Spijsvertering begrijpen

• April 29, 2024

Ons lichaam heeft essentiële voedingsstoffen nodig om te kunnen functioneren. We verwerven onze energie door de consumptie van voedsel, dat vervolgens geleidelijk wordt afgebroken tot het moleculaire niveau dat wordt opgenomen door de cellen van ons lichaam. Het proces waarbij voedsel wordt omgezet in energie is complex en fascinerend. Het begint met de spijsvertering en dit proces zal worden herzien.
Het spijsverteringssysteem is het orgaansysteem van het lichaam dat verantwoordelijk is voor de spijsvertering, absorptie en ontlasting. Het omvat het maagdarmkanaal en de organen die chemicaliën produceren en opslaan die nodig zijn voor de spijsvertering. Het maagdarmkanaal omvat de mond, slokdarm, maag, dunne darm en de dikke darm. De lever en alvleesklier produceren chemicaliën die helpen bij de afbraak van voedsel voor absorptie. De galblaas slaat gal op, die in de lever wordt geproduceerd.
De dunne darm omvat de twaalfvingerige darm, jejunum en het ileum. De dikke darm wordt ook de dikke darm genoemd en omvat de rechter, linker en transversale dikke darm. Het eerste deel van de dikke darm wordt de blindedarm genoemd, die zich aan de rechterkant van de dikke darm bevindt en ook de locatie van de appendix is. De dikke darm eindigt aan de linkerkant met de sigmoïde die overgaat in het rectum en de anus is de uitgang van het lichaam.
Spijsvertering begint in de mond met het kauwen of kauwen van voedsel. Speeksel bevat enzymen, die helpen bij de afbraak van het voedsel. Deze voedselbolus wordt via de slokdarm naar de maag getransporteerd. Het blijft 1-2 uur in de maag, waar maagsappen en maagperistaltiek het proces van het afbreken van het voedsel in een mengsel genaamd chime voortzetten. Vanaf hier komt het de twaalfvingerige darm binnen en passeert vervolgens de rest van de dunne darm. In de dunne darm wordt het voedsel verder gemengd met chemicaliën en hormonen uit de alvleesklier en de lever. Het voedsel wordt nu afgebroken tot voedingsstoffen, die vervolgens worden opgenomen in het bloed. De resterende substantie wordt getransporteerd naar de dikke darm, waar onverteerde koolhydraten mogelijk verder worden afgebroken door bacteriën in de dikke darm door gisting. Reabsorptie van water en mineralen vindt plaats in de dikke darm en het overgebleven product is afval (uitwerpselen) en wordt via de anus afgevoerd via een proces dat ontlasting wordt genoemd.
De dunne darm is verantwoordelijk voor de opname van het grootste deel van de voedingsstoffen. De dikke darm absorbeert het water en mineraal opnieuw, waardoor uitdroging wordt voorkomen. Het gistingsproces creëert gas in de darm en wanneer een grote hoeveelheid onverteerde koolhydraten in de dikke darm aankomt, is het resultaat overmatige winderigheid en een opgeblazen gevoel. Dit gebeurt bij personen met een tekort aan bepaalde spijsverteringsenzymen zoals lactase.
Het spijsverteringsproces is belangrijk voor het handhaven van een normale lichaamsfunctie. Problemen kunnen optreden in elke stap in het proces en bijdragen aan problemen zoals brandend maagzuur, zweren, diarree, pijn, winderigheid, malabsorptie en voedingstekorten.

Ik hoop dat dit artikel je informatie heeft gegeven die je zal helpen verstandige keuzes te maken, dus je kunt:

Leef gezond, leef goed en leef lang!

Video-Instructies: Virtuele 3D-reis door het darmstelsel (April 2024).