De olympische geest

• April 29, 2024

De Olympische Spelen zijn een inspirerend evenement voor zowel toeschouwers als atleten. Kijken hoe deze concurrenten zichzelf zo ver mogelijk pushen is een onderdeel van hun verhaal. Het overwinnen van uitdagingen in hun verleden om te komen waar ze zijn, is het andere deel. Hier een paar inspirerende verhalen die ik heb gevolgd tijdens de Olympische Spelen in Vancouver.

JR Celeski. Deze jonge man liep een zware crash neer tijdens de Olympische kwalificatieraces voor korte banen. Terwijl hij in de kussens viel die de randen van de baan beschermen, sneed zijn skateblad zijn been op zijn dij. De snee was erg diep en miste net zijn dijslagader. Als hij die slagader had doorgesneden, had hij binnen een minuut kunnen doodbloeden. Met bloed dat uit zijn been stroomde, kwamen bedienden hem te hulp, vertraagden het bloeden en brachten hem naar het ziekenhuis. Niet zeker wanneer hij terug op het ijs zou kunnen komen, had hij tegen de tijd dat hij op het podium stapte om de bronzen medaille te accepteren in de 1500 meter race enorme kansen overwonnen.

Laten we echter niet vergeten dat zijn weg naar Olympische glorie jaren in de maak was, zoals bij elke atleet. Hij begon met schaatsen op 13-jarige leeftijd en besloot een jaar later zich aan de sport te binden door van Washington State naar Californië te verhuizen om met een bekende coach te trainen. Omdat zijn ouders hun baan niet konden verlaten, stapte zijn oudere broer, die net klaar was met school, met hem mee. Ze deelden een appartement voor twee jaar, totdat JR besloot terug te keren naar Washington. Hij veranderde van gedachten en keerde terug naar Californië, dit keer met zijn vader, die zijn carrière voor hem opgaf en nieuw werk vond. Zijn moeder bleef in Washington om haar baan als manager bij Safeway te behouden. Zonder de steun van zijn familie zou JR nooit de Olympische Spelen hebben gehaald.

Aksel Lund Svindal. Toen Aksel slechts acht jaar oud was, stierf zijn moeder. Omdat zijn moeder eerder een alpine ski-racer was, trad Aksel in de voetsporen van zijn moeder. In 2007 crashte hij tijdens de afdalingstraining en werd hij naar het ziekenhuis gebracht. Zijn verwondingen omvatten een snee van 8 inch in zijn buik, meerdere gezichtsbreuken en schade aan zijn rug en ribben. Vijf maanden later was hij weer op ski's. Een jaar later won hij dezelfde race waar hij eerder was gecrasht! Op de Olympische Spelen in Vancouver heeft hij drie medailles gewonnen, een goud, zilver en brons in alpineskiën, terwijl zijn vader hem aanmoedigde.

Of de Olympische atleten het zich realiseren of niet, ze inspireren ons allemaal om ons best te doen met wat we hebben. Velen van hen overwonnen enorme kansen, verwondingen en persoonlijke angsten om in Vancouver aan te komen. Laten we ons door de Olympische geest uitgedaagd voelen om ook ons ​​persoonlijk beste te zijn.

Video-Instructies: Dennis van der Geest vloert Kamerlid Heerema (April 2024).