Micro-agressies - Cowboys en indianen
Het tijdperk in de Amerikaanse geschiedenis dat bekend staat als het Wilde Westen roept soms beelden op van gevechten tussen cowboys en indianen. Eeuwen later woedt de strijd nog steeds, in sommige gebieden, maar deze keer op een onzichtbaar slagveld. Volgens onderzoek in de sociale psychologie zijn raciale micro-agressies "korte en alledaagse dagelijkse verbale, gedrags- of omgevingswaardigheid, hetzij opzettelijk of onopzettelijk, die vijandige, denigrerende of negatieve raciale beledigingen of beledigingen jegens mensen van kleur communiceren." Daders van micro-agressies weten vaak niet dat ze dergelijke communicatie aangaan.

Er is vastgesteld dat micro-agressies zich voordoen in drie vormen: micro-aanval, micro-belediging en micro-ongeldigheid. Het is tijd om dit gevecht naar een ander niveau te tillen. Vanuit een strategisch spiritueel standpunt kan de naleving van micro-agressies een kans voor ons worden om een ​​mentale sprong naar een hoger niveau te maken. Dit kan een spirituele praktijk worden om onze geest ruimte, onze vrije wil, op te eisen. Dit kan leiden tot een verbeterde staat van zijn, individueel en collectief.

Micro-agressie gaat over bepaalde interacties tussen mensen. Hoewel deze vorm van agressie niet fysiek is, kan het niveau van de schade aan de ziel diep doordringen en langdurige wonden worden. In en rond veel inheemse bevolkingsgroepen in Noord-Amerika bestaat een omgeving van vernederende aard. Subtiele beledigingen en verbluffende non-verbale interacties tussen autochtone en niet-autochtone komen zowel voor in wat alleen kan worden opgevat als automatische onbewuste reacties. Dit oude patroon van intense raciale spanning bestaat nog steeds binnen en rond sommige tribale gemeenschappen, vooral die in afgelegen of landelijke gebieden van het continent.

Micro-agressies kunnen verschillende vormen aannemen. Dit soort negatieve energie werkt via ons ego of ons valse zelf, een stem die niet de onze is. Als we kunnen leren de verschillende vormen te herkennen die deze lelijkheid kan aannemen, is onze aandacht ervoor voldoende om er licht op te laten schijnen. Zodra we iets donkers aan het licht blootstellen, verdwijnt het, transformeert het, verandert het in licht, vaak in een oogwenk. De kunst is om te voorkomen dat we worden ingehaald door de negativiteit die ons in de krijgersmodus activeert.

Deze destructieve cyclus wordt meestal gekenmerkt door verbale of non-verbale aanvallen die bedoeld zijn om elkaar pijn te doen door schelden, vermijdend gedrag of doelgerichte discriminerende acties. Microassaults worden vaak ervaren tijdens servicegerelateerde interacties. Van werknemers van restaurants, winkels en zelfs openbare dienstverleners is bekend dat ze inheemse klanten als tweederangsburgers behandelen. Dit kan op zijn beurt de geest van een krijger activeren om te vechten en te verdedigen. Pas nu is het slagveld niet langer een veld of een prairie maar in de geest van de toeschouwer. Dat is waar het staakt-het-vuren begint, in elk individueel hart en elke unieke ziel.

Een nieuw spelplan kan op een hoger niveau worden gemaakt. We nemen een nieuwe positie in terwijl we de bergtop opgaan. We vragen de Grote Geest om ons op de vleugels van adelaars te plaatsen terwijl we naar grotere hoogten van bewustzijn stijgen. We herinneren ons dat we heilige geesten zijn die verbonden zijn met onze Heilige Schepper. We zijn noch inferieur noch superieur aan enig ander levend wezen als we samen op het pad van Licht staan. Laten we beslissen op het pad van kennis en vergeving dat de macht bezit om onze voorouders met vrede te zegenen.