Eerste aflevering van ANTI-HERO-interview met Rose Perry
ANTI-HERO is een band in de lift. Met weinig promotie verkochten ze heel veel exemplaren van hun onafhankelijke release binnen enkele maanden na de vorming. Met hun plaat nu gedistribueerd door Universal Music, werpt de band hun net iets verder. Hun levendige show liet hen toe om deel te nemen aan de Warped Tour ... twee keer, geen kleine prestatie voor een band uit London, Ontario, Canada. Ik sprak onlangs met de oprichter van de groep Rose Perry om erachter te komen wat de band van plan was en waar het allemaal om draait.

Morley Seaver: Dus je plaat werd voor het eerst opgenomen in 2005. Hoe komt deze opnieuw uit in 2006?

Rose Perry:
Wat er in feite is gebeurd, is dat we nog steeds redelijk onafhankelijk zijn, omdat we al onze eigen boekingen, ons eigen beheer, al dat soort dingen doen. Kortom, we zijn nu ondertekend via ons platenlabel genaamd Addictive Records, dat ons distributie op Can-North biedt, een dochteronderneming van Universal Music. Maar wat er gebeurde, is omdat we begonnen als een DIY-band, we kwamen allemaal uit vorige bands in de stad die bekend zijn en echt contacten hadden, dus we begonnen niet echt vanaf het begin. Zoals letterlijk binnen zes maanden nadat we een band waren, eisten mensen dat we een plaat zouden krijgen, dus we hadden veel druk op ons om een ​​beetje te leveren omdat ze wisten wat onze trackrecords waren als bandleden van eerdere acts in de stad. Dus gingen we snel de studio in om dit ding op te nemen. Ik had mijn eigen platenlabel waarmee ik alle beheerzaken afhandelde, dus we hebben dit onafhankelijk uitgebracht. We waren uiterst succesvol. Binnen twee maanden hebben we 500 exemplaren verkocht, wat best geweldig is voor een indieband, gezien het feit dat we nergens hebben getoerd. Dit was gewoon strikt, weet je, nogal lokale shows in en rond South-Western Ontario. En alsof het niet in winkels of zo was; het was strikt bij shows dus dat was echt geweldig voor ons. En eigenlijk was Universal deze afgelopen zomer op zoek naar nieuwe acts om een ​​kans op zijn selectie te geven en als ze dat kunnen, weet je, ik denk dat ze je een geweldig contract kunnen verlengen en meer diensten van het label kunnen krijgen. Dus zochten ze ons op via online correspondentie en waren geïnteresseerd in wat we hadden. En zet onze CD uit en de rest is geschiedenis.

Morley Seaver: Omdat je nu naar school gaat, doet de band veel shows?

Rose Perry:
Het hangt echt af van de tijd van het jaar dat het is. Alsof we net een enorme, enorme toertocht afgelopen zomer hebben afgerond, dus we zijn allemaal redelijk uitgeput om eerlijk te zijn. (lacht) Er komen wel wat shows aan, maar we houden het laag omdat de rest van mijn bandleden fulltime werken. Ik ben fulltime op school en zoals ik al zei, omdat we zoveel uitgebreide toertochten hebben gemaakt in de zomer, zijn we op dit moment behoorlijk versleten. We willen graag een kans krijgen om zich gewoon een beetje te hergroeperen, aan nieuw materiaal te werken en dingen weer op gang te krijgen alsof we ons in wezen voelen.

Morley Seaver: Maakt dat het moeilijk om shows te spelen met materiaal dat meer dan een jaar oud is? Of ik denk dat wat ik zeg, voel je je soms het materiaal ontgroeid?

Rose Perry:
Ja. Absoluut. Zoals, natuurlijk, weet je, ik heb de teksten geschreven en ik heb de muziek geschreven dus ik ben eraan gehecht. Ik heb nog steeds heel veel wedstrijd? En geloof in wat ik in die liedjes zei toen ik ze schreef en ze zijn me nog steeds dierbaar, maar het wordt soms frustrerend om voor de zoveelste keer te zingen: "Ik voel me zo verdomd onaardig". (lacht) Ik weet zeker dat je het kunt begrijpen. En je weet dat je soms pauzes moet nemen van specifieke nummers, omdat je gewoon het gevoel hebt dat het eentonig en saai wordt en je niet echt alles kunt geven wat betreft prestaties, omdat we al dat oude materiaal hebben en we ook hebben gewerkt aan wat nieuwe dingen, we mixen het een beetje voor shows, afhankelijk van wat we voelen om te spelen, we spelen die dag.

Morley Seaver: Voor mij is je plaat een veel minder poppy Live On Release gemengd met tinten van een meer gepolijste Distillers. Je gitaren zijn iets meer vooraan gemengd dan LOR. Ben je het daar mee eens?

Rose Perry:
Ja, weet je wat? Ik vind dat iedereen die naar onze CD luistert een heel ander perspectief heeft. Geen twee recensenten hebben ooit iets gezegd dat consistent is met elkaar. Iedereen hoort een beetje iets anders dat cool is. Dat betekent uiteraard dat de diversiteit in onze invloeden erdoorheen schijnt. We hebben alles van Smashing Pumpkins tot No Doubt tot Distillers tot Veruca Salt tot Joan Jett vergeleken. We krijgen best veel. We zijn genoemd - ik weet zeker dat je de Nirvana-tag uit de 21ste eeuw hebt gezien. Het is nogal overal. Overigens hebben sommige mensen ons zelfs geclassificeerd als borderline-screamo of metalband, dus het is echt, denk ik, afkomstig van wat de persoon zelf hoort op basis van zijn eigen voorkeuren in muziek. Maar ik vind het cool dat we zo'n vermogen hebben met onze muziek en als mensen het horen en ze het leuk vinden en wat ze er ook over vertellen, is dat het enige dat telt. Dat is cool.

Zie de onderstaande links voor deel twee en drie van dit interview met Rose Perry van ANTI-HERO

Video-Instructies: Samurai, Daimyo, Matthew Perry, and Nationalism: Crash Course World History #34 (Mei 2024).