Alternatieven voor gedwongen excuses - Eerste stappen

• April 29, 2024

In mijn artikel "Kinderen verontschuldigen" (zie gerelateerde links aan het einde van deze pagina), bespreek ik het idee dat kinderen dwingen om te zeggen "het spijt me" als ze niet echt bedoelen dat het kinderen kan dwingen om liggen. Maar wanneer uw kind een ander pijn doet of anderszins schade berokkent, hetzij per ongeluk of opzettelijk, fysiek of emotioneel, is duidelijk enige passende actie vereist. Dus wat zijn enkele alternatieven voor gedwongen excuses?

Er zijn drie basisstappen die ik doorloop wanneer mijn dochter pijn doet:

1. Controleer op de gekwetste partij of focus op veiligheid
2. Zie hoe ze kan helpen of het probleem kan oplossen
3. Pak de oorspronkelijke situatie aan en breng wijzigingen aan

Als mijn dochter gewond raakt, vraag ik haar niet meteen om zich te verontschuldigen. Soms moet ik haar zelfs vragen om zich te verontschuldigen, omdat het haar al dan niet spijt is minder belangrijk dan het stabiliseren van een situatie op dat moment. Het wordt vaak een heftige reactie om een ​​verontschuldiging te vragen of te geven. Maar de waarheid is dat "het spijt me" niet een magische zin is die alle misstanden oplost.

Belangrijker dan woorden is dat kinderen worden gevraagd de juiste verantwoordelijkheid te nemen voor een situatie die ze hebben veroorzaakt. Als mijn dochter bijvoorbeeld een ander kind pijn doet, is haar eerste stap om het gekwetste kind te vragen (of met behulp van een volwassene te beoordelen) of het goed gaat en wat zij kan doen om te helpen. Als ze iets kapot maakt, is de eerste taak het op te ruimen en anderen om ons heen tijdens dat proces veilig te houden. Natuurlijk ligt de werkelijke verantwoordelijkheid voor een gekwetst kind of een onveilige situatie vooral bij een volwassene, maar vaak kunnen kinderen een rol spelen.

De sleutel is dat de nadruk moet liggen op het gewonde kind of de onveilige situatie. Uw kind kan bijvoorbeeld een coldpack halen of bereiden, kan hem speelgoed of andere afleiding bieden, of krijgt een slok water. Uw kind moet misschien gewoon respectvol wachten en het overstuur of gekwetst kind wat tijd of privacy geven. Ze kunnen andere kinderen uit een kamer houden terwijl u kapotte en scherpe materialen opruimt.

Als ze echt spijt hebben, kunnen ze op dit moment zelf excuses aanbieden of een "overwinning" voor een gekwetst feestje op iets wat in de eerste plaats tot een meningsverschil leidde, en als het gekwetste kind of de bezitter van staat fysiek en emotioneel genoeg om die verontschuldiging te accepteren, dat is prima.

Maar in gemiddelde situaties is dit nog niet het moment om u op uw kind te concentreren en op wat zijn gevoelens kunnen zijn of hoe deze te uiten. Het hele punt is dat zij en alle anderen hun aandacht moeten richten op degene die gewond is. Als het niet helemaal duidelijk is wat ze kunnen doen om te helpen, kunnen ze gewoon vragen of het gekwetste kind iets in gedachten heeft.

Vaak is het kind dat de pijn heeft gedaan boos, beschaamd of soms bang voor de resultaten van zijn eigen actie, zelfs als de pijn opzettelijk was. Maar het is een kritische les dat als iemand gewond raakt, dat anderen (zelfs als ze pijn hebben gedaan) al het andere opzij moeten zetten om het gewonde kind te beschermen of een veilige en stabiele omgeving te creëren. Als ze boos of bang zijn of zich zelfs willen verontschuldigen, kan dat gewoon wachten. Kinderen zijn hier misschien niet altijd succesvol in, maar de moeite nemen en deze kwestie primair maken is wat hen als volwassenen begint voor te bereiden om in noodsituaties koel te blijven.

Pas nadat emoties zijn afgekoeld en fysieke pijn is aangepakt, soms minuten, soms uren, is het tijd om te onderzoeken hoe de situatie tot stand is gekomen en hoe dit goed te maken (niet noodzakelijkerwijs een traditionele verontschuldiging), te leren en verder te gaan. Voor meer discussie, zie "Alternatieven voor gedwongen excuses - het goedmaken" (hieronder gelinkt).

Video-Instructies: How to gain control of your free time | Laura Vanderkam (April 2024).