La Scorta filmrecensie
In "La Scorta" is de macht van de maffia zichtbaar, terwijl de mannen die het hanteren verborgen blijven in de nevels van verduistering die de Siciliaanse politiek kenmerken. Het verhaal van "La Scorta" is gebaseerd op de ervaring van rechter Francesco Taurisano, die vanwege zijn "onverenigbare verschillen" met de lokale bevolking uit zijn functie werd verwijderd. Wanneer zijn fictieve tegenhanger, rechter Michele de Francesco (Carlo Cecchi), voor het eerst het Trapani-gerechtsgebouw binnenkomt, gebruikt regisseur Ricky Tognazzi een fascinerende visuele metafoor om de uitdagingen te illustreren waarmee de rechter zal worden geconfronteerd. De camera draait langzaam omhoog om een ​​trap met meerdere niveaus te onthullen met een duizelingwekkende reeks elkaar kruisende lijnen, die het ondoordringbare web van bureaucratie en corruptie vertegenwoordigen dat de Francesco wacht.

De rechter onderzoekt een waterprivatiseringsplan waarbij sprake is van samenspanning tussen de lokale maffia don en goed verbonden zakenmensen en politici. Wanneer de zaak van hem wordt weggenomen, wendt de Francesco zich tot zijn vier vertrouwde lijfwachten. Ze fungeren als de privédetective van De Francesco, maar realiseren zich dat ze ook maffia-doelen zijn. Chief bodyguard Andrea Corsale (Enrico Lo Verso) moet zijn familie wegsturen nadat zijn vrouw bedreigende telefoontjes ontvangt. De dochter van de rechter is ondertussen het slachtoffer van een poging tot moord die een van de lijfwachten doodt. De middelen van de politie zijn geen partij voor de strijdkrachten die tegen hen zijn opgesteld.

"La Scorta" werd neergeschoten op locatie in Trapani, Sicilië. Terwijl de film low-budget was (de producenten hadden bijna geen geld meer aan het einde van de shoot), maakt cineast Alessio Gelsini het meeste uit zijn materiaal. Hij exploiteert het natuurlijke licht van de kuststad en creëert een mooi effect met water en schaduw tijdens een nachtscène. Gelsini gebruikt de Steadicam ook effectief, waardoor de kijker midden in de actie wordt geplaatst en de dramatische spanning wordt versterkt. De filmmakers voeren een gecompliceerde lange adem uit bij de conclusie van "La Scorta", waarbij ze de Steadicam gebruiken om zich in en rond de ambtenaren te bewegen die zich niet bewust zijn van het lijden van de hoofdpersonen.

"La Scorta" is een film waarin geweld altijd een bedreiging is, maar er wordt weinig van getoond. Het gevoel van onbehagen dat de film doordringt, wordt gedeeltelijk gecreëerd door de muziek van Ennio Morricone. Morricone, die de gedenkwaardige partituren van de spaghettiwesterns van Sergio Leone heeft gecomponeerd, gebruikt een laag koperig en percussief toetsenbord met indringende ritmes die overeenkomen met de strakke bewerking van de film. Zijn muziek is net zo stoer en vasthoudend als de personages op het scherm.

"La Scorta" (1993) is geschreven door Graziano Diana en Simona Izzo. Het is in het Italiaans met Engelse ondertitels. "La Scorta" is beschikbaar op dvd, en zo heb ik de film op eigen kosten bekeken. Beoordeling geplaatst op 3-6-2017.

Video-Instructies: VW T5 Kombi Review and Drive 2011 140hp (April 2024).