Kotoura-san
Mei 2024
In de Verenigde Staten wordt beschuldiging van hooggeplaatste regeringsfunctionarissen vaak gebruikt als laatste redmiddel of voor de meer ernstige misdaden. Tot op heden zijn er slechts twee presidenten beschuldigd - Bill Clinton en Andrew Johnson. Ondanks het populaire geloof, nam Richard Nixon ontslag voordat de beschuldigingsprocedures konden beginnen en president Ford hem gratie verleende.
Wat is beschuldiging?
Volgens woordenboek.com betekent beschuldiging "een (officiële ambtenaar) beschuldigen voor een geschikt tribunaal van wangedrag in functie." In de gebruikersnota onderaan de pagina staat dat simpelweg omdat een ambtenaar wordt afgezet, dit niet betekent dat hij uit zijn functie wordt verwijderd. De eerste stap in het proces is afzetting (aangifte gedaan), gevolgd door een proces, gevolgd door veroordeling of vrijspraak. Als we ons druk maken over hoe we een ambtenaar ‘beschuldigd’ willen zien, bedoelen we meestal dat de ambtenaar met geweld uit zijn ambt moet worden verwijderd - hetzij door proces of door ontslag.
Andrew Johnson, 26 mei 1868
Algemeen beschouwd als een van de slechtste presidenten in de Amerikaanse geschiedenis, had president Andrew Johnson twee pogingen tot beschuldiging tegen hem. De eerste was in november 1867. Johnson, niet in lijn met de Democraten of de Republikeinen, was fel gekant tegen de toen door de Republikeinen ingevoerde burgerrechten. Zijn wens was om de Verenigde Staten een land te houden 'voor blanke mannen' en een 'regering voor blanke mannen'. Het House Judiciary Committee heeft een afrekening opgesteld met honderden klachten tegen Johnson. Na een furieus debat verwierp de Tweede Kamer de procedure.
De tweede poging kwam in maart 1868. De actie die de afzettingsprocedure veroorzaakte, was een schending van de Acture of Office. De Tenure of Office Act werd door het Congres geïntroduceerd om minister van Oorlog, Edwin Stanton, te beschermen. Johnson had Stanton willen vervangen en had zijn veto uitgesproken over de wet. Het congres heeft het veto tenietgedaan en de wet aangenomen. Het ontdeed de onbeperkte macht van de president om kabinetsleden naar believen te vervangen, en verklaarde dat voordat een ambtenaar uit zijn ambt werd ontheven, er al een vervanger moest worden benoemd en gestemd. Johnson weigerde de wet op grond van het feit dat het ongrondwettelijk was (in 1926 ging de Hoge Raad akkoord). Dus verjoeg hij Stanton en verving hij hem door adjudant-generaal Lorenzo Thomas.
De senaat bracht de beschuldiging van beschuldiging ter discussie. De procedure duurde ongeveer drie maanden om te voltooien. De senaat nam vervolgens drie stemmen - één op 16 mei en de andere twee op 26 mei. Elke stem eindigde met een resultaat van 35-19 - één stem die de vereiste 2/3 meerderheid schuwde om hem uit zijn functie te verwijderen. Zijn beschuldiging en proces eindigde met een vrijspraak.
Bill Clinton, 19 december 1998
Het presidentschap van Clinton was vol met controverses. Van het Whitewater-schandaal tot Monica Lewinsky, tot aanklacht wegens seksuele intimidatie vanaf het moment dat hij de gouverneur van Arkansas was, president Clinton had veel te doen. Kenneth Starr vroeg en kreeg toestemming om een onafhankelijk onderzoek in te stellen naar het schijnbare machtsmisbruik dat Clinton had aangetoond. Terwijl Starr dieper groef, ontdekte hij meer dan hij had verwacht. Clinton beweerde - onder ede - dat hij geen seksuele relaties had met Monica Lewinsky. Het onderzoek van Starr leverde het tegendeel op, wat betekende dat Clinton schuldig was aan meineed en obstructie van justitie.
Het House Judiciary Committee bood geen eigen onderzoek aan, maar begon in november 1998 na de verkiezingen een afzettingsprocedure. Benoemde spreker Bob Livingston (die Newt Gingrich zou vervangen als voorzitter van het huis), kondigde zijn ontslag aan bij het Congres voor zijn ontrouw aan zijn vrouw en drong er bij Clinton op aan om ook zijn ambt neer te leggen. Clinton koos ervoor om op zijn stoel te blijven zitten en spoorde Livingston aan om opnieuw te overwegen. Clinton werd afgezet met het aannemen van resolutie 611 van het Huis op grond van meineed aan een grote jury en obstructie van justitie.
De senaat slaagde er echter niet in Clinton te veroordelen en uit zijn ambt te verwijderen. Op beschuldiging van meineed voor een grote jury, stemde de senaat 45:55 "niet schuldig", en op beschuldiging van obstructie van rechtvaardigheid, 50:50. Ze hadden 67 stemmen nodig om hem te veroordelen en te verwijderen.
Richard Nixon, 27 juli 1974
Als er ooit een meer controversiële president in de 20e eeuw was dan Bill Clinton, was het Richard Nixon. Het Watergate-schandaal verhulde zijn presidentschap en achtervolgde hem heel lang. Zijn personeel, zijn campagnemedewerker, zijn advocaat, zelfs benoemingen van hem bij de CIA en andere functies werden links en rechts aangeklaagd wegens meineed. Nixon bleef echter elke betrokkenheid bij het Watergate-schandaal ontkennen. Op 27 juli 1974 stemde het House Judiciary Committee 27:11 om het eerste artikel van beschuldiging - meineed - tegen president Nixon aan te bevelen. 29 juli hebben ze de aanbeveling voor de tweede aanklacht, machtsmisbruik, aangenomen; en op 30 juli, de derde aanklacht, minachting van het Congres.
Het 'rokende pistool' in de zaak was de eerder niet uitgebrachte tape van Nixon die samenzoog met Halderman om de CIA te betrekken door hen de FBI vals te laten informeren dat er een bedreiging voor de nationale veiligheid bestond. Degenen die tegen de artikelen van beschuldiging hadden gestemd, begonnen hun mening te veranderen. Gedurende dit alles bleef Nixon zijn gebrek aan betrokkenheid behouden. Pas toen belangrijke Republikeinse senatoren hem deelden dat er voldoende stemmen waren om hem te veroordelen en uit zijn ambt te verwijderen, besloot Nixon af te treden.
Bij zijn aftreden werden de beschuldigingsprocedures opgeheven. Hij had echter nog steeds strafrechtelijk kunnen worden berecht. Toen vice-president Gerald Ford het presidentschap op zich nam, verleende hij Nixon gratie om te voorkomen dat hij berecht werd. Nixon handhaafde zijn onschuld tot zijn dood in 1994.
conclusies
Slechts twee Amerikaanse presidenten zijn succesvol afgezet. Drie hebben een procedure tegen hen aangespannen, maar zoals opgemerkt heeft Nixon zijn functie neergelegd voordat de definitieve stemming werd uitgebracht, wat hem uit zijn functie zou hebben verwijderd. Het Huis heeft 62 beschuldigingsprocedures ingesteld tegen ambtenaren sinds 1789 en slechts 16 federale ambtenaren zijn afgezet.
Bekijk de volgende sites voor meer informatie:
Beschuldigingswiki
Andrew Johnson wiki
Bill Clinton's Impeachment wiki
Watergate Scandal wiki
Wat is beschuldiging?
Volgens woordenboek.com betekent beschuldiging "een (officiële ambtenaar) beschuldigen voor een geschikt tribunaal van wangedrag in functie." In de gebruikersnota onderaan de pagina staat dat simpelweg omdat een ambtenaar wordt afgezet, dit niet betekent dat hij uit zijn functie wordt verwijderd. De eerste stap in het proces is afzetting (aangifte gedaan), gevolgd door een proces, gevolgd door veroordeling of vrijspraak. Als we ons druk maken over hoe we een ambtenaar ‘beschuldigd’ willen zien, bedoelen we meestal dat de ambtenaar met geweld uit zijn ambt moet worden verwijderd - hetzij door proces of door ontslag.
Andrew Johnson, 26 mei 1868
Algemeen beschouwd als een van de slechtste presidenten in de Amerikaanse geschiedenis, had president Andrew Johnson twee pogingen tot beschuldiging tegen hem. De eerste was in november 1867. Johnson, niet in lijn met de Democraten of de Republikeinen, was fel gekant tegen de toen door de Republikeinen ingevoerde burgerrechten. Zijn wens was om de Verenigde Staten een land te houden 'voor blanke mannen' en een 'regering voor blanke mannen'. Het House Judiciary Committee heeft een afrekening opgesteld met honderden klachten tegen Johnson. Na een furieus debat verwierp de Tweede Kamer de procedure.
De tweede poging kwam in maart 1868. De actie die de afzettingsprocedure veroorzaakte, was een schending van de Acture of Office. De Tenure of Office Act werd door het Congres geïntroduceerd om minister van Oorlog, Edwin Stanton, te beschermen. Johnson had Stanton willen vervangen en had zijn veto uitgesproken over de wet. Het congres heeft het veto tenietgedaan en de wet aangenomen. Het ontdeed de onbeperkte macht van de president om kabinetsleden naar believen te vervangen, en verklaarde dat voordat een ambtenaar uit zijn ambt werd ontheven, er al een vervanger moest worden benoemd en gestemd. Johnson weigerde de wet op grond van het feit dat het ongrondwettelijk was (in 1926 ging de Hoge Raad akkoord). Dus verjoeg hij Stanton en verving hij hem door adjudant-generaal Lorenzo Thomas.
De senaat bracht de beschuldiging van beschuldiging ter discussie. De procedure duurde ongeveer drie maanden om te voltooien. De senaat nam vervolgens drie stemmen - één op 16 mei en de andere twee op 26 mei. Elke stem eindigde met een resultaat van 35-19 - één stem die de vereiste 2/3 meerderheid schuwde om hem uit zijn functie te verwijderen. Zijn beschuldiging en proces eindigde met een vrijspraak.
Bill Clinton, 19 december 1998
Het presidentschap van Clinton was vol met controverses. Van het Whitewater-schandaal tot Monica Lewinsky, tot aanklacht wegens seksuele intimidatie vanaf het moment dat hij de gouverneur van Arkansas was, president Clinton had veel te doen. Kenneth Starr vroeg en kreeg toestemming om een onafhankelijk onderzoek in te stellen naar het schijnbare machtsmisbruik dat Clinton had aangetoond. Terwijl Starr dieper groef, ontdekte hij meer dan hij had verwacht. Clinton beweerde - onder ede - dat hij geen seksuele relaties had met Monica Lewinsky. Het onderzoek van Starr leverde het tegendeel op, wat betekende dat Clinton schuldig was aan meineed en obstructie van justitie.
Het House Judiciary Committee bood geen eigen onderzoek aan, maar begon in november 1998 na de verkiezingen een afzettingsprocedure. Benoemde spreker Bob Livingston (die Newt Gingrich zou vervangen als voorzitter van het huis), kondigde zijn ontslag aan bij het Congres voor zijn ontrouw aan zijn vrouw en drong er bij Clinton op aan om ook zijn ambt neer te leggen. Clinton koos ervoor om op zijn stoel te blijven zitten en spoorde Livingston aan om opnieuw te overwegen. Clinton werd afgezet met het aannemen van resolutie 611 van het Huis op grond van meineed aan een grote jury en obstructie van justitie.
De senaat slaagde er echter niet in Clinton te veroordelen en uit zijn ambt te verwijderen. Op beschuldiging van meineed voor een grote jury, stemde de senaat 45:55 "niet schuldig", en op beschuldiging van obstructie van rechtvaardigheid, 50:50. Ze hadden 67 stemmen nodig om hem te veroordelen en te verwijderen.
Richard Nixon, 27 juli 1974
Als er ooit een meer controversiële president in de 20e eeuw was dan Bill Clinton, was het Richard Nixon. Het Watergate-schandaal verhulde zijn presidentschap en achtervolgde hem heel lang. Zijn personeel, zijn campagnemedewerker, zijn advocaat, zelfs benoemingen van hem bij de CIA en andere functies werden links en rechts aangeklaagd wegens meineed. Nixon bleef echter elke betrokkenheid bij het Watergate-schandaal ontkennen. Op 27 juli 1974 stemde het House Judiciary Committee 27:11 om het eerste artikel van beschuldiging - meineed - tegen president Nixon aan te bevelen. 29 juli hebben ze de aanbeveling voor de tweede aanklacht, machtsmisbruik, aangenomen; en op 30 juli, de derde aanklacht, minachting van het Congres.
Het 'rokende pistool' in de zaak was de eerder niet uitgebrachte tape van Nixon die samenzoog met Halderman om de CIA te betrekken door hen de FBI vals te laten informeren dat er een bedreiging voor de nationale veiligheid bestond. Degenen die tegen de artikelen van beschuldiging hadden gestemd, begonnen hun mening te veranderen. Gedurende dit alles bleef Nixon zijn gebrek aan betrokkenheid behouden. Pas toen belangrijke Republikeinse senatoren hem deelden dat er voldoende stemmen waren om hem te veroordelen en uit zijn ambt te verwijderen, besloot Nixon af te treden.
Bij zijn aftreden werden de beschuldigingsprocedures opgeheven. Hij had echter nog steeds strafrechtelijk kunnen worden berecht. Toen vice-president Gerald Ford het presidentschap op zich nam, verleende hij Nixon gratie om te voorkomen dat hij berecht werd. Nixon handhaafde zijn onschuld tot zijn dood in 1994.
conclusies
Slechts twee Amerikaanse presidenten zijn succesvol afgezet. Drie hebben een procedure tegen hen aangespannen, maar zoals opgemerkt heeft Nixon zijn functie neergelegd voordat de definitieve stemming werd uitgebracht, wat hem uit zijn functie zou hebben verwijderd. Het Huis heeft 62 beschuldigingsprocedures ingesteld tegen ambtenaren sinds 1789 en slechts 16 federale ambtenaren zijn afgezet.
Bekijk de volgende sites voor meer informatie:
Beschuldigingswiki
Andrew Johnson wiki
Bill Clinton's Impeachment wiki
Watergate Scandal wiki
Video-Instructies: Slotdebat: dit moet u gezien hebben (Mei 2024).
Verwante Artikelen
Groen is het nieuwe zwart!
De kolom van deze week is een beetje meer redactioneel dan informatief. Ik heb veel vrienden die me informatie sturen over duurzaamheid, ecologische levensstijl, biologisch voedsel - eigenlijk alles...
Ontbrekende kinderen en moederdag
Moederdag is een bitterzoete dag voor moeders van vermiste, uitgebuite, vermoorde of bedreigde weglopers. Realiseer je dat als dit je eerste moederdag is zonder je kind, dat de verwachting van de...
Over De Auteur
Chow Yuan
Jong Talent Journalistiek. Chef. De Persoon Die Verantwoordelijk Is En Down To Earth.
Populaire Berichten
-
-
Kankerbestrijders - Vitaminen
Mei 2024
-
De huwelijksspreuk
Mei 2024
