Introductie van Ierland
Eeuwenlang staat Ierland bekend als het "land van heiligen en geleerden". Het smaragdgroene eiland heeft ons enkele van 's werelds grootste dichters, schrijvers, acteurs, muzikanten, filosofen, staatslieden en helden gegeven. Sommigen zijn helaas alleen bekend bij een handjevol trouwe bewonderaars; anderen hebben hun namen in de krantenkoppen van de wereldmedia gezien.
Het land zelf echoot een mysterieuze, soms beangstigende, maar altijd uitnodigende oproep aan bezoekers. De pracht van de bergen van Mourne, die "naar de zee vegen" in het noorden, zonden Ulstermen en vrouwen overal een roep; de meren van Killarney wenken weer aan iedereen die op hun heuvels heeft gestaan ​​en naar de heldere poelen beneden heeft gekeken; de machtige rivieren --- de Lagan in het noorden, de Shannon en de Liffey in het zuiden zullen voor altijd leven in het geheugen van degenen die langs hun oevers hebben gelopen of langs hun meanderende lengtes zijn gevaren.
De kastelen die nog steeds rechtop staan ​​en enigszins uitdagend zijn in een moderne tijd, herinneren aan de geschiedenis van de clans en "als muren konden praten" welke verhalen deze zouden vertellen over veldslagen gewonnen en verloren en de mensen wier leven zo intrinsiek om hen heen waren geweven.
Ierse folklore is doordrongen van verhalen over "de kleine mensen" --- dansend in het maanlicht terwijl ze altijd de "crock o 'gold" beschermt; feeën die goede gunst verlenen aan degenen die goed doen en de altijd aanwezige "banshee" jammerlijk jammerend terwijl het duistere spook van de dood komt op een nietsvermoedend huishouden.
Filosofisch gezien geloven sommigen dat Ierland te snel te veel is veranderd. Veel van de oude normen en concepten zijn terzijde geschoven voor een modernere en "verlichte" filosofie; in veel opzichten "is de baby met het badwater weggegooid".
Wat de uitkomsten van alle politieke en religieuze debatten en verdragen ook zijn, de Ieren zullen altijd uniek "Iers" zijn. Eeuwen van tradities, waarvan er vele zijn doorgegeven van generatie op generatie, vormen nog steeds de basis van de Ierse familie. De magnetische roep van Ierland en zijn volk wordt gedemonstreerd in het sentiment van een oud lied waarvan het refrein weerklinkt in de harten en zielen van degenen die "de aulzode" hebben verlaten:
"En tonen die zacht zijn en tonen die nors zijn,
Fluister nog steeds van over de zee,
Kom terug, Paddy Reilly naar BallyJamesduff,
Kom naar huis, Paddy Reilly, voor mij. "
Degenen die haar kusten hebben verlaten voor "groenere weiden" zijn misschien blij met hun lot in het leven, maar de mystieke sleepboot van Ierland zelf zal nooit haar verbannen zonen en dochters verlaten en degenen die door zelfs de kortste bezoeken in haar familie zijn geënt .

Video-Instructies: introductie video/Nederland Noord-Ierland voorspellen (Mei 2024).