Into the Wild Green Yonder Movie Review

• Mei 10, 2024

Geregisseerd door Peter Avanzino
Geschreven door Matt Groening, David X. Cohen en Ken Keeler
Releasedatum: 24 februari 2009
Speelduur: 89 minuten
Editor's Rating: 3.5 van de 4 Encyclopods


Futurama is een van die shows die gewoon niet weet hoe hij moet sterven. Of misschien maakt het futuristische sci-fi-uitgangspunt van de show het mogelijk om verschillende kwantumlevens te leven die ons bestaansgebied binnenkomen en verlaten wanneer het dat wil. Of misschien is het omdat mensen enthousiast worden over een nostalgische show die terugkomt en wanneer de wittebroodswekenperiode voorbij is, vervaagt het weer. Hoe dan ook, de show stond bekend om zijn brede, sarcastische en nerdy gevoel voor humor, dat is waarom ik de onzin ervan leuk vond. Onlangs heb ik de serie opnieuw bekeken en heb ik de straight-to-dvd-films gemaakt die ze deden. Hoewel ze niet zo goed zijn als sommige afleveringen, zijn ze toch het vermelden waard. Dat is wat me naar de laatste film brengt van de vier films die ze hebben uitgebracht. Niet omdat het de beste van hen is, of omdat het de slechtste is, maar gewoon omdat ik een beetje dyslectisch ben en graag begin bij het einde van de dingen.

Overzicht van de lift van de show: een man uit het jaar 1999, Philip J. Fry, is cryogeen ontdooid in het jaar 3000. Uiteindelijk kreeg hij een baan als bezorger bij Planet Express, het bedrijf gestart door zijn geweldige de negende machtneef, professor Hubert J. Farnsworth, een ontwijkende oude gekke wetenschapper. Van daaruit gaan hij en zijn bemanning bij PlanEx door dwaze tegenslagen in de ruimte (en tijd).

Dus dit verhaal komt op gang wanneer Leo Wong, vader van eeuwige Planet Express-stagiaire Amy Wong, besluit een gigantische interstellaire midgetgolfbaan te bouwen die twaalf procent van de Melkweg in beslag neemt. Dit komt voort uit een radicale feministische-eco-terroristische groep die bekend staat als de Feministas, een geheel vrouwelijke groep van ruimte-hippies. Terwijl ze worden uitgelachen door de misogynie en arrogantie van de mannelijke krachten die er zijn, krijgen ze meer versterking als jongens jongens blijven. Een van die dames wordt uiteindelijk Leela, Fry's lang onbeantwoorde liefde. Ze maakt de feministen meer dan alleen de ergernis die ze voorheen hadden en leidde hen op sabotage en andere leuke daden van burgerlijke ongehoorzaamheid. Terwijl ze proberen Leo te stoppen, en terwijl Fry zich realiseert dat hij opnieuw redder is van de Melkweg (dit gebeurt vaak in de serie), staan ​​dingen op het punt om echte Star Trek 4-y op ons te krijgen.

Er is veel sociaal commentaar gaande in deze negentig minuten, zelfs meer dan de serie misschien al lang gewend is aan fans. En hoewel het op sommige punten de neiging heeft om vermoeiend te worden, worden de tegengestelde kanten van feminisme en patriarchaat vertegenwoordigd door even grappige stereotypen, van de stinkende hippies van de Waterfall-clan en de League of Mad Fellows tot de waanzinnige wringingen van Richard Nixons hoofd. Het is een beetje vreemd om te zien hoe een geanimeerde show dit spul op dit moment zo overduidelijk aanpakt. Ik bedoel zeker, Familieman en The Simpsons had er misschien een aflevering over gemaakt of zo, maar het was altijd impliciet en toen hadden de personages geen consequenties voor het verpesten. Hier worden de dingen echt. Nou, zo echt als ze kunnen zijn voor een cartoon.

In the Wild Green Yonder voelt echt, althans voor de laatste helft, als een kans om te praten over kwesties waar de showrunners om gaven voordat ze ons allemaal een goed afscheid namen, als de laatste hoera van de show (tenminste tot de tweede wedergeboorte van de show in 2011). En als de film ten einde loopt, behoudt de prachtige MacGuffin waar ze in vliegen ze voor altijd als de crew waar we zulke grote fans van waren geweest tijdens de originele run van de show. Het is een geweldige kleine buiging voor een serie die uniek grappig en charmant was geweest, terwijl veel televisie dat niet was. Gelukkig was het een strik op een cadeau dat in 2011 werd uitgepakt.

De film is leuk, eigenzinnig en typisch Futurama. Dus ik denk dat dit betekent dat je de kinderen er misschien buiten wilt laten, afhankelijk van hoe je denkt over puntig commentaar en meningen die worden afgewisseld met scheten, moppen en sex woordspelingen. Dus geef het horloge. Het wordt een geweldige tijd.

** Ik heb deze film bekeken via een streaming-videoservice waarvoor ik betaal. Ik werd niet gecompenseerd voor deze beoordeling. **

Video-Instructies: Movie Review: "Futurama: Into the Wild Green Yonder" (2009) -- Review by Display of Disgrace (Mei 2024).