Charlie Hebdo en vrijheid van meningsuiting

• Mei 5, 2024

Op 7 januari 2015 vielen islamitische extremisten het Franse tijdschrift aan Charlie Hebdo, een publicatie die bekend staat om zijn controversiële cartoons, resulterend in de dood van 12 mensen, waaronder een moslimpolitieagent. Sindsdien rouwt de wereld om de dood van die 12 mensen en komt zij op voor het mensenrecht op vrijheid van meningsuiting door te verklaren Je Suis Charlie, "Ik ben Charlie", op sociale media.

De aanval heeft de wereld opnieuw onder de aandacht gebracht van het belang van vrije meningsuiting en de kracht die het in onze cultuur heeft. Hoe het een recht is dat moet worden gerespecteerd en beschermd. Maar iets dat me verontrustte over dit nieuwsverhaal, is de specifieke vrijheid van meningsuiting waar iedereen voor opkomt.

Zoals ik al zei, Charlie Hebdo staat bekend om zijn controversiële cartoons. Wat ik bedoel met "controversieel" is racistisch en aanstootgevend. De cartoons die de aanslagen veroorzaakten, waren godslasterlijk voor het moslimgeloof. Ze waren overduidelijk racistisch en openlijk suggestief en onbeschoft. Is dit het soort vrije meningsuiting waar we voor moeten opkomen? Moeten we pleiten voor publicaties die openlijk mensen van andere religies bespotten?

En het probleem is niet alleen dat deze publicatie mensen bespot, hoewel dat vreselijk is om te doen. Het maakte het ook goed voor andere mensen om mensen te bespotten en dingen op een racistische manier te bekijken, die in zekere zin zelfs slechter is dan de oorspronkelijke aanstootgevende inhoud. Hun invloed bereikte veel mensen en bracht mensen in slaap door te geloven dat het oké was om racistische grappen te maken of racistische dingen te geloven. En dat klopt niet.

Dus hoewel vrije meningsuiting belangrijk is en iets dat we moeten beschermen, moeten we ook onthouden dat we niet in een vacuüm leven en dat onze woorden anderen beïnvloeden. Alles wat we zeggen kan en zal degenen beïnvloeden die ermee in contact komen, voor goed of slecht. We kunnen niet noodzakelijk voorkomen dat anderen aanstootgevende taal en afbeeldingen gebruiken, maar we kunnen onszelf wel beheersen. Als mensenrechtenactivisten moeten we taal gebruiken op een manier die de wereld een betere, betere plek maakt.


Opmerking: ik geef op geen enkele manier de schuld Charlie Hebdo voor de terreuraanval en ik geloof natuurlijk niet dat ze het verdienden om te worden aangevallen. Ik geloof dat het een tragisch incident was dat nooit had mogen gebeuren en ik rouw om het verlies van mensenlevens samen met alle anderen.

Video-Instructies: Demonstratie Charlie Hebdo (Mei 2024).