X47B Combat Drone - Uitsterven voor Combat Pilots
De Amerikaanse marine voerde het X47B Unmanned Combat Air Vehicle (UCAV) uit vanaf het cockpitdek van de USS George H.W. Bush, terwijl het in de Atlantische Oceaan aan de gang was, medio juli 2013. De X47B realiseerde katapultstijgingen, touch and go-landingen en arresteerde landingen (met behulp van een staarthaak). Marinebeambten gaven aan dat dit het begin is van een nieuw tijdperk dat de maritieme luchtvaart de komende vijftig jaar opnieuw zal definiëren. Bijnaam de Zoute hond 502 door de marine, heeft deze UCAV geen vliegtuig in de lucht nodig, noch een piloot op het land om een ​​missie te voltooien. Het uitsterven van de behoefte aan gevechtspiloot lijkt onvermijdelijk.

De X47B is een staartloze, gevechts, drone, stealth-jet die lijkt op een miniatuurversie van een B-2 stealth-bommenwerper. Sommige gegevens op deze UCAV zijn als volgt:

* Gefabriceerd door - Northrop Grumman Corp.
* Power Plant - een Pratt en Whitney F100-220U turboventilatormotor
* Kruissnelheid - Mach 0.9+
* Breedte (spanwijdte) - 18,9 m (62,1 voet)
* Breedte (vleugels gevouwen) - 30,9 voet (9,4 m)
* Lengte - 38,2 voet (11,6 m)
* Hoogte - 10,4 voet (3,2 m)
* Hoogte (vleugels gevouwen) - 17,3 voet (5,3 m)
* Niet-getankt bereik - 2.400 mijl (3862 km)
* Computer geautomatiseerd - opstijgen, landen en tanken vanuit de lucht
* Wapen laadvermogen - 4.500 pond (2041 Kg)
* Maximale missielengte - 30 tot 50 uur

De X47B is ontworpen om een ​​gevechtsortie te voltooien die bijna volledig door computers wordt bestuurd. Een menselijke piloot programmeert de missie en het vluchtplan. Het computerprogramma neemt het over en begeleidt de UCAV van het schip naar het doel en terug. De landing is een vrij moeilijke dans van digitale communicatie heen en weer tussen het vliegtuig en het geleidingssysteem van de vliegdekschip. De koerier stuurt constant de X47B pinpoint GPS-coördinaten, de snelheid van het schip, de informatie over de wind en andere gegevens. De drone interpreteert de ontvangen gegevens en maakt aanpassingen. Het laat zijn staarthaak vallen voor de gearresteerde landing. De staarthaak vangt de drie draden en vertraagt ​​de drone van 145 knopen (167 mph) naar nul op 350 voet (106,7 m).

Of je het je nu realiseert of niet, deze tests van de marine overtroffen enorme mijlpalen in ‘drone technology programming.’ Het is het hoogtepunt van meer dan acht jaar onderzoek en ontwikkeling.

De Amerikaanse marine is enthousiast over de resultaten van de testvluchten. Ze zullen de tests tot het jaar 2015 verlengen. De laatste twee tests zullen implementatietests zijn, waarvan de laatste de belangrijkste zijn. In de laatste test zal de X47B gedurende enkele weken volledig worden geïntegreerd in een luchtvleugel van een luchtvaartmaatschappij. Het doel van deze test is om aan te tonen dat een UCAV naadloos kan werken met bemande vliegtuigen in carrieractiviteiten.

De marine heeft niet alleen belang bij de UCAV, maar de Amerikaanse luchtmacht doet dat ook, vooral in de landversie. Beide takken van de strijdkrachten hebben erop gewezen dat gevechtsdrones de afhankelijkheid van beperkt pilootuithoudingsvermogen, pilootverveling bij lange missies zullen elimineren, en de piloten voedsel en water moeten consumeren, naast een waslijst van andere items. Je vraagt ​​je wel af of de behoefte aan gevechtspiloten op hetzelfde pad ligt als de dinosaurus was - uitsterven !!



Video-Instructies: X-47B U.S. Military Drone Test Flight Operations Compilation (Mei 2024).