De basisprincipes van asynchrone ontwikkeling

• Mei 6, 2024

Asynchrone ontwikkeling is een term die veel wordt gebruikt in de wereld van hoogbegaafd onderwijs. Zoals de naam al aangeeft, heeft het te maken met gebeurtenissen die niet tegelijkertijd met elkaar plaatsvinden. In het geval van hoogbegaafde kinderen verwijst dit naar de intellectuele, chronologische, sociale en fysieke leeftijd. Aangezien elk kind groeit, is het normaal dat deze gebieden zich niet allemaal even snel ontwikkelen. Bij hoogbegaafde kinderen zijn de verschillen tussen deze leeftijden echter veel groter. De intellectuele leeftijd bij hoogbegaafde kinderen gaat bijvoorbeeld voorbij hun werkelijke jaren, wat deel uitmaakt van wat hen begaafd maakt. Hoe hoger het IQ, des te groter is er een kloof tussen de andere gebieden.

Laten we voordat we verder gaan deze leeftijdscategorieën kort definiëren.

Chronologisch: de werkelijke leeftijd van het kind afhankelijk van wanneer hij of zij werd geboren
Intellectueel: gerelateerd aan IQ; geeft aan op welk niveau het kind informatie kan begrijpen en verwerken
Sociaal: het niveau waarop het kind met anderen communiceert en relaties met collega's onderhoudt
Fysiek: de grove en fijne motorische vaardigheden waartoe het lichaam en de hersenen van het kind in staat zijn

Hier zijn een paar voorbeelden van hoe dit zou kunnen uitwerken:

~ Chronologische leeftijd: 8
~ Intellectuele leeftijd: 10
~ Sociale leeftijd: 7
~ Motorische / fysieke leeftijd: 9

~ Chronologische leeftijd: 4
~ Intellectuele leeftijd: 7
~ Sociale leeftijd: 5
~ Motorische / fysieke leeftijd: 4

~ Chronologische leeftijd: 12
~ Intellectuele leeftijd: 16
~ Sociale leeftijd: 11
~ Motorische / fysieke leeftijd: 11

Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Er zijn veel mogelijke combinaties van asynchroniciteit en voor elk kind zal het er anders uitzien. Deze variaties kunnen ook veranderen binnen hetzelfde kind door de jaren heen. Nogmaals, degenen met hogere IQ's zullen grotere variaties in hun asynchrone gedrag hebben en dit gedrag volgt hen vaak naar de universiteit en de volwassenheid.

Asynchroon gedrag heeft zijn eigen uitdagingen. Als kinderen jong zijn, kan het moeilijk zijn om hun gedrag te begrijpen. Een kind van wie de intellectuele leeftijd is gevorderd maar de sociale leeftijd is onderontwikkeld, kan bijvoorbeeld moeite hebben met leeftijdsgenoten. Het zal voor hem of haar al moeilijk zijn om kinderen van dezelfde leeftijd te vinden om goed mee om te gaan, maar als er ook een sociaal tekort is, zal de uitdaging nog groter zijn. Stel je een kind voor dat het ene moment over de wereldpolitiek kan praten en dan kan huilen omdat hij zijn schoen niet kan strikken. Of een ander die gedetailleerde poëzie schrijft die Elizabeth Barrett Browning wedijvert, maar met haar broer ruzie maakt over welke stoel ze in de auto zit. Deze verschillen zijn niet alleen een uitdaging voor ouders en leerkrachten om mee om te gaan, maar zijn ook even frustrerend en verwarrend voor het kind.

Voor degenen die wonen en werken met hoogbegaafde kinderen is het nuttig om meer te leren over asynchroon gedrag. Door geduld en begrip is het mogelijk om deze kinderen te helpen bij het onderscheiden van hun eigen unieke gedrag en hoe ze te beheren. Naarmate hoogbegaafde kinderen groeien, kunnen ze meer bedreven worden in het waarnemen van de verschillen in hun eigen gedrag en kunnen ze vaardigheden leren die hen zullen helpen om succesvoller te zijn in sociale en academische instellingen.

Video-Instructies: Informatieavond 2, hoogbegaafdheid en asynchrone ontwikkeling: 11 april, een terugblik (Mei 2024).