Alzheimer kan het leven van de verzorger verkorten
Zorgverleners van de patiënten van Alzheimer worden geconfronteerd met dagen en nachten vol stress. Velen vragen niet om hulp vanwege persoonlijke trots, de kosten van het inhuren van bedienden of de vervreemding vanwege het stigma van de ziekte. Veel goedbedoelende vrienden en familieleden lijken buiten de boot te vallen, omdat Alzheimer geen mooie ziekte is en een rustige patiëntinteractie vereist, vooral wanneer er geen herinnering aan die interactie is. Er is echter een nog meer verraderlijke tol op de verzorger, wat een erosie van persoonlijke gezondheid en een kortere levensduur is!

Het American Journal of Geriatric Psychiatry (15 september 2007) noemde niet alleen de emotionele tol van het zijn van een verzorger voor de patiënt van Alzheimer, maar ook de fysieke tol. In een studie waarin 41 zorgverleners werden vergeleken met 41 niet-zorgverleners, constateerden onderzoekers dat zorgverleners van Alzheimer kortere telomeren hadden dan niet-zorgverleners. Telomeren zijn het genetische materiaal aan het einde van chromosomen die een goede celdeling bevorderen. Hoewel het natuurlijke verouderingsproces verantwoordelijk is voor kortere telomeren, werden de telomeren van degenen die in de groep van zorgverleners werden gevonden, ingekort tot acht jaar veroudering boven wat werd gevonden in de controlegroep. Ook had de groep zorgverleners minder T-cellen van het immuunsysteem, samen met hogere CRP-niveaus, ontstekingsbevorderende eiwitten.

Toen mijn vader Alzheimer had, was mijn moeder zijn verzorger terwijl zij hun onroerendgoedbedrijf runde. Hoewel ik vaak incheckte, bezocht, maar de last was van haar. Zij was degene die er 24/7 mee leefde. Nadat mijn vader overleed, kreeg ze een paar jaar later zelf de diagnose Alzheimer. Ik ben ervan overtuigd dat stress het omslagpunt in haar ziekte was.

Op basis van de onderzoeken en mijn persoonlijke ervaring wil ik zorgverleners wijzen op de levensreddende eigenschappen van een ondersteuningssysteem. Onderzoek toont aan dat zorgverleners die emotionele steun ontvangen, deelnemen aan steungroepen en zowel persoonlijk als telefonisch advies krijgen, gezonder en positiever zijn in het omgaan met dit ziekteproces.

Ieder van ons heeft het recht om zijn authentieke leven met persoonlijke vreugde te leven. De zorg voor de patiënt van Alzheimer, hoewel een enorme taak, moet ons niet definiëren en onze identiteit transformeren. We moeten het grotere geheel zien, de rijke context van ons leven.

Video-Instructies: NYSTV - Transhumanism and the Genetic Manipulation of Humanity w Timothy Alberino - Multi Language (April 2024).