Adolescente communicatie
Sms'en is tegenwoordig het primaire communicatiemiddel tussen adolescenten en hun vrienden. Ze gebruiken vaak teksttaal, die een snelle reactie en snelle communicatie van gevoelens mogelijk maakt. Volwassenen lopen meestal ver achter op de curve van wat er actueel is en wat het meest communiceert met de minste hoeveelheid letters. Foto's zijn een andere manier van snelle communicatie, soms te grafisch voor een goede smaak en legaliteit. Vaak escaleren dingen binnen een peergroep voordat iemand zich realiseert dat ze te ver zijn gegaan. Een andere manier waarop sms'en problematisch is, is tijdens het testen op school. Veel scholen nemen telefoons weg omdat het voor studenten gemakkelijk is om onderling antwoorden te communiceren en gewoon studenten vertellen om ze uit te zetten, werkt niet altijd. Juist de vaardigheden die leren aanmoedigen, kunnen studenten in staat stellen een voordeel te behalen ten opzichte van anderen, worden gebruikt in de context van voordeel behalen tijdens het testen. Dit begint vaak in de allereerste graden, zodat tegen de tijd dat een adolescent zich klaarmaakt om naar de universiteit te gaan, hij of zij zich misschien niet realiseert dat dit op universiteitsniveau zeer ernstige gevolgen voor dit gedrag zal hebben. De meeste hogescholen hebben zeer strikte regels over wat vals spelen is en het kan het einde van een academische carrière op veel scholen betekenen.

Communicatie is ook belangrijk op de sociale pagina's. Wat veel adolescenten zich niet realiseren, is dat andere groepen deze pagina's controleren en ook onvoorziene gevolgen kunnen hebben. FaceBook, MySpace, Twitter en alle anderen zijn de eerste plaats waar jobscreeners voor veel grote bedrijven op zoek gaan naar de echte persoon die ze overwegen aan te nemen. Andere groepen die deze pagina's controleren, zijn nationale en federale belastingontvangers, politie (als de persoon wordt verdacht van een misdrijf) en zelfs beursgroepen, om ervoor te zorgen dat wat in cyberspace wordt gepresenteerd, overeenkomt met wat ze in een interview hebben ontdekt of via een CV '.

Dus hoe controleren ouders en zorgen ze ervoor dat hun adolescenten binnen het domein blijven van wat legaal en gepast is om met een grotere wereld te communiceren? Het zou bijna onmogelijk zijn om de nodige tijd te besteden om al deze communicatie dagelijks te controleren. De schade aan de vertrouwensrelatie zou ook onmetelijk zijn. Wat ouders moeten doen, is ervoor zorgen dat ze verantwoordelijkheidsgevoel wekken over hoe communicatie in alle gebieden plaatsvindt. Als je adolescent van nature beleefd is en aandacht besteedt aan wat en hoe ze communiceren, dan zullen ze dat ook in de cyberwereld doen. Ouders moeten zich ook realiseren dat adolescenten nog tijdens hun adolescentie leren en dat monitoring op een glijdende schaal moet zijn, gerelateerd aan hun niveau van volwassenheid en gezond verstand. Praat met hen over wat belangrijk is in de communicatie in het algemeen en houd die communicatielijnen open totdat u zeker weet dat ze kunnen omgaan met wat te delen en wat te behouden.

Video-Instructies: Build don't break relationships with communication - connect the dots | Amy Scott | TEDxQueenstown (Mei 2024).