De geschiedenis van de vrouw is voorbij!
De beëindiging van de geschiedenis van de vrouw zal gelijktijdig plaatsvinden met eind maart en wederom tot grote opluchting van velen die tijd van het jaar voor vrouwen in Amerika zal eindigen.

Women's History Month vindt zijn oorsprong in Internationale Vrouwendag, voor het eerst gevierd in 1911. In 1978 startte de California Education Task Force van de Sonoma County (California) Commission on the Status of Women een "Women's History Week" -viering. De week van 8 maart werd gekozen om Internationale Vrouwendag het middelpunt van de viering te maken. Het evenement kreeg zoveel enthousiasme en steun, dat het Congres in 1981 op basis van een gezamenlijk congres een congres goedkeurde waarin een nationale "Week van de geschiedenis van de vrouw" werd erkend. In 1987 werd de Women's History Week "Women's History Month (WHM)". Sindsdien wordt het sinds maart elk jaar regelmatig gehouden door de presidentiële proclamatie.

Het thema van dit jaar was "Vrouwen die het voortouw nemen om onze planeet te redden" en hoe uitstekend was de dekking van de first lady en haar briljante juridische geest die een tuin aan het graven was op het zuidelijke gazon van het Witte Huis? Misschien zal tegen de tijd dat de groenten in Michelle Obama zijn bepaald wat haar rol op 1600 Pennsylvania Avenue zal zijn - naast vrouw, moeder, tuinman en voorloper van de publieke opinie. De tuin was het enige grote groene nieuws dat mij de hele maand opviel.

Naast de gebruikelijke aanval van “ter ere van WHM” reclamecampagnes die zich richtten op en probeerden te profiteren van de meer gepubliceerde benamingen van vrouwen, waaronder maar zeker niet beperkt tot: ongewenst haar, ezels met sinaasappelschil, vasthouden van water, slecht passende beha en enkelvoud verantwoordelijkheid voor de val van de mens; de president bleef druk bezig om de steeds ongrijpbare empowerment van vrouwen te vangen. President Obama heeft op bevel van de uitvoerende macht de 'Witte Huisraad voor vrouwen en meisjes' opgericht, waarvan het verklaarde doel is 'een gecoördineerd federaal antwoord te bieden op de uitdagingen waarmee vrouwen en meisjes worden geconfronteerd en ervoor te zorgen dat alle bureaus op kabinet- en kabinetniveau hoe hun beleid en programma's invloed hebben op vrouwen en gezinnen. " Het is fantastisch dat onze federale overheid eindelijk een raad heeft om een ​​"gecoördineerde federale reactie" op vrouwelijke uitdagingen te bieden. "Gecoördineerde federale reactie" klinkt als FEMA. Ik ga daar niet heen. Nog geen woord als de subgroepen "Council on Spotting Homicidal Pre-Teen Boys;" "Council on Kennismaken met uw spermadonor;" "Raad over dertienjarige meisjes die seks willen hebben met Freako volwassen mannen die ze online ontmoeten" en "Raad over het krijgen van je luie ezels en het opvoeden van je dochters" om er maar een paar te noemen zijn gevormd op het moment van dit schrijven.

Ik ouder mijn dochter aldus en tot in het diepst van mijn wezen: als ze zichzelf toestaat vandaag de dag te geloven dat zij als vrouw lid is van een groep zonder rechten in Amerika: dan zal ze dat zijn. Er bestaat een universum van verschil tussen vragen om iets te geven en eisen dat er iets wordt teruggegeven - tussen nooit iets hebben en hebben. De 'rechten' van vrouwen zijn mensenrechten. Mijn dochter is een mens. Ze zal niets vragen. Ze zal eisen dat haar geboorterecht wordt teruggegeven. Haar taak als sociaal wezen is om anderen te helpen hetzelfde te doen. Laten we dat "raden"!

Video-Instructies: Romein zoekt vrouw! | Welkom bij de Romeinen (Mei 2024).