Wat is Behavioral Sleep Medicine?

• Mei 18, 2024

Behavioral Sleep Medicine (B.S.M.) is een effectieve niet-medicamenteuze therapie voor slaapproblemen. B.S.M. omvat cognitieve gedragsbehandeling voor verschillende slaapstoornissen, waaronder slapeloosheid, circadiane ritmestoornissen, obstructieve slaapapneu en slaapstoornissen bij kinderen.

Volgens onderzoekers lijdt tot veertig procent van de personen met neuromusculaire aandoeningen aan een slaapstoornis. Mensen met neuromusculaire aandoeningen hebben een aantal factoren die kunnen leiden tot een verhoogde mate van slaapstoornis.

Laten we eens kijken naar factoren die kunnen leiden tot de ontwikkeling van slapeloosheid. Psychologische factoren zoals stress en angst gerelateerd aan de diagnose en het dagelijks omgaan met neuromusculaire aandoeningen kunnen leiden tot problemen om in slaap te vallen. Biomechanische problemen kunnen het vallen en in slaap vallen verstoren, waaronder problemen met positionering, spierspanning en mobiliteit. Ongecontroleerde of slecht gecontroleerde pijn gerelateerd aan deze problemen kan de slaap aanzienlijk beïnvloeden. Eliminatieproblemen kunnen leiden tot frequent wakker worden en slaapstoornissen. Deze factoren kunnen ertoe leiden dat een persoon met neuromusculaire aandoeningen chronische slapeloosheid ontwikkelt.

Behandeling voor slapeloosheid omvat een combinatie van technieken op maat van de individuele cliënt. Technieken omvatten gedragsmethoden om gewoonten te verbeteren die het vermogen om goed te slapen aantasten en cognitieve methoden om positieve gedachten en attitudes met betrekking tot slaap te ontwikkelen.

Onderzoek ondersteunt sterk het gebruik van B.S.M. voor slapeloosheid. Volgens de National Institutes of Health (2005) is gebleken dat cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid 'even effectief is als medicatie voor de kortetermijnbehandeling van chronische slapeloosheid'. De praktijkparameters die zijn ontwikkeld door de American Academy of Sleep Medicine ondersteunen cognitieve gedragstherapie als "effectief en aanbevolen" voor slapeloosheid.

Specifieke cognitieve gedragstechnieken die worden gebruikt voor slapeloosheid omvatten stimuluscontrole, slaapbeperking, ontspanningstraining, het verbeteren van slaapgewoonten en cognitieve gedragsmethoden. Psychotherapie voor andere psychische problemen die de slaap verstoren, zoals angst en depressie, kan ook worden gebruikt.

Behandeling voor andere slaapstoornissen maakt ook gebruik van cognitieve gedragstechnieken. Neuromusculaire aandoeningen verzwakken bijvoorbeeld vaak de spieren die nodig zijn voor de ademhaling, wat kan bijdragen aan slaapapneu, waardoor de luchtstroom 's nachts wordt verminderd. Onbehandeld, slaapapneu kan overdag vermoeidheid en / of hoofdpijn veroorzaken, en nachtmerries en slechte slaapkwaliteit gedurende de nacht. Verder kan slaapapneu aanzienlijke gevolgen voor de gezondheid hebben, zoals hart- en stofwisselingsproblemen, en een verhoogd risico op voertuigongevallen.

Specifieke cognitieve gedragstechnieken kunnen worden gebruikt om het vermogen van een persoon om behandeling tegen obstructieve slaapapneu te verdragen te vergroten. Desensibilisatieprocedures kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om angstgevoelens gerelateerd aan het gebruik van beademingshulp zoals CPAP of BiPAP te verminderen.

Gedragsslaapgeneeskunde, gebruikt in combinatie met geschikte medische interventies, kan personen met gelijktijdig optredende neuromusculaire aandoeningen en slaapstoornissen helpen om een ​​betere nachtrust te krijgen en overdag beter te functioneren.

Middelen:

George, C., (2010). Slaap en neuromusculaire aandoeningen. In Principles and Practices of Sleep Medicine (Fourth Edition), Ed. door Meir, H., et al., Elselvier Saunders: Philadelphia, PA.

Labbe, A., (2008). Niet genoeg ZZZzzzs? Quest, 15: 2. //quest.mda.org/article/not-enough-zzzzzzs. Ontvangen 17-11-11.

Morgenthaler, T, et al., Praktijkparameters voor de psychologische en gedragsbehandeling van slapeloosheid: een update. Slaap, 29 (11): 1415-9. Beschikbaar om te downloaden op //www.aasmnet.org/practiceparameters.aspx?cid=109. Ontvangen 9/6/12.


Oztura, I., et al., (2005). Neuromusculaire aandoeningen en slaap. Current Neurology and Neuroscience Reports, 5, pp 147-152.

NIH, (2005). NIH State of the Science-conferentie over manifestaties en management van chronische slapeloosheid bij volwassenen. //consensus.nih.gov/2005/insomniastatement.htm. Ontvangen 9/6/12.

Ga voor meer informatie over gezonde slaap naar de Sleep Education-website van de American Academy of Sleep Medicine op //www.sleepeducation.com/ en de Sleep Foundation op //www.sleepfoundation.org/. Ontvangen 9/6/12.

Video-Instructies: REM Sleep Behavior Disorder (Mei 2024).