The Witcher
Een duistere fantasy-RPG gebaseerd op een langlopende Poolse fantasy-serie, "The Witcher" heeft op sommige gebieden een aantal interessante ideeën, maar valt terug op genrestandaarden met andere.

"The Witcher" is een RPG dat zich afspeelt in een fantasiewereld uit de 15e eeuw. De speler neemt de rol aan van Geralt van Rivia, de titulaire "Witcher". The Witchers zijn een orde van geheimzinnige monsterjagers die hun lichamen aanpassen met magie en drankjes, maar nu afsterven en verouderd raken. Geralt is ook een geheugenverlies, dus zijn verhaal gaat natuurlijk over een combinatie van het ontdekken van zijn verleden en het omgaan met toenemend vooroordeel tegen "zijn soort". Het verhaal heeft verschillende belangrijke takken, die over het algemeen te maken hebben met de vraag of Geralt de kant kiest van 'gewone mensen' of de vervolgde demi-mensen, zoals elven en dwergen.

Veel van de gameplay is standaard RPG-tarief: je doodt monsters, oogst lichaamsdelen en levert ze op voor sidequests. Het vechtsysteem is een combinatie van melee en spell-casting. De melee is een soort getimede auto-aanval: de speler klikt wanneer een prompt een reeks aanvallen lijkt voort te zetten, dus het is niet echt "interactief" maar er is enige betrokkenheid van de speler. Bovendien kan Geralt met sommige wapens schakelen tussen verschillende stijlen (sterk, snel en groep), afhankelijk van het soort vijand waarmee hij wordt geconfronteerd. De spreuken zijn ook vrij eenvoudig, maar er is meer keuze over welke spreuken te gebruiken, enzovoort. Het zijn over het algemeen dingen zoals telekinetische shoves of vuurstralen of wat heb je. Het is niet bepaald opwindend, maar het is beter dan niets.

De "RPG" -elementen van het spel bieden vleziger inhoud. Geralt kan zijn basisstatistieken (kracht, intelligentie, behendigheid, enzovoort), zijn spreuken (het toevoegen van nieuwe effecten en krachten) en zijn vechtstijlen voor "staal" en "zilver" verbeteren (staal is anti-menselijk, zilver is anti -monster). Dit biedt meer maatwerk dan het gevecht alleen. De ontwikkelingsbomen zijn in het begin nogal beperkt, maar naarmate het spel vordert, worden er meer paden geopend en kan de speler ze niet allemaal volgen.

Een van de onderdelen van de game die op zichzelf behoorlijk netjes is, is het verzamelen van bronnen en alchemie. De lijst met drankjes is behoorlijk groot en het past in de rol van Geralt als Witcher, omdat veel drankjes op monster gebaseerde componenten vereisen (naast meer gebruikelijke kruiden). Daarom voelt het meer aan het oogsten van levers en oogbollen enzovoort, behalve "het aan iemand geven". Het is niet bijzonder complex, en het komt er in feite nog steeds op neer "met de rechtermuisknop te klikken", maar het is in ieder geval iets om mee te werken.

Het belangrijkste van de Witcher is dat het een beetje middelmatig is. Het heeft niet echt een haak. De strijd is gemiddeld, de dialoog en het verhaal zijn gemiddeld, de graphics zijn gemiddeld, enzovoort. Ze zijn zeker niet slecht, het is gewoon dat er niets bijzonders aan te bevelen is. Het is een fatsoenlijke fantasiespel, maar ik kon geen enkel ding vinden om enthousiast over te worden of te gaan "ja, dit was de aankoop waard". Zelfs de "seksscènes" (verzonnen als een vrij belangrijke functie) zijn in principe normale nevenvragen die eindigen in korte dialogen en, soms, een kort filmpje dat vrijwel niets weergeeft. Een van die bijwerkingen bestond uit een vrouw die om bloemen vroeg, ik gaf haar bloemen en toen besloot ze om seks met me te hebben. Toen kreeg ik eigenlijk een bericht met de tekst "je had seks" en dat was het dan.

Over het algemeen is de Witcher functioneel en kunnen RPG-fans ervan genieten, maar het is gewoon niet zo geweldig. Er is niets dat ervoor zorgt dat niet-RPG-spelers worden geïnvesteerd of betrokken, noch is er iets om het echt te onderscheiden. Het is generieke fantasie met generieke gameplay en generieke ontwerpen.

Beoordeling: 6/10.

Gekocht via Steam met onze eigen middelen.

Video-Instructies: THE WITCHER | MAIN TRAILER | NETFLIX (Mei 2024).