Syberia is een puzzelavontuur waarin een jonge vrouwelijke advocaat verschillende mechanische puzzels uitzoekt om door prachtig gedetailleerde werelden te komen.

Wat echt opvalt in deze game zijn de graphics. Ze zijn prachtig weergegeven en elke wereld heeft zijn eigen unieke uitstraling. De bossen en metalen, water en planten zijn allemaal erg realistisch.


Aan de andere kant, in een tijdperk waarin je kunt kijken naar wat je maar wilt, en de wereld "levend" lijkt, lijkt dit meer op wandelen door een mooi, maar statisch schilderij. Elk "gebied" heeft slechts één hoek. Je kunt helemaal niet roteren om achter dingen te kijken. Als de hoek waarmee ze worden gepresenteerd moeilijk is om mee te werken, jammer dan. Je zit vast. En terwijl in een paar gebieden het water golft, is het meestal gewoon vlak. De bladeren van de bomen ritselen niet, de wolken zweven niet aan de hemel. Een paar jaar geleden zou dit prima zijn geweest, maar in de meeste games van vandaag krijg je dat niveau van onderdompeling. Dus dat heb ik gemist.

Het spel draait helemaal om het oplossen van puzzels. Een jonge vrouwelijke advocaat intrigeerde me als de heldin van het verhaal. Dit zou moeten betekenen dat ze slim is! Plus ze is niet "overbuilt" zoals (ahem) bepaalde andere vrouwelijke hoofdpersonen zijn. Ze is een beetje aan de anorexia, maar over het algemeen redelijk.

Men moet echter aan haar slimheid twijfelen! Ze is een advocaat, dus zogenaamd jarenlang getraind in logisch denken. Maar wanneer haar baas haar roept om een ​​statusupdate te krijgen, zegt ze: "Duh, ik weet het niet! Waar ga ik heen? Ik weet het echt niet zeker" wanneer iedereen die het spel speelt duidelijk weet wat haar bestemming is uit het materiaal ze is gelezen. In plaats van redelijk te praten met haar slijmerige verloofde Dan, gedraagt ​​ze zich als zijn deurmat en maakt ze zich zorgen dat hij het niet leuk zal vinden dat ze zo'n 'ontdekkingsreiziger' is (d.w.z. langs een rivier wandelen). Haar commentaar als ze een natte riem ziet? "Oooooh yucchy, ik moet iemand halen om het voor me te halen omdat * ik * zoiets raars niet zal aanraken". Haar gesprekken met haar beste vriendin zijn shopping-raves over Bloomingdale's. Dus beginnen ze met dit personage dat geweldig zou moeten zijn, en veranderen haar meteen in een vuil-vreesend meisjesmeisje in de winkelhond. Ach ja.

Het geluid is leuk als het een beetje repetitief is en de dialogen zijn erg repetitief. Ik had de neiging om door de meeste van hen heen te springen tijdens het spelen, gewoon de woorden lezen. Er was VEEL heen en weer en heen en weer hersenloze shuttle-missies, waarbij je met X sprak, die zei om met Y te praten, die vervolgens zei om met X te praten, die vervolgens zei om met Z te praten Wat het nog erger maakte, is dat ik op een avond gemakkelijk de eerste helft van het spel speelde en van plan was om aan het einde van het tweede "gebied" te sparen (er zijn er maar 4). In plaats daarvan stortte de game op mij neer! Dus nu moest ik terug door die hele onzinnige wandelpuzzels die helemaal niet nagedacht moesten worden, maar veel klikken.

Over het algemeen waren de puzzels helemaal niet zo moeilijk. De voorwerpen die je vond waren duidelijk en in sommige gevallen, zelfs als er * enige * gedachte aan te pas was gekomen, hebben ze je ertoe gebracht het op een bepaalde manier te doen. Velen van hen waren willekeurig. Je vindt vier kaarten voor een orgel. Steek ze willekeurig in totdat iemand werkt en de rest onmiddellijk verdwijnt. Als je die eerst had gedaan, had je de andere nummers nooit gehoord.

Ik zal het einde niet weggeven, maar ze waren blijkbaar van plan om je 2 spellen te laten kopen om het "echte einde" te bereiken. Het komt in essentie halverwege het verhaal. Omdat de game zo kort is, hadden ze de hele game voor één prijs moeten verkopen, in plaats van je twee keer te laten kopen! En het geeft ook de boodschap dat "meisjes die geen deurmat zijn, worden overvallen door hun vriendjes en beste vrienden." Nauwelijks een positieve boodschap!

Toch zijn de prachtige schilderij-graphics mooi, en het is altijd verfrissend om een ​​vrouwelijk hoofdpersonage te zien, zelfs als ze een beetje een air-head is. Hopelijk komt er een vervolg met het personage een beetje volwassener, en met een wereld die meer interactief is. Tot die tijd geef ik de CD's door aan vrienden, zodat ze het kunnen proberen!

Koop Syberia op Amazon.com
Syberia Walkthrough, tips en technieken

Video-Instructies: Mr. Odd - Let's Play Contrast - Part 7 - Ending - Who is Dawn (Mei 2024).