Slapstick Breakdown!

• Mei 15, 2024

Snel -

Als je hebt gehoord van slapstick, steek je hand op.

Voor diegenen onder jullie die hun hand opstaken omdat ze een geweldige muzikale smaak hebben en van de band Slapstick hebben gehoord, geweldig. Ga zitten, jongens, we praten na de show.

Als de rest van je hand opsteekt omdat je het kent als een vorm van komedie, schreeuw dan de eerste naam die te binnen schiet.

Oke. Alright. Ik hoorde Jim Carrey, ik hoorde het The Three Stooges, Ik vernam Looney Tunes. Super goed. Dat zijn allemaal geweldige voorbeelden. Nu wil ik dat jullie allemaal eerlijk antwoorden op deze volgende vraag -

Heb je ooit gedaan alsof je uit die komediestijl bent gegroeid, of dacht je dat het als een voorhoofd was?

Ok, er gingen weer veel handen omhoog. Laat me je nu informeren.

De conventionele definitie van slapstick-komedie is er een die overduidelijk fysiek is. Veel van de humor berust op een reactie op een fysieke prikkel, zoals een klap in het hoofd. Velen negeren het vanwege zijn lichamelijkheid, alsof komedie iets is dat een puur mentale zaak zou moeten zijn. Nu kan ik het tot op zekere hoogte eens zijn met de mentaliteit van komedie, maar er komt een moment dat je gewoon de timing en opstelling moet bewonderen die bijvoorbeeld een naaktslak in de darmen van gewelddadige uitbarsting tot komedie-goud kost. Hoe is dit mogelijk?

Nou, wat denk ik ervan het voor iedereen op te splitsen?

In veel slapstick is de opstelling net zo belangrijk als de handeling zelf om de yuks te leveren. In mijn voorbeeld hierboven sprak ik over een stomp in de darm. Laten we Moe en Curly gebruiken van The Three Stooges voor dit voorbeeld. Curly is vanaf het begin een grappig personage - hij is suf, onstuimig en heeft altijd precies het verkeerde te zeggen. Moe is een klassieke film - hij is precies het tegenovergestelde van Curly met zijn schurende houding, zijn no-nonsense manier om dingen te doen, zijn verlangen naar geld, en over-bereidheid om enig gevoel te slaan in degenen die hem kruisen, namelijk Larry en Curly.

Als we die eigenschappen van Moe en Curly hebben ontdaan voordat Moe hem slaat, is het gewoon een willekeurige daad van geweld. Een man van middelbare leeftijd met een lelijk kapsel heeft net een kale man van middelbare leeftijd neergeslagen. Hij kreunde van de pijn, viel op zijn knieën en snakte naar adem. Lelijk kapsel staat kaal en roept naar hem omdat hij iets heeft verknald. Voordat we het weten, is de scène van Howard, Howard & Fine naar Lenny en George gegaan. Yikes.

Nu gaan we het een stapje hoger zetten. Laten we de lichamelijkheid en de vele jaren van training combineren, leren hoe te neppen een hit nemen voor maximaal komisch effect. Terwijl de hit komt, corrigeert Curly opzettelijk, buigt zijn rug naar zijn meest extreme, schiet zijn armen naar voren, handen gespreid en maakt een geluid dat geen normaal persoon zou maken - zeg maar zijn handelsmerk. Bij de rebound, geeft hij zichzelf recht, kruipt in het gezicht van Moe en veegt zijn handen over zijn eigen gezicht terwijl hij roept: "Woob woob woob woob woob!"

Oké, sommige mensen vinden dit misschien nog een beetje verontrustend. Maar laten we de situatie een beetje versterken - we weten niet waarom Moe Curly raakt, we weten alleen dat hij hem uit het niets raakt. Met slechts een minuut instellen, kunnen we onthullen dat Curly Moe net een hoop geld heeft gekost voor het voor de vijfde keer op rij flubbing van een bouwklus, of nog belangrijker, zijn kansen verloor met een schattige dame. Dit geeft Moe ook een kans om een ​​pittige one-liner toe te voegen als reactie op alles wat Curly te zeggen had in zijn verdediging tegen de opstelling hier ook. De klassieker "Oh, een wijze kerel?" retort is een populaire strijdkreet.

Vergeet niet dat de manier waarop Moe ervoor kiest om de stoot te geven ook belangrijk is. Hij kon zich net zo gemakkelijk in zijn stoot gooien en de impact (en de grap) van de camera verbergen. Hij kon het verplaatsen naar een schot in de kaak of de arm. Maar nee, hij gooit het recht in de komisch grote darm van Curly. Het is de beste keuze - het beeld van Moe's kleine hand die de grote buik van Curly tegenkomt, is geweldig, alleen geëvenaard door de overdreven reactie van Curly, die zich gedraagt ​​alsof hij net geraakt is door een sloopkogel. Alles komt binnen een minuut samen voor een klassiek moment van hilariteit dat we voor altijd herinneren.

Slapstick is geen lukrake daad. Het is een dans, iets dat gebruik maakt van de natuurlijke menselijke fysicaliteit en het gebruikt om mensen door de gangpaden te laten rollen. Probeer de volgende keer dat je een oude film van Charlie Chaplin bekijkt, of iets recents als een Jim Carrey-film, aan dit artikel te denken. Als je kunt voorkomen dat je kanten pijn doen, welteverstaan.

Video-Instructies: The Horror Slapstick Brilliance of TUCKER & DALE VS EVIL (Mei 2024).