Doodstanks afsluiten

• Mei 17, 2024

Sinds "Lupa" de walvis haar trainers aanviel in 1968 voor het leegmaken van haar tank terwijl ze er nog in zat, heeft elk daaropvolgend decennium een ​​toename aangetoond van gevangen walvissen die aquariummedewerkers aanvallen. De jaren 70 produceerden 16 aanvallen, de jaren 80 hadden 19 aanvallen, de jaren 90 29 aanvallen en aan het begin van de 21ste eeuw waren er 39 gerapporteerde aanvallen.

De wereldbevolking blijft horen over geavanceerde technieken bij het trainen van gevangen walvissen voor prestatieverbetering. Het is duidelijk dat aquaria de memo hebben gemist dat hun verbeterde trainingstechnieken niet werken. SeaWorld ontwikkelde een trainingstechniek voor het minst versterkende scenario (LRS). Omdat het bedrijf de gewenste resultaten niet ziet, hebben ze een beleid geïmplementeerd om de tanden van de walvissen uit te boren om te helpen bij LRS-training. Natuurlijk maken de boetes die zijn ontvangen van het Amerikaanse ministerie van Occupational Safety and Health Administration (OSHA) voor het niet bieden van een veilige werkomgeving, het gemakkelijker om permanent beschadiging van deze gevangen, warmbloedige waterzoogdieren te rechtvaardigen.

Hebben aquariums met verpletterende boetes en negatieve media-aandacht nagedacht over hoe een exitstrategie deze dieren zal beïnvloeden? Wat gebeurt er met de beschadigde walvissen als de uitvoeringen of voorzieningen worden uitgeschakeld? Zouden ze worden vrijgelaten in het wild? Hoe zouden ze overleven zonder de mogelijkheid om roofdieren af ​​te weren of hun normale dieet te eten? Wanneer men de implicaties van tandextracties overweegt, lijkt het enige eindspel dat de walvissen worden geboden er een te zijn van regelrechte slachting. Dit kan niet worden gezien in het licht van een humanitaire maatregel, slechts een van wreedheid. Belastingbetalers in de Verenigde Staten hebben meer dan $ 700.000.000 uitgegeven om bedreigde soorten te behouden en te beschermen, waaronder walvissen die in veel aquariums in dienstbaarheid leven.

Het is niet ongebruikelijk dat walvissen op de lijst van bedreigde soorten worden gevangen en tot slaaf gemaakt door aquaria. Een van de bedreigde walvisachtigen is de Southern Resident-orka. Hun bevolkingsaantal daalt en telt ongeveer 89 overlevende leden. Toch blijven aquaria de wet omzeilen voor het beweerde voordeel van het behoud van soorten.

Aquaria gebruiken hetzelfde uiterlijk als dierentuinen en rechtvaardigen hun noodzaak door te beweren dat het helpt bij het behoud van bedreigde en bedreigde dieren. Wat leidt tot de belangrijkste vraag, hoe vangen, onderwerpen, onderwerpen en permanent verminken deze walvisachtigen hun uitsterven? Onderzoek geeft aan dat dit niet het geval is.

Aquaria, zoals SeaWorld, rationaliseren ook hun acties door de nadruk te leggen op de intrinsieke educatieve waarde die naar voren wordt gebracht voor toekomstige generaties. Hoe wordt het zien van een gestresste, misbruikte en misbruikte walvisachtigen beschouwd als constructief onderwijs? Hier is een gedachte, hoe zit het met een echte walvisopleiding waar kinderen op een expeditie naar walvissen kijken en zien hoe walvissen zich gedragen in hun natuurlijke omgeving. De kinderen krijgen een nuttige voorlichting over walvisgedrag, maniertjes en het belang van het behoud van habitats. Bovendien kunnen de walvissen hun leven leiden zonder menselijke uitbuiting.

Aquaria kosten belastingbetalers geld, brengen opzettelijke schade toe en bieden geen nauwkeurige, constructieve, positieve voorlichting over dieren in het wild. Deze voorzieningen komen neer op waterparken met speciale vergunningen om door angst geteisterde dieren te tonen. De walvissen vertellen de mensheid duidelijk om hen met rust te laten door ongehoorzaamheid. Het is tijd om te luisteren.

Voor diegenen die geïnteresseerd zijn, onderteken het Stop Harming Whales en Start Listening Initiative.