Zelf identificatie

• April 28, 2024

Zelfidentificatie is een groot probleem voor degenen die door hun ouders zijn misbruikt of worden misbruikt. Het kind dat toekijkt hoe hun ouders drinken tot ze flauwvallen, denkt dat ze worden gedefinieerd door die fles alcohol. Het kind dat kijkt hoe hun ouders nacht na nacht high worden, denkt dat ze op de een of andere manier worden geïdentificeerd door het gebruik van drugs door de ouders. Het kind dat wordt gedwongen toe te kijken terwijl de ene ouder de andere slaat en degene die wordt gehavend snikt en smeekt om te stoppen, denkt dat ze daarmee worden gedefinieerd. Het kind denkt dat ze op de een of andere manier worden geïdentificeerd door het trauma en misbruik, alsof het een weerspiegeling van hen is en niet van hun ouders.

Hoe definieert een kind, of een volwassene die kindermishandeling overleeft, zichzelf? Hoe komen ze op het punt zichzelf te identificeren volgens hun eigen normen en overtuigingen? Hoe scheidt het kind zich af van het misbruik dat ze ondergaan? Hoe laat het kind het misbruik niet toe om ze te definiëren? Slachtoffers van kindermishandeling worden jarenlang door het misbruik getroffen. Het is niet alsof het kind afstudeert, het misbruikende huis verlaat en het is voorbij. Het is dieper dan dat. Zou het kunnen dat het trauma dat het kind heeft ondergaan, ze daarna vele jaren dreigt te identificeren?

Ik denk dat het kindslachtoffer een flink deel van elke schuld of verantwoordelijkheid op zich neemt voor het misbruik dat ze thuis ondergaan. Het is alsof het slachtoffer denkt dat het hun schuld is dat hun ouders boos op elkaar zijn, of boos op hen, als hun kind. In hun onschuld groeit het kind op in de overtuiging dat het een fout is. Dit is nog een ding om toe te voegen aan de last van schuld die ze dragen. Soms gebeurt het dat het kind ijverig probeert alles goed te doen, correct te spreken en zijn klusjes volledig te doen. De ouders die beledigend zijn, zullen vaak naar hun kind kijken en hen verbaal uitschelden. Ze vertellen het kind dat de problemen thuis hun schuld zijn. Vaak identificeert het kind zich met het misbruik en de hardheid.

Ik geloof dat veel kindslachtoffers van misbruik denken dat ze worden bepaald door het gedrag van hun ouders. Het is absoluut noodzakelijk dat de kinderen, naarmate ze volwassen worden, leren dat ze niet worden geïdentificeerd door de tactieken van hun ouders. Ik geloof in het proces dat het slachtoffer in de empowerende armen van zelf-identificatie brengt, met de wetenschap dat zij unieke talenten en geschenken bezitten. Kinderen en volwassenen kunnen inderdaad genezen en leren zichzelf te definiëren in hun eigen creatieve methode.

Video-Instructies: Reken af met narcisme en codependency. Werk aan een zuiver zelfbeeld (April 2024).