Uitstel en kinderen
Klinkt dit bekend? Het is na het eten en je ziet je zoon Johnny gekampeerd voor de tv. Zeg hem dat hij zijn huiswerk moet gaan maken. Hij is het daarmee eens, maar als je twintig minuten later weer langs loopt, zijn zijn ogen nog steeds op het scherm gelijmd.

Mijn schoonmoeder vertelde me dat dit de deal was met mijn man toen hij een jongen was. "Hij zou nooit" nee "zeggen, zei ze. "Hij zou het gewoon niet doen."

Het is het zeldzame kind dat graag huiswerk, klusjes of iets anders doet dat niet leuk is. Maar zoals volwassenen weten, zijn niet-leuke dingen een feit van het leven. Kinderen leren om niet uit te stellen ongeacht de taak maakt deel uit van het opvoedingsproces.

Volgens Pamela Espeland en Elisabeth Verdick in hun boek voor jonge volwassenen Tot ziens, Procrastinator (Get it Done), 1 op de 4 Amerikanen denkt dat hij of zij een totale uitsteller is. "Als het gaat om studenten," vervolgen de auteurs, "stijgt dat aantal tot 3 op 4. Jongeren hebben meer kans om uit te stellen dan ouderen."

Tot ziens, Procrastinator is een kort, kleurrijk boek dat geweldig is voor kinderen die op de middelbare school zitten of deze naderen. Dat is wanneer van kinderen wordt verwacht dat ze leren hoe ze zelfstandig meer projecten kunnen voltooien. Het uitstellen van de onaangename aspecten van het leven is een natuurlijke reactie wanneer er niet langer iemand toezicht houdt op elke beweging. Dingen voor elkaar krijgen is een vaardigheid die kinderen moeten leren, want het komt meestal niet vanzelf.

"Uitstel is een gewoonte", schrijft Espleland en Verdick, "wat betekent dat je je op een automatische manier gedraagt. Je denkt er niet aan, je doet het gewoon ... Je zegt of denkt dingen als ‘Ik doe het later. Ik kom er morgen aan. Het kan wachten.'"

We hebben allemaal onze redenen om dingen uit te stellen. De auteurs van Tot ziens, Procrastinator suggereert dat lezers een onderzoek doen om erachter te komen waarom ze uitstellen.

Redenen variëren van teveel op je bord hebben tot een project dat te moeilijk lijkt. Voor elke reden bieden Espeland en Verdick een Procrastinator Buster of (PB). Sommige mensen merken dat ze uitstellen omdat ze bang zijn om te falen. Het PB of tegengif voor het bestrijden van door angst veroorzaakte uitstelgedrag is het vinden van een rolmodel. Thomas Edison is een voorbeeld van iemand die vele malen faalde voordat hij uiteindelijk de gloeilamp uitvond. "Ik heb niet gefaald," zei Edison ooit. "Ik heb net 10.000 manieren gevonden die niet werken."

Ik grinnikte toen ik de PB las voor wanneer je uitstel als gevolg van besluiteloosheid. De auteurs stellen voor een munt te gooien, eeny-meeny-miney-mo te doen of items uit een hoed te trekken. In vergelijking met het ingrijpende besluitvormingsproces dat ik meestal gebruik in een poging om fouten te voorkomen, klinkt dit veel leuker. Als de beslissing het leven niet verandert, waarom niet? Sterker nog, de volgende keer dat ik stomp ben, kan ik deze techniek zelf proberen.

In Tot ziens, Procrastinator er is veel informatie over, dagplanners, doelen stellen, prioriteiten stellen en nog veel meer. Maar het beste deel van het boek is dat het heel leuk is.









Video-Instructies: Wie blijft van de spekkies af? | Mensenkennis (Mei 2024).