Een pil voor nuchter leven?
Voor het herstel had ik moeite om iets over verslaving of over verslaafden in het algemeen te bekijken of te lezen. Ik was in ontkenning. Ik wilde niet geloven dat ik ergens een grens was overschreden en niet anders was dan die arme, zielige verslaafden die in elke vorm van de media worden afgebeeld. Ik zag te veel verschillen omdat ik de overeenkomsten nog niet had leren herkennen. Bovenal kon ik niet lezen of kijken uit angst dat ik mezelf zou zien.

Omdat ik in een herstelprogramma met 12 stappen zit, kan ik niet genoeg lijken te krijgen van alle media-aandacht die onlangs aan verslavingen is gegeven. Zonder enige specifieke verwijzingen te maken, geloof ik dat ik elk autobiografisch memoires geschreven door een verslaafde heb gelezen, opnieuw bezochte films waar de centrale figuren verslaafden zijn, snakken naar serieus verslaafden kijken op de nieuwe programma's op tv, en ja, ik zelfs let op het eigenzinnige, verslavende leven van veel van de Hollywood-films. Al deze mensen zijn nogal familie. Ik juich het toe als ze hun leven veranderen en willen huilen als ze het niet snappen.

Mediapresentaties hebben het publieke bewustzijn van het effect van drugs en alcohol zeker niet alleen op de verslaafde persoon maar ook op zijn / haar familie en vrienden verhoogd. Het goede nieuws is ook dat het publiek er eindelijk van overtuigd is dat dit soort verslavingen als een hersenziekte worden geclassificeerd en als zodanig moeten worden behandeld.

Dus waarom voel ik me een beetje ongerust? Ik maak me grote zorgen dat de nieuwste focus ligt op de behandeling van de ziekte voornamelijk met medicijnen. Herstelprogramma's worden voorgesteld voor mensen die medicijnen gebruiken, maar mijn zorg is dat herstellen met medicijnen alles is wat mensen horen, want dat is alles wat ze willen horen. Degenen onder ons die al in herstel zijn, kunnen duidelijk de gevarenverslaafden zien als ze denken dat medicatie de oplossing zal zijn. Als de verslaafde eenmaal voelt dat de medicatie effect heeft, kan hij / zij geloven dat de verslaving afneemt (een beetje zoals die "roze wolk" met veel ervaring) of dat er geen behoefte is aan een ander type therapie buiten het kantoor van de arts. Veel verslaafden, die al medicijnen gebruiken als onderdeel van hun therapie, hebben mogelijk niet de juiste verzekering of hun verzekering kan de medicatie niet blijven dekken zoals voorgeschreven. Dan wat?

Ik ben geen doktor. Ik ben geen wetenschapper en ook geen apotheker. Ik vind het fantastisch dat medicijnen kunnen worden gegeven om hunkeren naar te beteugelen en om de verslaafde te helpen met het herstel te beginnen. Ik maak me zorgen dat de gemiddelde persoon kan geloven dat verslavingen worden 'genezen' door medicatie. Ik dacht zelfs dat ik misschien jaloers was omdat ik op de ouderwetse manier moest herstellen! De ouderwetse manier is een 12-stappen herstelprogramma dat eerlijkheid, openheid en bereidheid vereist, vergaderingen, geconfronteerd met mijn gebreken, gebed, meditatie en service.

De wetenschap zal grote stappen blijven zetten om de fysiologie van de verslaafde te begrijpen en nog geavanceerdere medicijnen ontwikkelen. Ik zie hier grote voordelen in. Maar laten we alsjeblieft niet de persoonlijkheid, ervaringen en gedrag vergeten die veel te maken hadden met het vormen van de verslaafde zoals hij / zij vandaag is. Ik ben niet tegen medicijnen, maar alleen als ze deel uitmaken van een solide herstelprogramma. Medicijnen kunnen ons helpen om schoon en nuchter te worden, maar kunnen ze ons leren leven volgens de voorwaarden van het leven? Laat het me weten als daar een pil voor is!

Namaste'. Mogen jullie je reis in vrede en harmonie lopen!


Video-Instructies: Eric Corton: "Een nuchter leven is super!" | Vodgast | NPO 3FM (April 2024).