The Media and Mommy Wars
Ik ben doodziek van de 'Mommy Wars'. Het lijkt erop dat er elke week een ander artikel in de reguliere media of trending op internet is over of een bepaalde opvoedingspraktijk goed of fout is, wordt ondersteund door een soort van feiten of simpelweg door iemand zijn mening te geven. Vaak zijn deze artikelen geworteld in een wetenschappelijk onderzoek of actualiteit. Ze kunnen zelfs interessant of nuttig lijken totdat je bij het gedeelte van het artikel komt waar ze een moeder vinden die het gepresenteerde bewijs weerlegt op basis van haar eigen persoonlijke of anekdotische ervaring of een reeks feiten, meestal verdedigend, en de 'mamaoorlogen' inroept.

Nu heb ik meningen over veel opvoedingsmethoden ... dat is een groot deel van de reden waarom ik schrijf voor Early Childhood Parenting hier op CoffeBreakBlog.com. Ik beoordeel de opvoedingspraktijken die ik zie (zie mijn artikel "Bekentenissen van een oordelende moeder"), en lees boeken en artikelen die mijn denken vormen en mijn opvoedingsset "vullen". Maar ik ben niet in 'oorlog' met moeders die anders denken. Als ik ergens mee in oorlog ben, is het een medium dat het type opvoeding dat ik kies, verkeerd interpreteert en desinformatie die mensen die vergelijkbare keuzes willen maken, kan ontmoedigen.

In de moderne wereld van internet, blogs, Facebooking en Tweets zijn er heel veel moeders die informatie geven over hun keuzes en verhalen. Hoewel er vaak een bepaalde praktijk wordt besproken, zelfs bepleit, is het belangrijk om te onthouden dat er zelden een intentie is om iemand die zich niet aan die praktijk houdt, een slecht gevoel te geven. Er is geen enkele manier om ouder te worden - de situatie en het verhaal van elke persoon is anders. En hoewel er soms zelfs feiten kunnen zijn (ik zou bijvoorbeeld zeggen dat het een feit is dat moedermelk gezonder is dan formule), betekent dit niet dat een simpel feit de keuze zou dicteren die in een complexe situatie moet worden gemaakt .

Het ding is, de meeste moeders weten dit. En zeer weinigen van ons personifiëren een bepaald type opvoeding. En nog minder van ons leven, van moment tot moment, aan de verwachtingen die we onszelf als moeders stellen. Ik oefen positieve discipline. Maar als je me ziet, verlies ik misschien helemaal mijn kalmte met mijn kinderen. Ik geef mijn kinderen gezond voedsel, maar vanavond liet ik ze een pak pindakaasbekers splitsen.

Ik denk dat een groot deel van de reden waarom het begrip 'mamaoorlogen' onze aandacht trekt, is omdat we allemaal dagelijks worstelen met de invloed van onze keuzes op onze kinderen. We doen ons best om een ​​constant veranderende wereld, kind en omgeving te verwerken. We leven in een wereld van tegenstrijdige informatie en tegenstrijdige prioriteiten. We proberen antwoorden te zoeken, maar kunnen vaak middelen vinden die meerdere en zelfs tegengestelde antwoorden op een vraag ondersteunen. We streven ernaar geen 'fout' te maken en wanneer we zien dat ouders andere of tegengestelde keuzes maken, vragen we ons af wat zij weten dat we niet weten.

Ik haat het dat de media de onzekerheden van moeders misbruikt met dit idee van 'mamaoorlogen'. Ze beschouwen ons als tegen elkaar om meer papieren te verkopen of meer hits op een website te scoren. Maar dat zijn we niet tegen iedereen - we zijn voor onze kinderen, en we zouden meer als een gemeenschap kunnen fungeren ter ondersteuning van elkaar als de media ons hielpen verschillen te vieren als een gelegenheid voor exploratie in plaats van als een bedreiging. Onthouden dat de keuzes van een andere moeder te maken hebben haar en haar kinderen, niet over mij en de mijne, of ze hetzelfde of anders zijn, is van cruciaal belang. Als online schrijvers en lezers, sluit je me aan bij het verzetten tegen het aas wanneer journalisten de mama-oorlogen oproepen, omdat er geen oorlog kan zijn als twee partijen niet komen opdagen om te vechten.

Video-Instructies: The Mommy Wars | Retro Report (Mei 2024).