Gemakkelijk doet het niet altijd

• Mei 3, 2024

Hoe langer ik aan het herstellen ben, hoe meer vergaderingen ik bijwoon en hoe meer mensen ik ontmoet, het is nog steeds moeilijk voor mij om te begrijpen dat zovelen in een herstelprogramma met 12 stappen nooit alle 12 stappen werken. Dit gaat niet over "twee stappen", wat werkt in Stap 1 en Stap 12 en niets daar tussenin. Dit gaat over het werken van de eerste paar stappen (1-3), dan een paar overslaan (4 en 5) en dan de volgende paar (6 & 7) werken en nog een paar overslaan (8 en 9) en dan de laatste paar werken ( 10, 11 en 12).

Je hoeft zeker geen raketwetenschapper te zijn om de trend hier te zien en dit patroon is waarschijnlijk de droom van elke nieuwkomer. En waarom zou het niet zijn? Ik denk niet dat de oprichters van Alcoholics Anonymous, het eerste 12-stappen herstelprogramma, dit in gedachten hadden toen iemand de slogan bedacht: "easy does it". In dit geval doet easy het niet.

Hoe en wanneer we de stappen uitvoeren is iets persoonlijks tussen een sponsor en een sponsee. Ik weet dat sommige mensen lang wachten om een ​​sponsor te vinden, maar ik ben van de school die zegt: "Koop er nu een en ontvang er een". De sponsor hoeft niet permanent te zijn. Ik denk trouwens dat bijna alle sponsors tijdelijk worden genoemd omdat herstel iedereen blijft veranderen. Een sponsor moet uw gids zijn bij de stappen, alle stappen, zelfs als het niet dezelfde sponsor is.

Dit artikel gaat echter niet over sponsoring. Het gaat om degelijk herstel door altijd alle stappen te doorlopen. Dit beoordeelt niet het programma van iemand anders, omdat elke persoon de mogelijkheid en vrijheid heeft om te doen wat hij / zij wil. Maar als we echt willen ontvangen wat de beloften (aan het einde van stap 9) bieden en we willen meer doen dan vrij zijn van onze verslaving en de obsessie, waarom zouden we onszelf dan in gevaar brengen?

Ik ben er vast van overtuigd dat schoon en nuchter blijven gebeurt via een ondersteuningssysteem en actie. Dit omvat het gaan naar vergaderingen, werken met een sponsor, service aan anderen en het werken aan de stappen. Veel fellowships vereisen een aantal jaren herstel voordat ze sponsoren. Daar ben ik het niet noodzakelijk mee eens, omdat ik me meer zorgen maak dat de persoon echt alle stappen heeft gedaan, alleen al om iemand anders te kunnen helpen.

Wanneer iemand terugvalt, zeggen ze meestal dat ze niet meer naar vergaderingen gaan. Ik weet zeker dat dat waar is. Regelmatig naar vergaderingen gaan is een goede zaak, maar als je nog nooit een stap 4, 5, 8 of 9 hebt gewerkt of als je deze stappen een beetje hebt uitgevoerd, denk ik dat je een groot deel van de programma. Dit zijn de moeilijke stappen. Ik zou deze graag hebben overgeslagen en ik weet zeker dat de meesten van jullie dat ook zouden hebben gedaan. Dus waarom denk je dat deze stappen worden genegeerd?

De voor de hand liggende reden zou angst zijn, maar ik heb me ook gerealiseerd dat uitstel en een beetje luiheid er ook achter zitten. Andere redenen zijn dat we van sponsor veranderen of verhuizen naar een ander gebied en niet noodzakelijkerwijs verder gaan waar we gebleven waren. Soms is het leven te goed geworden om aan het verleden te denken. In alle eerlijkheid voor degenen die niet alle stappen doen, zou ik zeggen dat de minst bewerkte stap 9 is. Negen dwingen ons om buiten onszelf te gaan en dat kan een heel enge plek zijn! We kunnen onszelf ervan overtuigen dat het goedmaken iets is dat we kunnen uitstellen omdat bepaalde mensen niet beschikbaar zijn voor ons, we weten niet waar ze zijn of we kunnen onszelf zelfs vertellen dat het goedmaken van hen schadelijk zou zijn. Ik moest absoluut de hulp van mijn sponsor hebben, omdat ik een excuus zou hebben gemaakt om niet veel goed te maken. Het is waar dat we niet iedereen in korte tijd moeten goedmaken. Maar er is zeker iemand die dicht genoeg bij ons in de buurt is om ons de kans te geven om deze stap te zetten wanneer we er klaar voor zijn.

Ik weet dat ik specifiek ben geweest voor bepaalde stappen, maar het belangrijkste is dat als we bereid zijn tot het uiterste te gaan, alle 12 stappen moeten worden gewerkt en nadat we ze de eerste keer hebben bewerkt, werken we ze opnieuw, opnieuw en opnieuw. Sommige oefenen we elke dag en andere moeten periodiek worden gedaan. Het is hoe we onze kant van de straat schoonmaken, ongeacht hoe spiritueel en nuchter we zijn geworden.

Als je niet alle stappen hebt gedaan zoals ze bedoeld waren, of, als ik het zeg, suggereerde dat ze zouden werken, dan hoop ik dat je dit serieus neemt. Dit is een kans (het was voor mij) om iets door te zien en als gevolg daarvan versterkt onze vastberadenheid om nuchter te blijven en een manier van leven te vinden die we ons nooit hadden kunnen voorstellen.

Namaste’. Mogen jullie je reis in vrede en harmonie lopen. Vind Grateful Recovery leuk op Facebook. Kathy L. is de auteur van "The Intervention Book" in print, e-book en audio.

Video-Instructies: Happertje vouwen | Origami | Crea'Bella (Mei 2024).