Het debat vormgeven

• April 27, 2024

Jeffrey Feldman's boek, The Framing of the Debate: Famous Presidential Speeches and How Progressives can Use Use to the Conversation (and Win Elections), kijkt naar presidentiële speeches van zowel Republikeinen als Democraten, in historische volgorde, om progressieven te leren hoe ze kunnen identificeren en pas de frames toe die in de toespraken zijn geïmplementeerd. Hij laat zien dat deze frames kunnen worden toegepast in toespraken voor politici, in actie voor activisten en in eettafeldebatten voor gewone burgers.

Hij begint met het eerste inaugurele rede van George Washington door de kernwoorden van de toespraak te identificeren als: roeping, land, nederig, gehoorzaamheid, dienaar en stem; hij identificeert de strategie van de toespraak als: "Gaststerrenburger - vertel uw verhaal - geen betaling." Hij laat zien hoe deze worden gebruikt bij het construeren van het bescheiden bediendenframe. Washington beweert tegen zijn publiek dat zij over hem heersen, niet andersom. Feldman legt uit dat een politicus dit frame in een toespraak zou kunnen gebruiken door te verwijzen naar de stem van het land en het land te personifiëren: "Ik heb de stem van het land gehoord die mij aanspoorde om de sociale zekerheid te verdedigen en te versterken." Feldman legt uit dat de activist dit kader zou kunnen toepassen bij het praten met anderen door hun persoonlijke roeping om te dienen uit te leggen, welke gebeurtenis hen inspireerde om te dienen, het moment dat ze wisten dat ze "geroepen" waren en welke actie het gevolg was van die roeping. Feldman laat zien dat ditzelfde frame kan worden geïmplementeerd in minder gestructureerde dinertafeldebatten door het concept van regeren als service te illustreren, in plaats van voor persoonlijke verrijking. Washington weigerde betaald te worden voor zijn dienst als president. Dit kader zou kunnen worden toegepast bij het bespreken van congresleden die hun verhoging weigeren totdat het minimumloon is verhoogd.

Met Gettysburg Address van Abraham Lincoln maakt Feldman van de gelegenheid gebruik om het verschil tussen de expliciete boodschap en het impliciete kader nader toe te lichten. Feldman zegt dat: “Om de boodschap te vinden, moeten we zoeken naar de belangrijkste zin of zin. Om het kader te vinden, moeten we daarentegen eerst een paar vragen over de spraak stellen, enkele sleutelwoorden verzamelen en vervolgens de onuitgesproken logica uitspreken die de hele spraak bestelt. We moeten met name zoeken naar woorden die op een merkbare manier worden herhaald, omdat lijstenmakers woorden in toespraken herhalen, niet alleen om het kader op te roepen, maar om er aandacht op te vestigen. " In de eerste regel van de toespraak van Lincoln beriep hij het kader 'Wij de mensen', benadrukte hij dat kader door het woord 'mensen' drie keer achter elkaar te herhalen aan het einde van de toespraak.

Met het inaugurele adres van Harry Truman laat Feldman ons zien hoe we het kader kunnen veranderen, en niet toestaan ​​dat we vast komen te zitten in republikeins kader. Met Kennedy’s inaugurele rede legt hij de framingtechniek van herhaling uit. Kennedy gebruikt herhaling van uitdrukkingen en het gebruik van sleutelwoorden in omgekeerde uitdrukkingen om ons te betrekken bij het belangrijkste punt dat hij maakte. Feldman gebruikt Nixons ontslagstemming om het verschil tussen kadrering en draaiing te illustreren. Feldman zegt dat: “Goed kader in een toespraak snoeit afleiding weg zodat het zicht voller en levendiger wordt, waardoor de luisteraar een betere kans krijgt om de ideeën die worden uitgedrukt te waarderen. Spin daarentegen leidt de luisteraar af door misleiding. " Het afscheidsadres van Ronald Reagan tegen de natie, wordt gebruikt als een voorbeeld van het tijdsbestek van het verhaal, waarbij het publiek wordt betrokken bij het sprekersverhaal. Het tweede inaugurele adres van Bill Clinton wordt gebruikt om te illustreren hoe een goed begin een luisteraar naar uw punt kan oriënteren. Feldman eindigt met de tweede inaugurele rede van George W. Bushes, die laat zien hoe puur volume van herhaling iemand mentaal kan conditioneren om ontvankelijk te zijn voor een principe. Het toepassen van deze hulpmiddelen met de participatie, principes en belofte van de progressieve beweging kan de Amerikaanse politieke cultuur transformeren.

Het boek van Feldman heeft elke democraat iets te bieden, of ze nu toespraken schrijven, zich bezighouden met basisbewegingen of gewoon ruzie maken tijdens tafeldebatten. Zijn praktische voorbeelden zorgen voor uw succes. Lees dit boek vóór de volgende bijeenkomst van uw familie en vrienden.

Video-Instructies: De macht van data — Hoe algoritmen ons leven vormgeven (Inleiding) (April 2024).