Zware walvisvangst op de Faeröer
Ongeveer halverwege tussen Noorwegen en IJsland ligt een landketen genaamd Faeröer. De eilandketens bestaan ​​uit achttien landmassa's van in totaal ongeveer 407 mijl (655 km) met een totale bevolking van ongeveer 50.000 mensen. Bij het naderen van het eiland, ziet u misschien schilderachtige Nederlandse dorpen barsten van Europese kleur en flair verspreid over het ongerepte groene, ruige landschap. De lucht en het water zijn helder ijsblauw, passend bij hun gematigde klimaat. De eilanden worden beschouwd als onderdeel van Denemarken met unieke verschillende soevereiniteitsrechten. Een van die rechten betreft hun vermogen om levende mariene rijkdommen te behouden, beheren en in stand te houden langs hun aangewezen 200 mijl (321 km) waterwegen die zijn gereserveerd als visserijzones.

De primaire economie van het gebied is vis. In 1996 pochte de Faeröer dat hun visserijtechnieken zo geavanceerd waren dat ze de biologische en economische duurzaamheid van de in het wild gevangen visserijsector konden garanderen. Hoewel dit er op papier misschien goed uitziet, ziet het er veel vager uit als een van de soorten zeeleven die ze oogsten de grienden is.

Het begrijpen van de ingewikkelde sociologie van grienden is even illusief als die van haaien. Professionele zeeonderzoekers en de beste oceanografen van over de hele wereld in 2011 konden niet articuleren over de ecologische stabiliteit van de grienden. Dus hoe komt het dat de inwoners van de Faeröer meer dan tien jaar eerder opschepten dat ze een bloeiend walvisecosysteem konden behouden, terwijl er geen redelijke manier is om de stabiliteit van de soort te meten?

Wat bekend is over grienden is dat ze zichzelf massaal stranden. Dit gedrag wordt niet volledig begrepen door mensen die ze bestuderen. Men vermoedt dat het lot van iemand het lot van de hele pod is vanwege hun sociale banden. Hoewel deze praktijk onduidelijk blijft, is het gedragspatroon goed genoeg gedocumenteerd voor Faroe Island-visserijen om de kennis te benutten. Hierdoor kunnen de bewoners jaarlijks ongeveer 1.000 walvissen slachten. De eilandbewoners begrijpen dat als ze de sociale leiders van een pod schrikken en verkeerd leiden en hen naar de kustlijn drijven, dat de rest van de pod zal volgen.

Walvissen zijn warmbloedige, luchtademende walvisachtigen. Ze leven in hechte nucleaire familie-eenheden die concurreren met mensen. Een dergelijk voorbeeld zou zijn hoe oudere vrouwelijke grienden binnen hun gemeenschap worden behandeld. De oudere vrouwtjes ervaren de menopauze. Wanneer dit gebeurt, is gedocumenteerd dat deze vrouwtjes niet uit hun peulen worden geworpen vanwege hun leeftijd of het gebrek aan hun fokvermogen. Er wordt aangenomen dat deze vrouwen worden gerespecteerd en gerespecteerd binnen hun familie-eenheden.

Er is een video uitgebracht die laat zien wat de Faeröers beschouwen als hun geavanceerde technologische oplossing voor de economische duurzaamheid van het walvisecosysteem. De video toont speedboten die honderden grienden naar het strand schrikken, waar de mensen uit de stad zo vakkundig in hun hersens haken en bashen dat het zand en water binnen vier minuten rood worden.

Met betrekking tot het Noorse erfgoed van de Faeröer en het begrijpelijke belang van hun visserijsector, kan men de aanwezige kennis niet verminderen. Deze bewoners weten vrijwel niets over de verschillende factoren die te maken hebben met de pragmatische overlevingskansen van grienden. Dit resoneert een ongewenste vraag om over de hersenen te sluipen. Wie is het werkelijke dier op het strand?

Voor diegenen die geïnteresseerd zijn om hun stem te laten horen voor het vervolg overleving van grienden er staan ​​een aantal verzoekschriften onder de videofeed. De video wordt niet automatisch afgespeeld en zou moeten niet worden bekeken door de jeugd of zwak van hart.

Deel het wonder van walvissen met je vrienden en familie om hun belangrijke functie in het ecosysteem beter te begrijpen: Walvissen - Een onvergetelijke reis

Video-Instructies: Een Droom wordt Werkelijkheid (April 2024).