Consumenteneducatie en ouderen
Veel oudere volwassenen die niet graag 'kopen' voor openbare informatie en reclame, moeten op zoek gaan naar een comfortniveau met technologie in een tijdperk waarin veranderingen opdoemen in bijna elk facet van het dagelijks leven. Bedrijven bieden bijvoorbeeld verschillende soorten 'slimme' technologie voor elektrisch gebruik, in huishoudelijke boilers, speciale warmte- en airconditioningregelaars, en meer - en veel oudere volwassenen vermijden dit aanbod of aankopen omdat ze wantrouwend zijn over wat ze horen in advertenties en lees in andere media outreach-tools.

Als gevolg hiervan gebruiken tal van bedrijven vamped up outreach-tools om het grote publiek en vooral oudere volwassenen te bereiken, bijvoorbeeld nieuwe en verbeterde websites; Facebook en Twitter; nieuwe telefoonapplicaties; persberichten, literatuur en gemeenschapsvergaderingen; sprekers door sprekersbureaus; nieuwsbrieven en persoonlijke brieven; en ook samenwerken met de AARP om via hun media zoveel mogelijk contact te maken met ouderen.

Veel oudere volwassenen geloven dat het de verantwoordelijkheid van het bedrijf is om hen de voor- en nadelen van een nieuw technisch product te vertellen, omdat ze de voordelen van een nieuw apparaat niet weten, hoe veilig het is of geld bespaart. Ze verwachten dat het bedrijf dat het nieuwe product aanbiedt, hen vooraf de details laat weten, zodat ze een weloverwogen beslissing kunnen nemen - vooral als het nieuwe product is verbonden met het gebruik van hun nutsbedrijven of hun dagelijkse levensomstandigheden beïnvloedt.

Veel PR-experts en anderen geloven dat consumenteneducatie een gedeelde verantwoordelijkheid is. Communicatiekantoren kunnen het publiek op verschillende manieren informeren - maar als hun klanten de brochures en nieuwsbrieven niet lezen, de openbare vergaderingen niet bijwonen of geen enkele vorm van dialoog aangaan over hun zorgen - het maakt hun inspanningen vruchteloos.

Oudere consumenten kunnen van nature achterdochtig zijn over nieuwe technologieën die ze niet begrijpen en vaak afkomstig zijn uit 'Missouri', de 'Show Me'-staat. Als een nieuw apparaat onbewezen is, willen oudere volwassenen vaak de feiten en voelen ze zich op hun gemak dat het apparaat niet schadelijk is en voordelen biedt. Sommigen van ons herinneren zich dat sigaretten als veilig werden geadverteerd.

Gezien al deze gezichtspunten is het verstandig om onszelf te informeren met de informatie die we krijgen en ook wat onderzoek te doen. Beslissen om al dan niet deel te nemen aan een nieuw initiatief op basis van feiten (ervan uitgaande dat ze beschikbaar zijn) en niet op verdenkingen, is de beste manier om te gaan.

"Het probleem gaat ook over vertrouwen", zegt een lokale oudere volwassene die ik heb geïnterviewd. “We moeten erop vertrouwen dat nieuwe technologische vooruitgang die aan het grote publiek wordt aangeboden, is getest en bewezen positief voor ons is. Net als auto's en andere terugroepacties, rekenen we op waakhondgroepen om te voorkomen dat schadelijke apparaten hier blijven als ze schade veroorzaken. Het goede nieuws is dat ik, nadat ik mezelf zo goed mogelijk heb opgeleid en een zeker niveau van vertrouwen heb, een beslissing kan nemen over nieuwe aankopen waar ik me goed bij voel. "