Vrede kiezen
Ik keek gisteravond naar een herhaling van 'Interventie' en een vader zei over zijn alcoholische dochter: 'Ze heeft een keuze en ze kiest voor alcohol'. Degenen onder ons in herstel begrijpen dat verslavingen ons beroven van het vermogen om beslissingen en keuzes te maken die goed voor ons zijn. Als we een paar ogenblikken hebben, kunnen we geloven dat we een keuze hebben als we naar die fles, dat medicijn, voedsel, enz. Kijken. Moeten we ons overgeven of niet? De realiteit is dat wanneer we ons midden in onze ziekte bevinden, er geen keuze is. Ons verstand kan ons één ding vertellen, maar ons lichaam vertelt ons iets anders. Ons algehele gebrek aan spiritualiteit manifesteert zich door al onze ergste gebreken en als er überhaupt een keuze is, zullen we bijna altijd de demon kiezen.

Een van de eerste dingen die we leren wanneer we herstel ingaan en de 12 stappen uitvoeren, is dat we de mogelijkheid hebben om keuzes te maken en de allereerste keuze die we maken is om al dan niet te drinken; naar drugs of niet naar drugs, enz. Er zijn talloze keuzes die we elke dag in ons leven moeten maken. Tenzij we perfect zijn, moeten we bereid zijn te accepteren dat de beslissingen die we nemen soms niet altijd de beste zijn. Zolang we nuchter zijn, kunnen we echter kiezen ongeacht het resultaat.

Keuzes maken bij herstel gaat niet over wat we gaan dragen, wat we gaan eten of wat we volgend weekend gaan doen. Keuzes maken bij herstel is het kiezen van de principes waarop we willen leven. Dit is een geweldige vrijheid! Welke obstakels er ook op ons pad zijn, we kunnen onze staat van zijn kiezen. Ik zeg 'staat van zijn' omdat geluk, vrede en sereniteit (als voorbeelden) geen emoties zijn. Elke ochtend wanneer we opstaan, kunnen we kiezen voor een gelukkige dag, een vredige dag of een serene dag. Om een ​​van deze echter te realiseren, moeten we de hele dag door de principes van goed leven volgen.

De dag beginnen met gebed en meditatie is een goed begin, maar we moeten de hele dag door principes in al onze zaken in praktijk brengen. Als we aan het eind van de dag, wanneer we een grondige stap tien doen, consequent negatieve punten en een lijst met wijzigingen moeten maken die we moeten maken, geven we waarschijnlijk toe aan defecten die we moeten elimineren.

Een van de gedragingen die velen van ons delen in verslaving is de noodzaak om gelijk te hebben; de noodzaak om het even te krijgen of om het laatste woord te hebben. Persoonlijk kon ik voorafgaand aan herstel uren doorbrengen met het omdraaien van een situatie in mijn hoofd omdat iemand onbeleefd tegen me was of iemand me niet de service gaf die ik eiste of iemand me in het verkeer afsneed. Dit waren altijd gevallen waarbij ik de betrokken mensen niet eens kende en ze naar alle waarschijnlijkheid de rest van mijn leven nooit meer zou zien. Toch stond ik ze toe me gek te maken en een dag te verpesten omdat ik niet de moed of de kennis had om de keuze te maken om het los te laten.

Dit is waar mijn Hogere Macht me de laatste tijd mee heeft uitgedaagd en ik heb mezelf eraan moeten herinneren dat ik keuzes heb. Soms vergeet ik het. Ik spreek voordat ik denk en als alles is gezegd en gedaan, voel ik me niet zo goed over mezelf. Er zijn de afgelopen weken drie incidenten geweest die me de gelegenheid hebben gegeven om voor vrede te kiezen en op de lange termijn heb ik die keuze kunnen maken. Maar het komt niet automatisch bij me op.

Ik heb potentiële confrontaties gehad met een vertegenwoordiger van een vrijwilligersorganisatie; een medewerker van de klantenservice voor een autobedrijf; en een agent van een luchtvaartmaatschappij. Geen van hen gaf me wat ik wilde, omdat elk zei wat ik wilde, niet hun beleid was. Natuurlijk dacht ik dat ze allemaal idioten waren en toen mijn gesprek met elk escaleerde, realiseerde ik me dat ik absoluut niet zou krijgen wat ik wilde en als ik er niet voor koos om beleefd en kalm te zijn, was ik degene die zou voelen wrok. En we weten allemaal over wrok!

Om eerlijk te zijn verliep het telefoontje met de vertegenwoordiger van de vrijwilligersorganisatie niet zo goed. Het gesprek was voorbij voordat ik het wist. Ja, ik voelde me slecht. Ze deed haar werk en ik vond het niet leuk. De volgende twee gesprekken met de auto en de vertegenwoordigers van de luchtvaartmaatschappij begonnen goed en eindigden goed, maar het midden was toen ik moest kiezen om alles los te laten. Ik wilde nog steeds wat ik wilde, maar ik zou het niet krijgen. Het belangrijkste is dat ik bewust een keuze heb gemaakt en mijn keuze was om in vrede te zijn.

Het leven zit vol keuzes. Als herstellende verslaafden erkennen we dat de vrijheid en het vermogen om een ​​keuze te maken echt een geschenk is. Herstel en de 12 stappen hebben ons de mogelijkheid gegeven om meesters van ons eigen lot te zijn. We moeten elke dag de keuzes herkennen die we maken en hoe ze ons aan het einde van de dag laten voelen. Het kiezen van vrede en geluk is soms gemakkelijker dan het klinkt. Als we de principes van de 12 Stappen volgen en een spirituele verbinding onderhouden met onze Hogere Macht, zullen de principes die we zoeken onze beloning zijn. Vergeet niet dat het vooruitgang is, geen perfectie.

Namaste’. Mogen jullie je reis in vrede en harmonie lopen.

"Like" Grateful Recovery op Facebook. Kathy L. is de auteur van "The Intervention Book" (Conari Press)


Moederdag komt eraan. Kijk op www.billsfriends.com voor dat speciale cadeau!

Video-Instructies: Kiezen voor Vrede (Mei 2024).