Artiesten als Voyeurs: van Giorgione tot Hockney

• April 26, 2024

Door de hele geschiedenis van de kunst heen hebben veel kunstenaars naaktfoto's geschilderd vanuit het perspectief van voyeur. Soms vermomd als klassiek of academisch, allegorisch of bijbels, zijn er voorbeelden van naaktheid in de kunst die duidelijk fantasie zijn.

Het begon met Giorgione en zijn schilderij "Pastoraal concert", ook bekend als "Fetes Champetres" (1508-09). Het is een schilderij van hogere klasse mannen (gekleed) en vrouwen (uitgekleed) op het platteland.
Edouard Manet zou later 'Luncheon on the Grass' (1862-63) schilderen, ook bekend als 'Le Dejeuner sur l'Herbe'. Dit is de interpretatie van Manet van het schilderij van Giorgione met een vrouwelijk naakt onder de geklede mannen, ook in een pastorale setting. Het verschil is dat ze van de middenklasse zijn. (Beide schilderijen zijn te zien in het Louvre, Parijs.) Manet zou hetzelfde model, Victorine Meurent, gebruiken in zijn schilderij 'Olympia'.

Pierre Auguste Renoir zou "Naakt in het zonlicht" schilderen (1875-76). Het is alsof hij een piepende Tom is die een privémoment vastlegt door de persoonlijke ruimte van de vrouw binnen te vallen.
Edgar Degas zou "Le Tub" (1886) schilderen. Paul Cezanne schilderde "The Large Bathers" (1898-1906). Een lijst met alle impressionisten die dit thema op hun kunst toepasten, zou eindeloos zijn.

Wat moderne kunst betreft, verwarde Marcel Duchamp ongetwijfeld kunstcritici met zijn schilderij "Naakt afdalen van een trap" (1922). Alles wat door een kunstenaar als waar werd beschouwd, werd nu in twijfel getrokken.

Cezanne's "Grote zwemmers" en Duchamp's "Naakt afdalende trap" zijn te zien in het Philadelphia Museum of Art.

De kunstenaar Balthus portretteert jonge adolescente meisjes als seksuele wezens. Zijn schilderij "Naakt voor een spiegel" (1955) toont het profiel van een jong meisje terwijl ze haar haar fixeert terwijl ze in een spiegel kijkt. Maar haar lichaamsvorm is idealistisch in plaats van realistisch. Ondanks de vlakheid van zijn figuren, is Balthus in staat om emotie en seksualiteit in te ademen.

David Hockney staat bekend om zijn portretten van familie, vrienden en geliefden. Een van zijn schilderijen, "Peter Getting Out of Nick's Pool" (1966) toont Peter gedeeltelijk naakt in achteraanzicht. Het is ofwel Hockney's perceptie van een dag aan het zwembad, of zijn fantasie van het evenement. Het is de realiteit van de wereld van de kunstenaar die ons in het schilderij trekt.

Wat is de fascinatie die kunstenaars hebben voor het naakt? En waarom roept de kunstenaar ons in in de rol van de voyeur? De centrale figuur is zich niet bewust van onze aanwezigheid. Ik veronderstel dat er een beetje voyeur in ons allemaal is. Wie heeft er 's nachts niet door het raam van een huis gekeken? Misschien is het alleen nieuwsgierigheid. Willen we iets schokkend zien? Dit is onze realiteit, onze wereld.

Er is een prachtige tentoonstelling, "David Hockney Portraits" in het Museum of Fine Arts, Boston. Het loopt tot 14 mei 2006.

Lees het boek 'David Hockney Portraits' om te lezen wat David Hockney het beste doet.

Hier is het schilderij van Edouard Manet, "The Picnic" of "Luncheon on the Grass" beschikbaar.

Artprice.com, "DE WERELDLEIDER IN KUNSTMARKTINFORMATIE."

Om kunstmarktprijzen te onderzoeken, hoeft u alleen de achternaam van de kunstenaar hieronder in te voeren: