Waarom een ​​pseudoniem gebruiken?

• April 27, 2024

Een pseudoniem, ook bekend als een pseudoniem, is een auteursnaam die u aan uw schrijven wilt toevoegen. Het kan een variatie op uw wettelijke naam zijn of iets heel anders. U kunt het gebruiken voor niet-gepubliceerd of gepubliceerd werk. Je kunt het toepassen op werk dat je online plaatst zodat mensen het gratis kunnen lezen. De populariteit van het gebruik van pennamen is in verschillende perioden in de was gezet en afgenomen. Van wat ik me als lezer herinner, werd het vrij ongewoon door de laatste drie decennia van de twintigste eeuw voor een auteur om een ​​pseudoniem te gebruiken, maar dat veranderde allemaal met de opkomst van internet. Dus waarom zou u een pseudoniem gebruiken?

Om uw privacy te beschermen.
Veel auteurs, vooral genre-fictie, willen hun creatieve inspanningen misschien niet blootstellen aan mogelijke spot van mensen in hun dagelijks leven die niet hun beoogde publiek zijn. Het kan energie verspillen door iemands werk te verdedigen voor collega's en mensen die het genre in de eerste plaats niet zouden lezen. Stel je voor dat je een auteur bent van inspirerende fictie die onderzoek doet in een science lab, of een auteur van science fiction die proefleest voor een literair tijdschrift, of een auteur van erotische romantiek die kinderen onderwijst of voor een kerk werkt. Een andere zorg is het gemak waarmee vreemden online persoonlijke informatie kunnen verkrijgen. In het tijdperk van internet is het logisch om een ​​paar obstakels te hebben, zoals een pseudoniem, om iemands persoonlijke leven moeilijk toegankelijk te houden.

Om je werk te promoten.
U kunt een genre onder uw echte naam schrijven en een pseudoniem kiezen om uw werk gescheiden te houden als u in een ander genre vertakt. Dit helpt je twee lezers om uit te zoeken welke van je boeken bij welk genre horen, vooral als ze niet echt in beide genres willen lezen. Stel je voor dat je jezelf als auteur van jonge volwassen fictie vestigt en vervolgens hardgekookte misdaadromans eens wilt proberen. Je zou echt niet willen dat je jonge lezers je volwassen dingen uitproberen, dus je maakt het onderscheid door je nieuwe inspanningen onder een pseudoniem te branden. De Schotse auteur Iain Banks is een voorbeeld van een auteur die dit deed: hij schreef literaire fictie onder "Iain Banks" en science fiction onder "Iain M. Banks."

Om uw afbeelding te beheren.
Dit kan controversieel zijn, maar sommige auteurs kiezen pseudonamen om hun echte identiteit te verbergen en impliceren dat ze iets zijn dat hun doelgerichte lezers wellicht relatiever vinden. Kinderliteratuur heeft bijvoorbeeld een lange traditie van uitgevers die vrouwelijke auteurs adviseren om hun volledige naam terug te brengen tot initialen plus een achternaam, omdat zogenaamd jongens geen boeken lezen die zijn geschreven door vrouwelijke auteurs: J.K. Rowling is hier een beroemd voorbeeld van. Er zijn ook mannen die romans schrijven onder vrouwelijke pseudoniem omdat dit is wat de lezers verwachten.

Omdat het leuk is.
Wat is er leuker dan je eigen naam uitkiezen? En wat is er oneerlijker dan door het leven te moeten gaan opgezadeld met een naam die onze ouders hebben gekozen toen we te jong waren om iets te geven? Ik heb gemerkt dat degenen die ongewone namen krijgen vaak moe worden om ze uit te leggen en te spellen voor iedereen en verlangen naar eenvoudige namen. Degenen die normale, populaire namen hebben ontvangen, bereiken vaak de volwassenheid en willen een meer unieke naam waardoor ze opvallen. Wij schrijvers maken graag dingen om mee te beginnen; met een pseudoniem kunnen we eindelijk ons ​​hart begeren.

Video-Instructies: What "Orwellian" really means - Noah Tavlin (April 2024).