Triton - Neptune's Captured Moon

• Mei 21, 2024

De grote manen van het zonnestelsel neigen naar het rare en prachtige, en Triton is geen uitzondering. Het heeft ijsvulkanen, een vreemd "kantaloepterrein" en gekke seizoenen. Neptunus heeft veertien bekende manen en de massa van Triton is goed voor ongeveer 99,7% van hun totale massa. Het draaide in de tegenovergestelde richting van de rotatie van Neptunus en vormde niet in de buurt van Neptunus. Maar waar kwam het vandaan?

De kopafbeelding is een weergave van een kunstenaar van de verovering van Triton. (Mark Garlick / Science Photo Library)

Triton een naam geven
De planeet Neptunus werd ontdekt in 1846 door zijn zwaartekrachteffect op Uranus. Toen hij nieuws over de ontdekking ontving, stelde de Britse astronoom John Herschel zijn vriend William Lassell voor om naar Neptuniaanse manen te zoeken. Iets meer dan een week later had Lassell de maan ontdekt die we nu Triton noemen.

Het duurde enige tijd om overeenstemming te bereiken over een naam voor de nieuwe planeet, maar uiteindelijk Neptunus, de naam van de Romeinse zeegod, werd geaccepteerd. Ze noemden net de maan Neptune's satelliet. In 1880 stelde de Franse astronoom Camille Flammarion de naam Triton voor. Triton, de zoon en boodschapper van Neptunus, werd voorgesteld als een meerman die de golven kon kalmeren door door zijn hoorn van de schelp te blazen.

Maar de maan had geen naam nodig tot 1949 toen Gerard Kuiper een tweede Neptuniaanse maan ontdekte. Hij noemde het Nereïd naar de zeenimfen die de bedienden van Neptunus waren. Na deze ontdekking kreeg de grootste maan ook zijn naam.

Triton vergelijken met andere manen
Triton is de zevende grootste maan van het zonnestelsel. Een straal van 2700 km (1680 mijl) maakt het ongeveer de grootte van Jupiters maan Europa, hoewel Europa 50% dichter is. Triton is een monster vergeleken met de dertien andere manen van Neptunus. Proteus is de tweede grootste, en zijn straal is slechts ongeveer 420 km (260 mi). De dertien kleinere manen vertegenwoordigen slechts 0,3% van de massa van het maansysteem van Neptunus.

Triton ligt op ongeveer dezelfde afstand van Neptunus als onze maan van de aarde is. Net als bij andere manen houdt Triton dezelfde kant aan zijn planeet, waardoor een dag even lang wordt als een maand. Triton heeft echter minder dan zes dagen nodig om rond Neptunus te suizen. Dit komt door de sterkere zwaartekracht van massieve Neptunus. Als Triton net zo langzaam was bewogen als onze maan, zou deze lang geleden uit elkaar zijn getrokken of zijn planeet binnengetrokken.

De baan van Triton is bizar voor zo'n groot object. Hoewel de baan bijna perfect cirkelvormig is, is deze sterk gekanteld naar de baan van Neptunus. De rotatieas is ook zo gekanteld dat de polaire en equatoriale gebieden afwisselend naar de zon wijzen, wat extreme seizoensgebonden veranderingen veroorzaakt.

Het meest verrassende kenmerk van de baan van Triton is dat het dat is achteruitgang - het draait in de tegenovergestelde richting van de spin van Neptunus. Omdat het zonnestelsel werd gevormd uit een draaiende puinschijf rond de zon, draaien de planeten en hun belangrijkste manen in dezelfde richting als de rotatie van de zon. Triton stortte neer in het Neptuniaanse systeem, verstoorde de bestaande manen en ging zijn eigenaardige baan in als een gevangen object.

Geologie en oppervlaktekenmerken
Triton is een roodachtige kleur, waarschijnlijk het resultaat van reacties van methaanijs met ultraviolette straling. Er zijn polaire ijskappen, maar ze zijn gemaakt van bevroren stikstof en methaan, niet van water. Meer dan de helft van het oppervlak van Triton is bevroren stikstof. De rest is waterijs en bevroren koolstofdioxide met sporen van methaan en koolmonoxide.

Een uniek kenmerk is het uitgebreide meloen terrein van het westelijk halfrond van Triton. Het bestaat uit soepel gebogen depressies met een diameter van 30-40 km en is vernoemd naar de gelijkenis met de huid van een meloen van meloen.

Data van Voyager 2's fly-by van Triton toont een geologisch jong oppervlak met weinig inslagkraters. Het ijzige oppervlak reflecteert het meeste zonlicht dat het ontvangt. We weten ook dat Triton nog steeds geologisch actief is door Voyager 2waarneming van uitbarstingspluimen van stikstofgas en stof. Dit zijn niet de vulkanen die we op aarde kennen die gesmolten gesteente spuugt, maar eerder cryovolcanoes, ijsvulkanen zoals die op Enceladus van Saturnus.

Planetaire wetenschappers denken dat Triton een gelaagd interieur moet hebben zoals een planeet. Er moet een solide kern, een mantel en een korst zijn. De kern is waarschijnlijk rots en metaal, terwijl de mantel water is. Er is genoeg steen om radioactief verval te laten plaatsvinden, waardoor de mantel wordt verwarmd en convectiestromen worden gecreëerd. Dit gebeurt op aarde, maar de mantel is semi-vloeibaar gesteente, geen water.

Atmosfeer
Triton heeft een zeer ijle stikstofatmosfeer met sporen van methaan en koolmonoxide.

Zijn hoge reflectiviteit, in combinatie met de afstand tot de zon en het gebrek aan dekensfeer, maken Triton het koudste lichaam in het grootste deel van het zonnestelsel. Zelfs Pluto is niet zo koud.De oppervlaktetemperatuur van Triton is gemiddeld slechts -235 ° C (-391 ° F).

De dunne atmosfeer varieert per seizoen en wordt dikker als deze wordt opgewarmd. Het is duidelijk dat Triton zelfs op het hoogtepunt van de zomer niet warm is. Er is echter voldoende warmte van de zon om een ​​deel van het bevroren oppervlak stikstof, methaan en koolmonoxide te sublimeren. In sublimering, in plaats van te smelten, verandert een vaste stof rechtstreeks in een gas. Je hebt misschien droog ijs (bevroren koolstofdioxide) dit op aarde zien doen.

Pluto's neef?
De retrograde baan van Triton laat zien dat het geen onderdeel uitmaakte van een Neptuniaans systeem. Maar waar kwam dit gevangen object vandaan?

Hoewel Triton heel anders is dan de andere manen, lijkt het erg op Pluto. Triton is slechts iets groter dan Pluto en ze hebben dezelfde roodachtige kleur. Beide lichamen hebben een dichtheid van iets meer dan 2 gram per kubieke centimeter en een vergelijkbare samenstelling. Triton lijkt een Kuipergordelobject te zijn.

Video-Instructies: Our Solar System's Moons: Triton (Mei 2024).