Doof reizen
Reizen kan speciale uitdagingen opleveren voor een dove of slechthorende, maar het betekent niet dat je niet moet gaan. Enkele decennia geleden nam ik een Europese tournee. Ik was toen diep doof. Ik dacht dat dit erg genoeg was omdat ik de commentaren van de gids miste. Maar in een andere coach zag ik een man met een witte stok. Hij was bijna volledig blind. Voor mij betekende touren het zien van de bezienswaardigheden, maar voor hem betekende touren natuurlijk het horen van de bestemmingen en genieten van de verschillende sensaties zoals het weer en geuren.

Dove mensen vragen zich af of ze veilig kunnen reizen en ervan kunnen genieten. De meesten van ons denken niet teveel na over een reis door ons eigen land - maar naar het buitenland gaan, dat is een heel ander balspel. Er zijn zoveel uitdagingen en deze worden dubbel uitdagend als je alleen reist.

Allereerst, als u reist met een vriend, familielid of echtgenoot, dan moet deze persoon (s) begrijpen dat u altijd op de hoogte moet worden gehouden van alles. Dit kan voor jullie beiden moeilijk worden. Ze moeten misschien bestemmingen, tijd om elkaar te ontmoeten en plaatsen waar je verblijft opschrijven, dus als je je eigen weg gaat, gescheiden raakt of verdwaalt, heb je informatie om je terug te brengen naar je groep.

Er zijn maar weinig ondertitelde films over luchtvaartmaatschappijen, dus zorg ervoor dat je voldoende leest voor de lange afstandsvluchten. Overweeg het nemen van woordspelletjes of puzzels om de tijd weg te nemen. Als u een gehoorapparaat of cochleair implantaat heeft waarmee u een geluidsinstallatie kunt aansluiten, zorg er dan voor dat u verschillende jack-adapters hebt, zodat u deze op alle stoelen van de luchtvaartmaatschappij kunt aansluiten. Vertel het cabinepersoneel dat u gehoorverlies heeft, zodat zij weten dat ze belangrijke aankondigingen moeten horen. Vraag uw medepassagiers om u te laten weten of er iets belangrijks gebeurt.

In hotels hoort u misschien geen wake-up call als u alleen bent. Als het nodig is om op tijd wakker te zijn om een ​​groep te ontmoeten of een vlucht te nemen, vraag dan de conciërge van het hotel om iemand naar uw kamer te sturen om ervoor te zorgen dat u wakker bent. Het is opdringerig maar je zult het tenminste niet missen.

Tijdens de tour moet je de gids en coach laten weten dat je een probleem hebt. Controleer altijd de tijd om terug te zijn bij de coach en vraag om aanwijzingen naar speciale bezienswaardigheden die de gids je misschien ook niet meeneemt. Ga aan de voorkant van de groep staan, zodat je kunt liplezen waar je kunt.

Zorg ervoor dat je familie en vrienden laat weten waar je waarschijnlijk op een bepaalde dag zult zijn. Als ze dan niets van je horen, weten ze waar ze moeten beginnen. Vraag in dit tijdperk van technologie een web-e-mailadres aan. Controleer het regelmatig en houd contact met familie en vrienden. U kunt dit doen bij de meeste hotels (hoewel het vaak buitengewoon duur is) bij de meeste grote winkelcentra, internetcafés en bijna alle bibliotheken. Het kan een beetje moeite kosten om een ​​plek te vinden om het goedkoop te doen, maar het is de moeite waard. Neem uw mobiele telefoon, geactiveerd voor gebruik op de locaties die u bezoekt. Je kunt niet alleen contact houden met familie, vrienden en anderen in je reisgroep, je kunt ook sms'en voor hulp.

Enkele persoonlijke ervaringen
Ik herinner me dat ik tijdens mijn eerste tours het gebied waar de coach geparkeerd had niet durfde verlaten omdat ik niet wist waar dingen waren (ik had geen instructies gehoord) en vaak niet wist hoe lang ik terug moest. In Stratford-on-Avon wilde ik niet het huis van Will Shakespeare zoeken, maar het huisje van Anne Hathaway. Ik heb de afstand of de aanwijzingen (of beide) verkeerd gehoord / begrepen, omdat het me bijna de toegewezen tijd van onze stop kostte om gewoon naar haar huis te lopen. Daar aangekomen had ik tijd voor één foto en moest ik proberen zo snel mogelijk mijn weg terug naar de coach te vinden. Ik vroeg een vriendelijke lokale die me een ritje in hun auto gaf, maar het was nogal een stressvolle ervaring.

In België miste ik de Mannequin Piss omdat ik er niet eens over hoorde. Het was de eerste dag van de tour en had nog niet de moed gehad om aan te dringen op aanvullende instructies. (Ik vond het vreselijk om lastig of zwaar te zijn!) Ik dineerde alleen bij een Pizza Hut omdat ik naar het menu kon wijzen in plaats van te proberen mezelf in een vreemde taal te laten begrijpen en begrijpen.

In Parijs had mijn kamergenoot me overstuur gemaakt. Om uit de weg te gaan was ik gaan lopen en was ik verdwaald. Ik sprak de taal niet en had in mijn haast niets met mijn hotelnaam erop genomen. Ik probeerde te praten met de lokale bevolking maar niemand verstond Engels, maar ik wist in elk geval niet waar ik heen moest. Ik ging in de algemene richting en kwam uiteindelijk een aantal andere mensen in mijn coach tegen.

In het treinstation van Euston wachtte ik op een trein die me naar Exeter zou brengen. Ik stond naar het vertrekbord te kijken om mijn trein van de lijst te laten verdwijnen. Ik kon tannoy-aankondigingen horen, maar had geen hoop ze te begrijpen dus had geen idee wat er aan de hand was. Ik vroeg een paar dat naast me stond - en gelukkig gingen ze in dezelfde trein, dus ik volgde ze gewoon. Ik zorgde ervoor dat ik van tevoren uitwerkte waar de trein zou stoppen, zodat ik wist wanneer mijn station eraan kwam en voldoende tijd had om van boord te gaan.

Toen ik beperkte tijd had tussen aansluitende vluchten, zorgde ik ervoor dat ik een routebeschrijving kreeg zodat ik zo snel mogelijk tussen terminals kon overstappen.Ondanks goed opgestelde plannen, belandde ik op het laatste moment op verschillende aansluitende vluchten op een andere luchthaven en had daarom geen aanwijzingen. In Los Angeles vroeg ik welke halte ik uit de luchthaventrein moest halen voor een vlucht naar Sydney, en dacht dat ik die had gekozen, alleen om te ontdekken dat ik nog een kilometer te lopen had. Ik heb net mijn vlucht gemaakt!

Naast de uitdagingen van reizen, mist een dove persoon helaas veel van de commentaren, repartee's en gesprekken van de gids. Ik heb dit omzeild door brochures op te halen van de plaatsen die we hebben bezocht of door goedkope boekjes voor toerisme te kopen.

Toen het tijd was voor foto's, zou ik in de rij staan ​​en glimlachen. Ik durfde niet rond te kijken om te zien of iedereen klaar was voor het geval dat het moment was aangebroken. Ik zou er eeuwenlang uitzien als een opgezette pop - en vaak net zoals ik zou zeggen "oh schiet op", dat was de tijd dat de foto werd genomen en voor altijd heb ik een verwrongen uitdrukking op mijn gezicht.

Doof zijn zou je niet moeten stoppen om te reizen, zelfs niet alleen, maar er zijn een aantal dingen die je moet doen om je comfortabeler en veiliger te voelen.

Video-Instructies: SWDA Op Reis - Cruise-rondreis 2012 (Mei 2024).