Tartary en andere boekweit

• Mei 11, 2024

Naast het gewone boekweit zijn er verschillende andere soorten die geschikt zijn voor huistuinen en woningen.

Tartary en gerelateerde boekweitensoorten

Naast het gewone boekweit zijn er verschillende andere soorten die geschikt zijn voor huistuinen en percelen met eigen grond.

Blijkbaar afkomstig uit West- en Centraal-Azië, is boekweit met vleugelzaad erg vergelijkbaar met de andere soorten. Dit wordt meestal niet als een aparte variëteit geplant, maar komt tussen de andere soorten in de velden.

Er is nog een andere verwante soort die bekend staat als het meerjarige boekweit. Dit komt oorspronkelijk uit China en de Himalaya. De bladeren worden gegeten als een gekookte groente. Hoewel de zaden de neiging hebben om van de plant te breken, worden ze nog steeds gebruikt als graan, graan en bloem.


Tartaars boekweit

Veel voorkomende namen voor deze soort zijn IJsland boekweit, rogge boekweit, Kangra boekweit, eendenweit, Siberisch boekweit, Indiase tarwe en Kanyra
tarwe. Het wordt waarschijnlijk groen boekweit genoemd omdat de bloemen vaak groenachtig zijn.

De oorsprong is ongeveer hetzelfde als die voor het gewone boekweit. Tartaarse boekweit was oorspronkelijk afkomstig uit Noord- en Centraal-Azië. Maar het was niet zo wijd verspreid als gewoon boekweit. Het wordt al sinds de oudheid in Nepal en China gekweekt. Tartaarlijk boekweit werd iets later in Europa geïntroduceerd dan de andere. Het is ingeburgerd in Noord-Amerika, maar is niet erg persistent.

Dit is de tweede belangrijke soort die meestal wordt geteeld voor graan. Op grote schaal is dit in sommige gebieden ingeburgerd, vooral in New England en Oost-Canada.

Hoewel Tartaarse boekweit meestal niet wordt aanbevolen voor bloem vanwege de ietwat bittere smaak, heeft deze soort de voorkeur van de Frans-Canadezen in Maine vanwege hun traditionele crêpe, ook wel plooien genoemd. De zaden leveren ook bakolie op. Wijnachtig boekweit is vooral goed voor het brouwen. Het gebladerte wordt bereid als een gekookte groente.

Deze soort heeft kleinere bloemen dan gewone boekweit. Ze verschillen ook door meestal groene kelkblaadjes te hebben. De kelkblaadjes kunnen echter geel zijn. De bloesems openen in losse trossen of lange trossen van de bladoksels. Deze verschijnen van juni tot september.

Met groene stengels kunnen de planten bijna wijnstokachtig zijn. De planten zijn iets harder dan het gewone boekweit. Ze zijn slanker dan gewoon boekweit en niet zo lang, slechts twee voet hoog. Het gebladerte is meestal ook kleiner. Dit is pijlachtig en smal, twee centimeter lang. De bladeren zijn vaak breder dan lang.

De ruwe tot gladde, vaak stekelige, langwerpige vruchten zijn over het algemeen puntig met golvende hoeken in plaats van driehoekig. Ze kunnen ook bijna rond zijn. De kleine zaadjes zijn grijs of zwart, eerder saai dan glanzend en 1/6 inch lang.