Zelfmoord
De wetten in het Bahá'í-geloof zijn meestal erg positief - er zijn meer dos dan don'ts. Werk dagelijks om goddelijke eigenschappen te ontwikkelen, die eeuwenoude deugden die alle profeten van God hebben onderwezen. Besteed elke ochtend en avond tijd aan gebed en meditatie op de heilige teksten. Heb elkaar lief; geef de voorkeur aan de buurman boven het zelf. Dien de mensheid.

Zelfmoord is een van de dingen die niet mogen. Het is Bahá'ís verboden: "God Die de Auteur van alle leven is, kan het alleen wegnemen en het op de manier afleggen die Hij het beste acht. Wie zelfmoord pleegt, brengt zijn ziel in gevaar en zal geestelijk lijden als gevolg van andere werelden verder. " - Lichten van begeleiding, p. 357

Maar zoals de meeste verboden in het bahá'í-geloof, moet zelfmoord worden behandeld met mededogen en begrip binnen de geloofsgemeenschap. Deze religie leert haar aanhangers de potentiële perfectibiliteit van individuen te herkennen en te koesteren. Ze geloven dat het materiële bestaansgebied slechts tijdelijk is en dat de mensheid in wezen een onsterfelijke geest is, die korte tijd op aarde verblijft om deugden te ontwikkelen. Het leven hier lijkt voor mij veel op een virtuele wereld, een meeslepende leeromgeving. Het heeft veel dat mooi is, maar ook veel pijn. Je leert niet lopen zonder onderweg wat te vallen.

Een man kan '... zo onderworpen zijn aan de stress en spanning van deze wereld dat zijn grootste wens was om ervan verlost te worden. Dat is deze sterfelijke verblijfplaats: een opslagplaats van kwellingen en lijden. Het is onwetendheid die de mens eraan bindt, want door geen enkele ziel in deze wereld kan troost worden verzekerd, van vorst tot de meest bescheiden burger. Als dit leven een man een zoete beker zou aanbieden, zullen er honderd bitter volgen, zo is de toestand van deze wereld. de wijze hecht zich daarom niet aan dit sterfelijke leven en vertrouwt er niet van af, zelfs op een bepaald moment verlangt hij gretig naar de dood, zodat hij daardoor van deze smarten en ellende kan worden bevrijd. onder extreme druk van angst, zelfmoord hebt gepleegd. " - Selecties uit de geschriften van 'Abdu'l-Bahá, p. 200

Zo'n begrip helpt om te gaan met de woede en angst van achtergelaten geliefden. Die woede op mezelf is vooral moeilijk om mee om te gaan als ik zelfmoord alleen zie als een zelfzuchtige reactie op een pijn die ik misschien heel goed met mezelf te maken heb. Ik doe mijn best om de dagelijkse sleur te overleven, dus waarom niet? De enige manier die ik heb gevonden om te gaan met het verlies van een vriend of familielid door zelfmoord is door van mezelf af te stappen en de wereld vanuit hun perspectief te beschouwen.

Het Bahá'í-geloof gaat over perspectieven, over wat realiteit is en wat ijdele verbeelding. Net zoals gelovigen worden aangemoedigd om zich te concentreren op persoonlijke transformatie, beetje bij beetje, dag na dag, moeten ze anderen niet beoordelen die te maken hebben met hun eigen transformatieve worstelingen. En de persoon die zelfmoord kiest, moet niet worden veroordeeld, alleen medelijden hebben. Troost voor de levenden en gebeden voor de overleden ziel worden als de belangrijkste reacties beschouwd.

"Een Bahá'í is zeker vrij om te bidden voor degenen die zijn overleden ongeacht de oorzaak van hun dood ... De manier waarop het Opperwezen, zowel in Zijn gerechtigheid als in Zijn genade, met elke individuele ziel zal omgaan, is een mysterie dat ons onbekend is op dit aardse vlak. " - Lichten van begeleiding, p. 203

Bahá'ís geloven dat de Schepper van al het leven een liefhebbende, medelevende en alwetende God is. Het is dus geen verrassing voor God als een van zijn kinderen wankelt of faalt. Perfectie wordt niet verwacht, omdat alleen God perfect is, maar inspanningen op het pad van perfectie worden beloond.

De dood is niet het einde van problemen of van het leven. Voor Bahá'ís is het slechts een poort naar het volgende deel van een reis naar huis naar God. De details van die reis zijn verborgen. Net zoals een baby in de baarmoeder niet kan weten hoe het leven er na de geboorte uit zal zien, kan de mensheid ook geen andere dimensie na deze bedenken. Maar de mensheid weet dat het bestaat omdat alle boodschappers van God het hebben gezegd.

Het Bahá'í-geloof leert dus dat zelfmoord geen effectieve oplossing is voor problemen of een ontsnapping aan pijn. Het - zoals oorlog, wreedheid, racisme, cupiditeit en ander slecht gedrag - is het resultaat van een fundamenteel misverstand over waar het leven echt om gaat.