Spoonerisms, Kniferisms, Forkerisms

• Mei 2, 2024

Ik hou van taal, ermee spelen, nieuwe woorden leren en lachen om sommige manieren waarop we onszelf uitdrukken. Ik heb me net gerealiseerd dat als je doof en / of slechthorend bent, je sommige van deze leuke dingen met taal moet missen. Een ding dat mijn man en ik veel spelen zijn lepelaarschap. Sommigen van hen werken niet maar velen zijn grappig. (En het zou heel moeilijk zijn om de humor van een lepelaar in gebarentaal weer te geven en over te brengen).

Allereerst is een spoonerisme waar we ofwel opzettelijk of per ongeluk medeklinkers, klinkers of morfemen verwisselen binnen een groep woorden of een zin. Een lepelaar is vernoemd naar de heer Spooner die blijkbaar geneigd was zijn tong te draaien en veel van deze verbale vergissingen te maken.

Sommige aan hem toegeschreven lepels zijn:
• "Drie gejuich voor onze rare oude decaan!" (lieve oude koningin, verwijzend naar koningin Victoria)
• "Is het essentieel om de bruid te schelden?" (gebruikelijk om te kussen)
• "De Heer is een duwende luipaard." (een liefhebbende herder)
• "Een blozende kraai." (verpletterende klap)
• "Een goed gekookte ijspegel" (goed geoliede fiets)
• "Je vocht tegen een leugenaar in de vierhoek." (een vuur aansteken)
• "Is de boon duizelig?" (decaan bezig)
• "Iemand is bezig met mijn taart. Naai me op een ander laken." (bezet mijn bank ... laat me naar een andere stoel gaan)
• "Je hebt al mijn mysterieuze lezingen gesist. Je hebt een hele worm geproefd. Verlaat Oxford alsjeblieft bij de afvoer van de volgende stad." (gemist ... geschiedenis, verspild ... termijn, down trein

Een krantenkolom schrijft dit extra voorbeeld toe aan Spooner: "Een nieuwsgierige kleine kok." (gezellig hoekje). //en.wikipedia.org/wiki/Spoonerism

Een lepelaar kan een misverstand zijn wanneer onze tong verwrongen raakt in de woorden of een opzettelijk spel met de woorden die vaak een dubbele betekenis hebben. Mijn man zegt vaak: 'het gevoel is futiel' (gevoel is wederzijds). Het is zijn favoriet. Een lepelaar kan ook het schakelen tussen volledige woorden in een zin zijn.

Aan mensen door de eeuwen heen is leperisme toegeschreven en soms wordt hetzelfde lepelaarschap aan veel mensen in de geschiedenis toegeschreven.
Een voorbeeld van een ander soort van spoonerism is de slimme draai aan woorden in "Ik heb liever een fles voor me dan een frontale lobotomie" die wordt toegeschreven aan WC Fields, Tom Waites, Dorothy Parker en zelfs Dean Martin.

Boeken en toneelstukken zijn zelfs genoemd met behulp van spoonerisms.
- Het beschamen van de Trew (het temmen van de Shrew)
- Runny Babbit: een billy sook (Bunny Rabbit: a Silly Book

Een lepelaar kan iemand in staat stellen verschillende woorden te zeggen, terwijl hij anderen bedoelt en daardoor door de volkstelling heen komt. Op de radio noemde de ene DJ de andere een "stralend wit" (jammerend s ## t - interessant genoeg aanvaardde zelfs CoffeBreakBlog mijn artikel niet met het s ## t woord!) Waardoor hij de ander kon vervloeken zonder dat het werd gecensureerd.
Om er zeker van te zijn dat het bestek niet wordt weggelaten, zijn er ook kniferisms en forkerisms. In een kniferisme zijn de kernen of het midden van de woorden veranderd rond 'hypodeemische nerdle' is een voorbeeld van een kniferisme. En in een forkerisme wordt de coda of het einde van het woord verwisseld. ‘De hele wereld was opgetogen door het huwelijk van de Eend en Doochess van Windsor’ (voorbeelden uit Wikipedia)

Ik denk dat mijn punt is dat we veel plezier kunnen hebben met taal, maar als je het niet goed genoeg kunt horen, zul je de humor niet begrijpen of vinden.