Onze explosieve zon - boekbespreking
De zon is de ster van het zonnestelsel. De planeten en alle andere objecten zijn gemaakt van materiaal dat overblijft toen de zon werd gevormd uit een gigantische wolk van gas en stof. De zon geeft ons leven, verlicht onze wereld en veroorzaakt een van de meest prachtige fenomenen van de hemel, de aurora. Maar de Zon stuurt soms ook energierijke deeltjes onze kant op die satellieten, GPS-systemen en elektriciteitsvoorziening kunnen verstoren. Dit betekent dat het bestuderen van de zon niet alleen interessant is, maar ook essentieel.

Als je meer wilt weten over de zon, raad ik aan Onze explosieve zon. Het is geschreven door een man die veel weet over de zon, de Noorse zonnefysicus Pål Brekke die er al vele jaren door gefascineerd is. Hij zegt: "Dit is misschien niet zo vreemd, omdat ik mijn eerste stappen liep naar het zonne-observatorium in Harestua, net ten noorden van Oslo."

Het boek beschouwt vele aspecten van onze interacties met de Zon - zowel positief als negatief - en presenteert ze in duidelijke en beknopte taal. Er is een extra plezier beloofd in de ondertiteling Een visueel feest van onze bron van licht en leven. Het is zeker een visueel feest. Het is prachtig geïllustreerd met foto's genomen vanaf de grond en vanuit de ruimte, vele handige diagrammen en originele kunstwerken van Trond Abrahamsen. Het was geweldig om enkele foto's van het noorderlicht van Fredrik Broms te zien.

De uitgever Springer heeft online aanvullend materiaal met betrekking tot het boek in Springer Extras. Deze zijn het bekijken waard en bevatten een selectie animaties van zonne-evenementen. De animaties zijn niet van het cartoontype, maar zijn kleine films gemaakt van ruimtetelescoopbeelden, zoals die van SOHO (Solar and Heliospheric Observatory). Er is ook een leuke film over het noorderlicht en een samenvatting van het boek in power point (ook beschikbaar als pdf). Deze zouden nuttig zijn voor opvoeders, maar iedereen zou ze interessant kunnen vinden.

Het grootste deel van het boek over de zon is erg goed, maar sommige inleidende paragrafen zijn niet zo beknopt als schetsmatig. De secties op het zonnestelsel geven bijvoorbeeld de indruk dat het eindigt in de baan van Neptunus. Wat is er met de Kuipergordel gebeurd? Waar komen kometen vandaan?

Er zijn ook een bepaald aantal fouten. Ik was verrast om te lezen dat "Jupiter 64 bekende manen heeft, terwijl Saturnus er 34 heeft." Astronomen kennen al enkele jaren 62 Saturnische manen met bevestigde banen.

Ik vind het leuk om verschillende manieren te vinden om heel grote - in feite astronomische - cijfers over te komen. Het boek zegt echter dat er zoveel sterren in de Melkweg zijn dat als je ze zou tellen met een snelheid van één per seconde, je er 3000 jaar over zou doen. Indrukwekkend! Maar ik heb het uitgewerkt en het zou minstens twee keer zoveel tijd kosten. Veel indrukwekkender.

Maar ik was blij met de nogal Noorse manier om de afstand aarde-zon te beschrijven. Brekke zegt dat als je een bol garen lang genoeg had om van de aarde naar de zon te reiken, truien voor 200 miljoen mensen konden worden gebreid. Hou ervan! (Ik heb niet geprobeerd die te controleren.)

Er zijn een paar revisiecontroles, maar de enige die als een wetenschappelijke fout eindigt, zegt de "neutronen. . . race recht uit de kern. . . [van de zon]." Hoewel neutronen dat niet kunnen, neutrino's Doen.

Afgezien van deze kleine dingen, is de enige serieuze kritiek die ik op het boek heb, dat de leuke weetjes in vrij klein zwart op grijs worden gedrukt. Ik vond het erg moeilijk om te lezen, net als enkele fotolabels.

Onze explosieve zon is een plezierig en de moeite waard gelezen en de foto's zijn een traktatie. Het is een geweldige introductie tot het onderwerp voor geïnteresseerde lezers van alle leeftijden.

Pål Brekke, Onze explosieve zon: een visueel feest van onze bron van licht en leven, Springer, ISBN 978-1-4614-0571-9

Opmerking: het exemplaar van het boek dat ik voor deze recensie heb gelezen, is geleend van een vriend.

Volg mij op Pinterest

Video-Instructies: Lady Bird: ‘Tienerhormonen explosieve cocktail’ - DE RECENSIE (April 2024).