Miskraam komt vaker voor dan u denkt
Ik kan me herinneren dat ik na mijn eerste miskraam in het kantoor van mijn arts zat. Hij beantwoordde voorzichtig al mijn vragen over de D & E-procedure die ik moest hebben, maar hij kon de vraag die ik echt wilde stellen niet beantwoorden. Waarom? Waarom was mij dit overkomen? Waarom was het gebeurd in het tweede trimester toen ik dacht dat ik 'veilig' was? Bovenal, waarom leek het niet algemeen bekend dat tussen 20-25% van alle zwangerschappen eindigde in verlies?

"Regelmatig," vervolgde hij, "we zoeken niet eens naar een onderliggende oorzaak totdat een vrouw drie, vier of zelfs vijf verliezen heeft geleden." Hij was heel zakelijk over de hele zaak. Hij was het ook niet alleen. De hele we-niet-testen-totdat-je-minimaal-drie-routine hebt verloren lijkt de standaard te zijn. Mijn hoofd trilde. Ik kon me niet eens vijf verliezen voorstellen zoals die ik zojuist had ervaren. Ik wist niet helemaal zeker of ik die zou overleven.

Een miskraam is een van de laatste taboes. Niemand praat erover. Mijn man en ik hadden geen idee dat het zo gewoon was dat we er een ervoeren. Toen we met mensen over ons verlies begonnen te praten, was het alsof mensen uit het houtwerk kwamen.

"Oh, ja, ik had er een lang geleden", zei een oudere buurman.
"We hadden er een tussen onze twee kinderen," zei een vriend.
"Ik verloor er een toen ik voor het eerst trouwde", zei een collega.
Ik was blij dat deze mensen hun verhalen met mij deelden. Toch wou ik dat ik erover had geweten voordat ik een miskraam had.

Ik ben zeker geen voorstander van het bang maken van zwangere vrouwen. Maar geen enkele arts vertelde me ooit dat er 20-25% was dat ik een miskraam kon krijgen. Ik lees alleen over die cijfers na mijn verlies. Het lijkt alsof de houding van artsen over een miskraam tamelijk ongedwongen is. Ik zal niet zeggen dat mijn OB niet sympathiek was. Ze had vriendelijke woorden en een knuffel voor mij. Maar daarna haalde ze haar schouders op en zei vrijwel: 'Ga naar huis en probeer het opnieuw. Deze dingen gebeuren soms. "

Hoewel het belangrijk is om te erkennen hoe vaak zwangerschapsverlies optreedt, is het ook cruciaal om de emotionele impact van een miskraam te begrijpen. Een miskraam kan verwoestend en traumatisch zijn. Het verlies kan maanden of zelfs jaren duren.

We hebben een hele maand gewijd aan het bewustzijn van borstkanker, maar bijna niets aan het bewustzijn van een miskraam. Er is nooit een oorzaak gevonden voor veel miskramen. Bij recidiverende miskramen wordt ongeveer 50% van de tijd nooit een oorzaak gevonden. Er zijn veel uitstekende zwangerschapsboeken beschikbaar, maar de meeste daarvan hebben nauwelijks betrekking op het onderwerp miskraam. Ze neigen het af te plukken zodat ze zich op andere onderwerpen kunnen haasten.

Miskraam moet openlijk worden besproken en miskraaminformatie moet beschikbaar zijn voor vrouwen. Wikipedia, de online encyclopedie, citeert John C. Petrozza die zegt dat "miskraam de meest voorkomende complicatie is van vroege zwangerschap". Mensen moeten weten hoe vaak deze verwoestende gevolgen mogelijk zijn.

Video-Instructies: Je poep zegt veel over hoe gezond je bent, dit is waar je op moet letten - RTL NIEUWS (Mei 2024).