Het mijnenveld van het definiëren van psychische stoornissen
De classificatie van psychische stoornissen is zeer complex, zelfs voor de zogenaamde experts en clinici in het veld. Het gaat om het toetsen van gedachten en gedrag aan allerlei criteria en er is nog steeds veel discussie en verschil binnen de gelederen rond wat een wetenschappelijke en objectieve definitie / diagnose is ten opzichte van wat kan worden beschouwd als een waardeoordeel op basis van wat wordt beschouwd als ' normaal”. In de praktijk is het stellen van een diagnose niet zo eenvoudig en is het gebaseerd op een combinatie van klinische ervaring en expertise, kennis, vastgestelde 'objectieve' criteria en andere feedback van gedetailleerde beoordelingen, vragen en observaties binnen de individuele context van de patiënt.

Hoewel er een poging is gedaan om de classificatie van psychische stoornissen te 'standaardiseren' op basis van vastgestelde criteria (met name door de American Psychiatric Association en de World Health Organisation), wordt dit wereldwijd door professionals gebruikt; in toepassing en praktijk is er nog veel variatie in de manier waarop psychische stoornissen uiteindelijk worden beoordeeld, gedefinieerd, gediagnosticeerd en behandeld. Elke clinicus brengt een ander inzicht en ervaring naar de tafel, en hun "interpretatie" van de criteria verschilt van de ene tot de andere.

Gezien de complexiteit van het definiëren van psychische aandoeningen, is het voor de leek zeer gevaarlijk zonder enige klinische training of diepgaande medische kennis om zelfs te proberen het gedrag en de symptomen van een andere persoon te diagnosticeren en te classificeren, laat staan ​​die van zichzelf. De gemakkelijke toegang op internet tegenwoordig tot zoveel medische informatie kan nuttig zijn, maar kan tegelijkertijd ook een hindernis zijn en een oorzaak voor veel angst zijn, omdat je gemakkelijk een heleboel medische diagnoses en etiketten kunt plaatsen zichzelf, waar misschien geen basis voor is. De diagnose van een psychische stoornis kan het beste worden overgelaten aan een gekwalificeerde professional, zodat de juiste hulp kan worden gegeven.

Ik weet niet hoe het fenomeen wordt genoemd, maar de 'plooibaarheid' en suggestibiliteit van de menselijke geest is vrij ongebruikelijk. Het is gebruikelijk om medische studenten te horen die hun opleiding volgen om zich voor te stellen dat ze worden getroffen door elke pathologie terwijl ze ze bestuderen, en voor sommigen zelfs om pseudo-symptomen te ontwikkelen, dus niet verwonderlijk dat de rest van ons het ergste kan verbeelden door te lezen over symptomen. En we weten allemaal hoe gemakkelijk de lijnen vaag kunnen worden en hoe moeilijk het kan zijn om duidelijk en objectief te zien wanneer we ons zorgen maken en angstig zijn.

Het belangrijkste is om altijd het lijden te erkennen dat plaatsvindt, wat heel reëel is, en in eerste instantie om hulp te vragen door iemand die je vertrouwt eenvoudig te laten weten hoe je je voelt. Er zijn waarschijnlijk momenten waarop velen van ons allemaal problemen zullen ondergaan die een hele reeks mentale en emotionele symptomen veroorzaken, waarvan sommige mogelijk kunnen worden geclassificeerd in een rubriek van een psychische stoornis. Maar er zijn veel criteria voor het definiëren van psychische stoornissen, en elke situatie moet heel zorgvuldig en individueel worden bekeken voordat conclusies kunnen worden getrokken. Een diagnose kan niet eenvoudig worden gesteld door een lijst met symptomen en criteria te lezen. Het definiëren van psychische stoornissen is een zeer complex en ingewikkeld proces, gebaseerd op veel factoren.

Er is extra angst en bezorgdheid rond de mogelijkheid van een psychische stoornis, ongetwijfeld vanwege het stigma dat nog steeds wordt geassocieerd met psychische aandoeningen, maar de houding verandert. Het is moeilijk om andere mensen te bereiken wanneer we ons "ingesloten" voelen door bepaalde gedachten en gevoelens, vooral als we onszelf daardoor gestoord of beschaamd voelen, maar ongeacht de symptomen en hoe slecht ze zich voelen, is de eerste stap om te bereiken en praat met iemand anders.

Uiteindelijk maakt het niet echt uit of u met uw partner of een ondersteunende collega op het werk spreekt, het belangrijkste is om er niet alleen mee te zijn, wat nieuwe "ruimte" in de situatie te laten en ook om de " taboe ”om het geheim te houden, dat zijn eigen verwoesting kan veroorzaken op angstniveaus. Met iemand praten is een zeer krachtige daad die onmiddellijk de interne druk zal verlichten en je een gevoel van grotere beheersing van de situatie zal geven. Het kan echt niet genoeg worden benadrukt hoe belangrijk dit is.

Het zou natuurlijk verstandig zijn om de persoon met wie je besluit te spreken een kleine waarschuwing vooraf te geven dat er iets is waar je over moet praten, zodat je allebei wat tijd en ruimte kunt vrijmaken om dat te doen, zonder gestoord te worden. Face-to-face zijn kan ook zeer nuttig zijn en bijdragen aan een gevoel van fysieke ondersteuning en aanwezigheid. Als u alleen woont en beperkt bent in het verplaatsen, probeer dan een lokale telefonische hulplijn of ondersteuningsdienst om contact op te nemen als eerste ondersteuningspunt. Mogelijk staat er informatie in uw lokale telefoonboek of praat u met uw arts.

Als de symptomen of zorgen die u hebt voldoende zijn om u wakker te houden terwijl u eraan denkt of uw mentale ruimte meer dan normaal in beslag neemt, neem dan de kleine stap om het hardop te praten met iemand die zal luisteren. In dit tijdperk van zelfhulp worden we allemaal tot op zekere hoogte gehersenspoeld door te denken dat we het grootste deel zelf moeten kunnen uitzoeken, vergeten dat we mensen zijn die in de eerste plaats sociale 'dieren' zijn die van elkaar afhankelijk zijn. We hebben allemaal ondersteuning en hulp nodig en communicatie met elkaar is daar een noodzakelijk onderdeel van. Praten met gepaste mensen over onze zorgen is belangrijk om goed te blijven, kan angst verminderen en ons ook een stap dichter bij het vinden van een oplossing brengen die ons lijden veel sneller zal verlichten.

Video-Instructies: Samen werken aan recht en veiligheid (Mei 2024).