The List and Living Amends

• Mei 6, 2024

Als je naar step meetings gaat zoals ik die de maanden van het jaar volgen, voel je je eind 8 en 9 helemaal uitgeput. Verbazingwekkend echter, ongeacht hoe vaak ik in vergaderingen ben die een stap bespreken (en we nemen een hele maand per stap), ik hoor iets nieuws of ik heb een beetje een openbaring over mijn eigen herstel. En omdat mij is gevraagd om deze zondag op stap 8 te spreken, denk ik dat er nog een paar dingen zijn die mijn Hogere Macht wil dat ik daarbuiten zet of iets ophelder in mijn eigen nuchterheid.

Ik heb het gevoel dat ik de stappen 8 en 9 in mijn artikelen heb uitgeput van het uitvoeren van een stap 8 tot alles wat ik in stap 9 had meegemaakt; maar wanneer alles is gezegd en gedaan, wordt er altijd meer aan mij onthuld tijdens mijn herstel en dat is wat ik met u wil delen.

Wanneer iemand voor het eerst met de stappen begint te werken, lijkt het erop dat de meeste nieuwkomers zich bewust zijn van en bang zijn voor stap 4, 5, 8 en 9. We weten allemaal waarom ze zo geïntimideerd zijn. Ze vereisen vertrouwen, eerlijkheid, nederigheid, openheid, bereidheid en waarschijnlijk nog veel meer. Met andere woorden, alle kwaliteiten waar velen van ons geen grip op hebben wanneer we het herstel betreden. Voor velen van ons is stap 9 misschien het meest ongemakkelijk, omdat we nu buiten elke comfortzone moeten gaan die we mogelijk voor onszelf hebben ingesteld door te werken met een sponsor die we kennen en vertrouwen. Maar wat als we stap 8 zouden kunnen doen, die lijst maken van alle personen die we schade hadden berokkend, zonder te weten dat stap 9 betekende dat we directe aanpassingen moesten maken (waar mogelijk)?

Dat is natuurlijk onmogelijk. Maar denk aan de vrijheid en de verdere bereidheid om bepaalde personen aan onze lijst toe te voegen die we anders misschien niet zouden voelen. Ik denk dat de meesten van ons een langere lijst zouden hebben en het zou zelfs een eerlijkere lijst kunnen zijn. Weet alsjeblieft dat ik nu afleid dat iemand opzettelijk terughoudt op zijn Stap 8-lijst. Ik suggereer alleen dat als we zouden 'brainstormen' om onze lijst op te stellen, wetende dat dit alles was wat we ooit moesten doen, ik denk dat de lijst heel anders zou zijn. Misschien wanneer we dat doen, hoewel we misschien al eerder de stappen hebben doorlopen, kunnen we een paar mensen vinden die we de eerste keer hebben gemist. Hoe lang de lijst ook is, we herinneren ons dat onze wijzigingen niemand kunnen schaden, inclusief onszelf.

Dat brengt me bij de daadwerkelijke wijzigingen in stap 9; specifiek "het leven goedmaken". Dit is het andere onderwerp dat me de afgelopen week als een bliksemschicht trof. Nee, ik denk niet dat het een spirituele ervaring was, maar het was inderdaad weer een van die momenten van duidelijkheid. Velen van ons, misschien de meesten van ons, moesten het eerst en vooral goedmaken aan familieleden. In tegenstelling tot voormalige werkgevers, vrienden, zakelijke collega's en anderen die ons niet elke dag zien of vandaag geen andere band met ons hebben, maken we het op basis van elke situatie. Het lijkt erop dat we met onze gezinnen, de mensen van wie we dagelijks houden, het leven goedmaken. We moeten bijna. We kunnen onmogelijk de schade goedmaken die we hen hebben aangedaan, omdat het verleden het verleden is. Tenzij ze ons vragen om iets specifiek voor hen te doen als onderdeel van het herstel, is het levende herstel meestal het nuttigst voor alle betrokkenen.

Wat ik me onlangs heb gerealiseerd, is dat deze levende wezens die ik heb gemaakt het moeilijkst te honoreren zijn. Waarom? Ik ben nog steeds niet verlost van veel gebreken die bij mij horen. Toen ik mijn brood verdiende, besloot ik mijn gedrag te veranderen. Telkens als ik mezelf boos, beheersend, ontevreden en argumenterend bevond, realiseerde ik me dat ik zojuist mijn leven heb verloren. Ik weet langer dat ik perfect verwacht, maar ik houd er niet van als ik mezelf betrap of zeg dat wat ik weet niet gepast gedrag is. Dit zijn geen grote dingen. Dit zijn de kleine alledaagse dingen die niet bevorderlijk zijn voor een harmonieus samenleven met het gezin - opmerkingen, houding, uiterlijk (de aard van de moord) die gewoon niet nodig zijn.

Dit is een kleinigheid en het klinkt klein maar menige discussie is begonnen met deze situatie. Mijn man en ik rijden ergens en hij neemt een compleet andere route dan ik zou nemen. Blijf ik stil? Nee. Ik moet hem vragen waarom hij niet "mijn" weg gaat; het is gemakkelijker, minder verkeer, enz. Er ontstaat een argument omdat ik niet alleen iets heb gedaan dat hem gek maakt, ik vind dat hij niet zo gevoelig moet zijn als ik mijn "suggestie" doe. Ik denk dat je het begrijpt.

Levende veranderingen zijn eigenlijk gewoon beslissingen om als een goed persoon te leven, anderen met vriendelijkheid behandelen (Gouden Regel), goede burgers zijn, goede werkers, eerlijk, gevoelig en alle andere eigenschappen die een fatsoenlijk mens worden toegeschreven. Dus waarom is het soms zo moeilijk? Ik realiseer me dat het echt niet gaat om verslaafd zijn, maar om lid te zijn van de mensheid. Het is gewoon dat wij verslaafden moeten begrijpen en beseffen hoe een 'goed' lid van de mensheid zich gedraagt.

Wonen goedmaken is geen eenmalige deal. Elke dag voor de rest van ons leven hebben we een kans om de persoon te worden die we willen zijn. We kunnen het niet alleen doen.Door dagelijks in contact te zijn met onze Hogere Macht door gebed en meditatie, en elke avond de tijd te nemen voor een eerlijke inventarisatie van onze dag, vergroot de kans dat we in staat zullen zijn onze amends uit te leven op een manier die degenen waar we van houden zal eren en onszelf ook eren in ons herstel.

Namaste’. Mogen jullie je reis in vrede en harmonie lopen.

Video-Instructies: AA Step 8: We made a list of all persons we had harmed and became willing to make amends to them all (Mei 2024).