Tail Docking bij honden
Tail docking is een van de verschillende operaties die honden worden aangedaan, niet zonder controverse. Aanleggen impliceert de volledige verwijdering van de staart, vaak op jonge leeftijd, met behulp van een rubberen ring die rond de staart is gebonden totdat het aanhangsel sterft en eraf valt, of een instrument om de staart eenvoudig af te knippen.

Er zijn maar weinig hondenmensen die de praktijk op de een of andere manier niet sterk voelen.

Voorstanders van het couperen van de staart stellen vaak dat het verwijderen van de staart bij de geboorte geen pijn veroorzaakt en toekomstige verwondingen zal voorkomen. Talrijke onderzoeken hebben echter aangetoond dat zelfs het gedeeltelijk ontwikkelde zenuwstelsel van een puppy extreme pijn zal registreren wanneer de staart wordt gedokt. Veel dierenartsen hebben verklaard dat het geloof dat puppy's geen pijn voelen door het couperen van de staart, komt van het feit dat jonge puppy's nog niet hebben geleerd hoe ze pijn kunnen communiceren op de manier waarop een oudere hond dat wel heeft. Er zijn talloze, gedocumenteerde gevallen van puppy's die zijn gestorven aan pijn, shock en bloedverlies nadat een staartdocking was gedaan.

Bovendien hebben honden tekenen van een fantoomledemaatsyndroom aangetoond vergelijkbaar met de pijn die een persoon ervaart nadat een ledemaat is geamputeerd. Het Australian Veterinary Journal heeft gevallen aangehaald waarin de fantoompijn zo ernstig is dat de hond gedragsproblemen vertoont die gepaard gaan met constante pijn.

Wanneer staarten worden gedokt, interfereert het met het natuurlijke proces van de vorming van zenuwuiteinden. Trossen van deze zenuwen kunnen zich vormen in de stronk die achterblijft van de staart, waardoor die stronk extreem gevoelig wordt. Zenuwuiteinden kunnen jaren na de procedure willekeurig vuren, wat chronische pijn voor de hond veroorzaakt.

Hoewel de hond specifieke gedragsproblemen kan vertonen die verband houden met de chronische pijn van een fantoomstaart, kunnen er ook andere manieren zijn waarop het couperen van de staart kan leiden tot sociale en gedragsproblemen. Honden gebruiken hun staart om te communiceren op een manier die gemakkelijk zichtbaar is voor andere honden; de manier waarop ze hun staart dragen betekent alles van onderwerping tot vriendelijke interesse tot een gelukkige groet. Het wegnemen van dit signaal van hen kan het moeilijk maken voor andere honden om een ​​vreemdeling te beoordelen, en er is aangetoond dat dit leidt tot meer agressie en meer problemen met het socialiseren van honden met afgemeerde staarten.

Sommige voorstanders stellen ook dat het verwijderen van de staart toekomstige verwondingen zal voorkomen, net als het verwijderen van de dauwklauwen van een hond. Er is gezegd dat herders- en werkhonden het risico lopen hun staarten te beschadigen tijdens het werken, en afmeren voorkomt dit. Uit grote compilatie van dierenartsgegevens blijkt echter dat staartwonden relatief zeldzaam zijn, vooral gezien de soorten honden die aanmeren. Veel honden die hun staart hebben aangemeerd, zijn metgezel of tonen dieren, en ontkennen het idee dat het is gedaan om verwondingen te voorkomen. In de rasstandaarden voor veel van de honden die vaak worden gezien met gedokte staarten, is het vereist dat staarten worden gedokt om hoog genoeg te scoren om in shows te worden geplaatst.

Veel werkhonden zijn ernstig aangetast als hun staart wordt afgemeerd. In feite stelt de rasstandaard voor Australische veehonden specifiek dat hun staarten niet mogen worden verwijderd, omdat ze zo belangrijk zijn voor het vermogen van de hond om te knippen en te manoeuvreren.

Veel landen, zoals Zweden, hebben een wettelijk verbod op het couperen van een hondenstaart. Organisaties zoals de American Veterinary Medical Association keuren het staartdokken niet goed om puur cosmetische redenen. Veterinaire verenigingen uit andere gebieden, waaronder Canada, Australië en het Verenigd Koninkrijk, hebben ook een standpunt ingenomen tegen het couperen van de staart.

In sommige gevallen kan staartdokken worden gedaan om legitieme redenen die niet zijn ontworpen om alleen het uiterlijk van de hond te veranderen. Bij sommige puppy's kan er een defect of genetische aandoening zijn waardoor ze vatbaar zijn voor problemen op latere leeftijd. Sommige honden kunnen de staart verwijderen als deze niet goed is gevormd, of als gevolg van een blessure. In deze gevallen wordt de procedure niet aangeduid als docking, maar wordt deze amputatie genoemd. Docking verwijst specifiek naar een procedure waarbij er medisch gezien niets mis is met de staart, maar deze wordt nog steeds verwijderd.

Video-Instructies: Tail docking and amputation 1/2 (Mei 2024).