Hoe gaat het met jou?
Een veelgestelde vraag die we elkaar elke dag stellen is "Hoe gaat het met je?". We vragen het op verschillende manieren, zoals 'Hoe gaat het vandaag?' of "Hoe gaat het?" of "Hoe gaat het met je?". We vragen het de hele tijd en denken er niet aan. Het is een gewone hoffelijkheid, een vriendelijke opening voor een gesprek, een oprechte controle op iemand of gewoon een korte zin die we tegen een voorbijganger zeggen. We zeggen het heel nonchalant of misschien met een beetje gevoel, een kleine nadruk. Andere keren zeggen we het met ernst en bezorgdheid.

Er is een veronderstelling dat wanneer we deze vraag aan iemand stellen, zij deze beantwoorden alsof hun leven prima is. We nemen aan dat hun dagelijkse levensmeter begint op dezelfde plek op de meter als de onze; stel je een meter voor waarvan de basislijn altijd goed is en de naald naar links kan bewegen wat zo is of naar rechts, wat geweldig is. Ongeacht of de naald naar links of naar rechts beweegt, is deze nog steeds gebaseerd op het feit dat de dag over het algemeen goed is. Omdat het leven naar verwachting goed zal zijn en daarom van ons wordt verwacht dat we redelijk gelukkig zijn.

Denk nu aan een persoon wiens leven op zijn kop is gezet. Hun kind is gestorven. Het ondenkbare is hen overkomen. Hun leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Hun basislijn zal nooit goed zijn; het zal een nieuwe basislijn van horror zijn. De meter registreert nu op verschrikkelijk en als de naald naar links beweegt, is deze ondraaglijk. Als het naar rechts beweegt, wordt het gewoon een beetje minder verschrikkelijk. Waar de naald ook valt, het blijft een vreselijke dag.

Het is net als de cartoon waarvan het hoofdpersonage rondloopt met een regenwolk boven je hoofd. De wolk verdwijnt niet. Misschien zijn er slechts een paar regendruppels in het ene bijschrift en vervolgens veel in het volgende. Hoe dan ook, de cloud is er nog steeds.
Dit is het leven van een ouder die zijn meest waardevolle zoon of dochter heeft verloren. Een wolk hangt laag boven het hoofd en het antwoord op de vraag 'hoe gaat het' is op uiterste pijn gebaseerd. De dagelijkse levensmeter loopt elke dag door de gruwelijke schaal.

Wanneer we iemand kennen die leeft van deze nieuwe basislijn, is het belangrijk om te onthouden dat hun meter niet dezelfde is als de uwe. Als ze met 'ok' reageren, betekent dit dat het een draagbaar moment in hun hel is. Als ze zeggen dat het vreselijk is, onthoud dan dat het niet hetzelfde is als dat van jou; het is pijn diep, diep van binnen die niet zal verdwijnen. Ooit.

Video-Instructies: Mama Hoe Gaat Het Met Jou (Mei 2024).