Straight Time en Cisco Pike Review
Tijdens het onderzoek naar de rol van Max Dembo, ontmoette Dustin Hoffman een ex-gevangene die Hollywood's uitbeelding van misdaad bespotte. "Je zult het betoveren. Je kunt er niets aan doen", zei hij tegen Hoffman. "Straight Time" (1978) en "Cisco Pike" (1972) doen echter een bewuste poging om het leven van hun felonious protagonisten en de legendarische metropool waar ze wonen, Los Angeles, te deglamoriseren. De afgebeelde karakters met een lichte huid zijn te druk bezig om aan hun gebruinde te werken. Dit is een LA van achttien-dollar-per-week hotelkamers, hele nacht wasserettes, duikbars en geïmproviseerde oliebaden in de achtertuin.

De creatieve krachten achter de twee films werden allemaal geboren in de regio Los Angeles: Dustin Hoffman, Edward Bunker en Bill Norton. Hoffman was van plan om "Straight Time" te regisseren, maar droeg de leiding over aan zijn vriend Ulu Grosbard kort nadat het filmen begon. Bunker, een veroordeelde dief, schreef de roman waarop "Straight Time" is gebaseerd ("No Beast So Fierce"). Hij was op de set voor de duur en speelt een cameo rol in de film. Bill Norton, wiens vader scenarioschrijver was, schreef en regisseerde "Cisco Pike". Norton kwam ongetwijfeld in contact met voormalige beroemdheden die onconventionele methoden moesten gebruiken om hun inkomen aan te vullen.

Cisco Pike (Kris Kristofferson) is een goed voorbeeld. Als een vervaagde popster staat hij voor een tweede drugsdealer. De gebogen agent die hem heeft gepakt (Gene Hackman) is bereid de aanklacht te laten vallen als Cisco een illegale cache van marihuana verkoopt. De oprichting in "Straight Time" wordt vertegenwoordigd door een even weerzinwekkend karakter. Parole-officier Earl Frank (M. Emmet Walsh) veinsde medeleven terwijl hij zijn uiterste best deed om de recente parolee Max Dembo (Hoffman) te vernederen. Hoewel geen van beide als actiefilm kon worden geclassificeerd, hebben zowel "Straight Time" als "Cisco Pike" een achtervolging in de auto waarin hun protagonist in opstand komt tegen de wetshandhavingsfunctionaris. "Straight Time" heeft de meer memorabele visuele; Dembo verlaat zijn reclasseringsambtenaar geboeid aan een hek op de snelweg, minus zijn broek.

Vanuit een feministisch perspectief geanalyseerd, illustreren de twee mannelijke leads een vlucht weg van huiselijkheid en verantwoordelijkheid. Dembo wordt aangenomen voor een fabrieksbaan en begint een relatie met Jenny (Theresa Russell in een uitstekende prestatie). Hij kiest ervoor terug te keren naar een leven van misdaad. Zijn buddy Jerry (Harry Dean Stanton), een voormalige dief die is getrouwd en zich in een comfortabel buitenwijk heeft gevestigd, smeekt Dembo om hem binnen te laten. Cisco Pike is ondertussen oneerlijk en ontrouw aan zijn inwonende geliefde (Karen Black). Zijn sidekick (de alomtegenwoordige Harry Dean Stanton) kan ook niet nuchter of trouw blijven aan zijn vrouw.

Het overkoepelende thema is falen, zowel van het individu als de samenleving. De gebrekkige mannelijke personages kunnen geen alternatief vinden voor de conventionele samenleving zonder criminaliteit. Impliciet in beide films is een kritiek op het idealisme van de jaren zestig, die zijn beloften niet is nagekomen. Blijkbaar is het publiek in de jaren zeventig even ongemakkelijk bij "losers" als hedendaagse kijkers. Noch "Straight Time" noch "Cisco Pike" deden fatsoenlijke zaken aan de kassa. Zoals regisseur Ulu Grosbard zei over 'Straight Time', 'verwachtte het publiek een heldencrimineel te zien en alles wat ze kregen was een crimineel.'

"Straight Time" en "Cisco Pike" zijn beschikbaar op dvd. 'Straight Time' wordt momenteel ook op YouTube gestreamd. Citaten met betrekking tot "Straight Time" zijn ontleend aan de uitgebreide (en fascinerende) dvd-commentaren van regisseur Ulu Grosbard (overleden in 2012) en Dustin Hoffman. Ik heb de films op eigen kosten bekeken. Beoordeling geplaatst op 18-3-2019.

Video-Instructies: I Did Peloton For Two Weeks Straight And Here’s What Happened (Mei 2024).