Is de samenleving gevoelloos geworden voor horror?

• Mei 4, 2024

Begin jaren tachtig werden bepaalde films verboden en kregen ze de titel ‘Video Nasties’ in het VK. De verboden films omvatten, The Evil Dead, The Exorcist, Last House on the Left, Driller Killer, I Spit On Your Grave en nog veel meer. Dus, waarom kunnen we deze horrorfilms nu op terrestrische televisie bekijken? Wat is er in de samenleving veranderd? Vroeger was er verontwaardiging, nu is er alleen maar apathie.

Waarom een ​​film als 'The Exorcist' nu geschikt wordt geacht voor een waterscheiding om tien uur is schokkend; toen het, op het moment van de oorspronkelijke release, mensen had die zogenaamd flauwvielen en vroegen ‘vergeven te worden voor het kijken’ in het Verenigd Koninkrijk. Toen het opnieuw werd uitgebracht, was de belangrijkste opmerking in de film dat het "grappig" was, hoewel ik zelf niet kan zien wat grappig is aan een jong meisje dat bezeten is door de antichrist.

Zijn we ongevoelig geworden voor horrorfilms, na ze zoveel jaren te hebben bekeken? Films zoals Hostel zouden zeker zijn verboden als het begin jaren tachtig of eind jaren zeventig was uitgebracht. Of zijn we simpelweg meer blasé geworden over 'wat als te gruwelijk wordt beschouwd om naar te kijken'.

Last House On The Left is bijvoorbeeld gewoon een, misogynistische, exploitatiefilm. Het is ongemakkelijk om te kijken, zelfs nu, zo'n dertig jaar later. Er is iets te zeggen voor ‘het recht op vrijheid’ en om te kijken wat we willen. 'I Spit On Your Grave' (1978) kan ook op twee zeer verschillende manieren worden bekeken. In de film wordt de hoofdrolspeler (Jennifer Hills) verkracht en tot slachtoffer gemaakt door een bende mannen. Dit kan worden gezien als misogynistisch en uitbuitend. Aan de andere kant krijgt de hoofdrolspeler wraak op haar aanvallers en wordt hij door sommigen gezien als een 'heldenfiguur' voor vrouwelijke verkrachtingsslachtoffers; het was oorspronkelijk getiteld ‘Day of the Woman’ bij release. De ster, Camille Keaton, won de ‘Beste actrice-prijs’ voor haar rol in deze film op het Catalaanse internationale filmfestival van 1978 in Spanje. Meir Zarchi (regisseur van de film) ontkent kennelijk elke misogynistische inhoud en zegt dat het geweld nodig was om het verhaal te vertellen.

Waar zal het echter eindigen? Zullen onze zintuigen mij dof en dof worden, totdat de meest gruwelijke misdaden zich voordoen als amusement?

Ik zou kunnen toevoegen dat ‘ik spuug op je graf’ in 1981 een R-rating kreeg in de VS; waar 'Video Nasties' niet zo bekend waren als in het Verenigd Koninkrijk. Dit is nog steeds een vruchtbare tijd in het horrorgenre en moet worden gedocumenteerd.