Teleurstelling afhandelen

• Mei 17, 2024

Teleurstelling. Het is een pijnlijk maar onvermijdelijk onderdeel van het leven. Zelfs het woord klinkt zwaar en ongewenst. Er gebeuren dingen die we niet van plan waren en het gevoel hebben dat we nu niet noodzakelijk hoeven te gebeuren, en er gebeuren geen dingen die we echt wilden hebben. Wanneer we ermee worden geconfronteerd, lijkt het er vaak op dat alle chips naar beneden zijn en het bewijs dat je geen controle of zeggenschap hebt, dus je in het leven staren.

Ik ben het er niet mee oneens dat teleurstelling een onderdeel van het leven is. Dus als dit het geval is, wat is dan het ware doel? Kan het echt gewoon zijn om je naar beneden te slepen, je van streek te maken en je te bewijzen dat het leven echt een onzin is? Mijn antwoord is zelfs geen kans! Bij elke draai van het leven heb ik geleerd dat perspectief de hele rest van het beeld creëert en hoewel het echt moeilijk is om jezelf te dwingen een stap terug te doen en een ander perspectief te gebruiken, zie je elke keer hoe die omstandigheid van teleurstelling is echt je zegen, zij het vermomd.

Ik kan je een aangrijpend voorbeeld geven uit mijn eigen leven dat op dit moment speelt, een van de gebeurtenissen die me ertoe brachten dit juweel van inspiratie met je te delen. Het heeft te maken met mijn geliefde Hyundai Tiburon :). Mijn mooie kleine auto is nu al 2 1/2 maand buiten gebruik, maar het leven gaat natuurlijk door en ik moest ondanks mijn drukke schema van en naar en van blijven rijden. Dus ik moet erachter komen hoe ik met openbaar vervoer door mijn stad kan reizen. Ik kom uit een gezin dat altijd heeft gereden - overal! Dus het is echt niet in mijn comfortzone om met de trein en bus te rijden. Ik heb het gedaan toen het moest, maar ik heb er niet echt van genoten. Het voelde altijd als een soort straf of downgrade. Maar deze situatie met mijn auto liet me absoluut geen keus. Ik moest de bus en trein laten werken, ongeacht of ik het leuk vond of niet.

Dus voor de eerste week of zo worstelde ik ermee om het goed te vinden en het te haten. Ik had me neergelegd bij de realiteit ervan, maar ik besteedde het grootste deel van mijn tijd aan hoe luid de bus was, hoe onbetrouwbaar de servicetijden waren, en hoe triest mijn situatie was dat ik het openbaar vervoer (pt) moest gebruiken om me te verplaatsen.

Ik had echter altijd een boek of tijdschrift bij me en in de tijd dat ik niet tegen mezelf klaagde, zou ik lezen en realiseerde ik me op een dag, wauw, ik heb meestal geen tijd om te lezen en ik ben eigenlijk door dit hele heen gekomen magazine in deze week paardrijden pt. Dat was de eerste stap in het veranderen van mijn perspectief.

Op een andere dag besloot ik om mijn iPod mee te nemen en dat opende een hele andere wereld. Muziek is altijd een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest, maar de afgelopen maanden had ik het zo druk dat ik zelden de kans kreeg om naar mijn favoriete liedjes te luisteren of zoiets als waarheidsgetrouw. Plotseling had ik op pt een instant muziekpauze die automatisch in mijn dag werkte. Ik heb me nooit gerealiseerd dat ik het heel erg miste om muziek om me heen te hebben.

En uiteindelijk begon ik op te merken hoeveel rustiger ik over alles was geworden. Ik ben meestal het angstige meisje dat hectisch van ding tot ding rent. Welnu, als je in de bus wacht, is er gewoon een bepaald niveau van dingen dat je niet kunt aanraken. Je hoeft alleen maar te vertrouwen op het feit dat je jouw deel hebt gedaan om dingen voor elkaar te krijgen en de rest is echt uit je handen. In het begin is dat gekmakend, maar dan wordt het vredig bevredigend. Ik realiseer me dat ik dat geharde gevoel zelden meer heb. Vroeger, tot mijn ontevredenheid, kon ik me niet voorstellen dat ik het zonder zou hebben en kon ik er niet achter komen hoe ik ervan af kon komen.

Ik zou kunnen doorgaan over hoe het moet zijn om met het openbaar vervoer te rijden zo'n enorm positieve zegen in mijn leven. Het lijkt alsof het nooit eindigt! Die oefening waar ik zin in heb gehad, gebeurt nu elke dag. Die gebronsde zomerlook die ik wilde, manifesteert zich moeiteloos. De buurten waar ik doorheen wilde kijken, zijn allemaal op mijn wandelingen naar de trein- en bushaltes. Zoals ik al zei, de goede dingen blijven maar komen!

En dit is slechts een voorbeeld uit mijn leven. Ik heb nog veel meer. En ik weet dat ik niet meer gezegend ben dan iemand van jullie! Dus ik ga je uitdagen, cajole, en je aanmoedigen om vandaag een stapje terug te doen van je teleurstelling en te zien waar het ruimte voor heeft gemaakt.

Het lijkt erop dat ik eindelijk mijn auto kan laten repareren, maar weet je, nu anders dan voorheen, heb ik echt geen haast :). Me en pt kunnen het prima met elkaar vinden :).

Video-Instructies: John de Wolf in FC Rijnmond: 'Berghuis deed niets verkeerd bij afhandeling incident' (Mei 2024).