Genealogie poëzie

• April 27, 2024

Genealogie gedichten om van te genieten:

Als je je voorouders kon zien,
Allemaal op een rij staan,
Zou je trots op ze zijn,
Of weet je dat echt niet?

Er worden enkele vreemde ontdekkingen gedaan
Bij het klimmen in stambomen;
En sommigen van hen, weet je,
Niet bijzonder alsjeblieft.

Als je je voorouders kon zien,
Allemaal op een rij staan,
Misschien zijn er een paar,
Dat zou je niet willen weten.

Maar er is nog een vraag
Dat vereist een ander beeld ...
Als je je voorouders kon "ontmoeten",
Zouden ze trots op je zijn?
~ Auteur onbekend ~
__________________________________________________________

Genealogie is mijn tijdverdrijf ...
Ik zal niet afdwalen,
Ik moet gaan liggen
en onderzoek half begraven grafstenen;
Het leidt me naar nog steeds gerechtsgebouwen.
Het herstelt mijn voorouderlijke kennis;
Het leidt me naar de Paths of Census Records
en schepen passagierslijsten omwille van mijn achternamen;
Ja, hoewel ik door de schaduwen wacht
van onderzoeksbibliotheken en microfilmlezers,
Ik zal geen ontmoediging vrezen,
want een sterke drang is bij mij.
De nieuwsgierigheid en motivatie troosten me;
Het vereist voorbereiding van opslagruimte
voor de acquisitie van talloze documenten;
Het zalft mijn hoofd met brandende middernachtolie,
Mijn Family Group Sheets loopt over.
Zeker geboorte, huwelijk en overlijden data
zullen mij volgen al de dagen van mijn leven,
En ik zal in het huis wonen
of a Family History Seeker Forever.
~ Auteur onbekend ~

_________________________________________________________

Ik ben mijn eigen opa!

Vele jaren geleden
Toen ik drieëntwintig was,
Ik ben met een weduwe getrouwd
Die zo mooi was als maar kon zijn.
Deze weduwe had een volwassen dochter
Die rood haar had.
Mijn vader werd verliefd op haar,
En al snel waren de twee getrouwd.
Dit maakte mijn vader mijn schoonzoon
En veranderde mijn hele leven.
Mijn dochter was mijn moeder,
Want zij was de vrouw van mijn vader.
Om de zaken nog erger te maken,
Hoewel het me vreugde bracht,
Ik werd snel de vader
Van een stuiterende babyjongen.
Mijn kleine baby werd toen
Een zwager voor papa.
En zo werd mijn oom,
Hoewel het me erg verdrietig maakte.
Want als hij mijn oom was,
Dat maakte hem ook broer
Aan de volwassen dochter van de weduwe
Die natuurlijk mijn stiefmoeder was.
Vaders vrouw had toen een zoon,
Wie hield ze op de vlucht.
En hij werd mijn kleinzoon,
Want hij was de zoon van mijn dochter.
Mijn vrouw is nu de moeder van mijn moeder
En het maakt me blauw.
Omdat, hoewel ze mijn vrouw is,
Ze is ook mijn grootmoeder.
Als mijn vrouw mijn grootmoeder is,
Dan ben ik haar kleinkind.
En elke keer als ik eraan denk,
Ik word er gewoon wild van.
Voor nu ben ik geworden
Het vreemdste geval dat je ooit hebt gezien.
Als de echtgenoot van mijn grootmoeder,
Ik ben mijn eigen opa!

Video-Instructies: REPO: Poëziemachines in Tresoar voor LF2018 (April 2024).