Galapagos - Onderwater verrassingen

• April 29, 2024

Ja, de Galapagos-eilanden bevinden zich eigenlijk ergens in het niets. Om het dichtstbijzijnde bewoonde land te bereiken, moet je bijna 600 mijl oostwaarts reizen naar de westkust van Ecuador (het land waar de Galapagos-eilanden deel van uitmaken). In het zuiden zou je bijna 2.000 mijl moeten gaan voordat je Paaseiland bereikt; en in het noorden ongeveer 450 mijl om het kleine onbewoonde Cocos-eiland te bereiken, en daarna Midden-Amerika. Naar het westen, nou ... dat is gewoon pure Stille Oceaan voor een heel lange weg! Dus de Galapagos-eilanden zijn erg geïsoleerd, wat natuurlijk de reden is waarom ze voor natuuronderzoekers zo'n fascinerende studie van unieke landdieren bieden.

Maar de Galapagos-eilanden worden ook omringd door een van de grootste mariene reservaten ter wereld - bijna 27.000 vierkante kilometer aan beschermde oceaan. En dat zorgt voor een aantal fascinerende snorkel- en / of duikavonturen voor degenen die genieten van de onderwaterwereld.

Veel bezoekers zijn verrast door de koude temperaturen van de wateren rond de Galapagos en verwachten tropische eilandachtige temperaturen als gevolg van de evenaar. Maar de Galapagos worden beïnvloed door de Humboldt-stroom, die koud water helemaal langs de westkust van Zuid-Amerika en de Cromwell-stroom brengt; het fenomeen van opwelling, terwijl deze stromingen buigen, baadt de eilanden in koud water en biedt ook een zeer rijk marien milieu. Je zult dus niet veel kleurrijke koraalriffen zien in de Galapagos en je zult waarschijnlijk een nat pak moeten dragen om comfortabel te kunnen snorkelen; maar je zult een verbazingwekkende overvloed aan vissen zien. Ruim 400 verschillende soorten zijn daar gedocumenteerd.

Vanuit een oceanisch perspectief is er een "warm seizoen" (december tot mei) en een "koud seizoen" (mei tot december) die variatie brengt in het grotere migrerende zeeleven, zoals haaien. Hamerhaaien zijn het hele jaar door te zien, maar walvishaaien komen veel vaker voor in het warme seizoen. Aan de andere kant biedt het koude seizoen meer kansen voor ray-waarnemingen, op scholen tijdens hun paartijd.

Wat ik het meest opwindend vond aan snorkelen in de Galapagos, was echter de ongewone gelegenheid om te zwemmen met sommige wezens waarmee je niet vaak het water deelt. Ik sputterde redelijk opgewonden toen ik de eerste Galapagos-pinguïn voorbij me voorbij zag schieten onder water! Deze pinguïns zijn de op een na kleinste ter wereld en de enige soort pinguïn die ten noorden van de evenaar wordt gevonden. Zoals alle pinguïns zijn ze op het land traag en onhandig, maar in het water "vliegen" ze met verbazingwekkende snelheid en behendigheid. Je moet heel goed opletten om een ​​goede waarneming te krijgen.

Een andere ongewone zwempartner is de mariene leguaan. Ja, deze leguanen zwemmen wel. Het is een beetje zenuwslopend om deze slangachtige figuur door het water bij je in de buurt te zien glijden met alleen zijn kop en misschien een paar van zijn achterste "spikes" die boven het oppervlak verschijnen. Duik eronder en je kunt zien hoe hij zijn staart gebruikt om zichzelf door het water voort te stuwen. Of als je echt geluk hebt, zie je er een die naar beneden duikt om algen van de rotsen beneden te knabbelen.

Maar een van de beste verrassingen tijdens het snorkelen in de Galapagos is de speelsheid van de zeeleeuwen. Toen onze natuuronderzoeker ons glimlachend vertelde hoe ze in onze gezichten zouden duiken en ons zouden plagen om te spelen, dachten we dat hij een grapje maakte, of op zijn best overdreven. Toen de eerste paar zeeleeuwen net voorbij zwommen, waren we dolblij om ze te zien, maar niet verleid om te spelen. Toen kwamen de speelse jongeren. Ze schoten in onze gezichten en zwommen in cirkels om ons heen en maakten ons over het algemeen hardop aan het lachen. Er was een 12-jarige jongen op onze expeditie die een snelle duik nam terwijl we wachtten tot een dierenriem ons kwam ophalen van een van de stranden. Een jonge zeeleeuw besloot dat hij een geweldige speelkameraad was en toen de moeder van de jongen zei dat het tijd was om uit het water te komen, volgde de zeeleeuw hem letterlijk terug naar het strand en smeekte hem terug te komen in het water. En toen de jongen terug naar binnen sprong, dartelde de zeeleeuw vrolijk om hem heen. Het was echt een verbazingwekkende ontmoeting tussen mens en wild dier.

Dus als je een snorkelliefhebber bent en je geen zorgen maakt over ietwat koele wateren, dan zouden de Galapagos-eilanden zeker op je lijst van plaatsen om te verkennen moeten staan. En vergeet niet om een ​​onderwatercamera mee te nemen - mensen thuis kunnen uw verhalen misschien niet geloven zonder het gedocumenteerde bewijsmateriaal!

Lees dit artikel voor meer informatie over de Galapagos-eilanden en de landavonturen die u daar kunt beleven: Galapagos - Land- en natuurvariëteit

Opmerking: voor dit artikel is geen promotie-vergoeding verstrekt of betaald.