Eten als verslaving
Het is een bekend feit dat als iemand een verslaving heeft, er waarschijnlijk ergens een andere op de loer ligt. De andere verslaving (en) is misschien niet zo ernstig als de primaire, maar het is toch een verslaving. Het meest populaire voorbeeld is drinken en roken. Beide zijn levensbedreigend, maar de samenleving ziet deze als verschillend. Mijn favoriete persoonlijke verhaal is eigenlijk dat wanneer ik iemand vertel dat ik niet drink, ze me met vragen in hun ogen aankijken en zeggen "waarom niet?" Maar als ik iemand vertel dat ik gestopt ben met roken, feliciteren ze me! Wie kan erachter komen?

Er is één verslaving waarmee ik meer vertrouwd raak en dat is eten. Ik begrijp voedselproblemen. Voor sommigen in herstel van alcohol en / of drugs was voedsel geen probleem tot herstel. Nu het herstel goed is, is eten niet alleen erg belangrijk, het is een verslaving. Als je enige verslaving voedsel is en je in een programma zit zoals Overeaters Anonymous, dan heb je te maken met je voedselproblemen als je primaire verslaving. Ik denk niet dat mensen in OA zich wenden tot alcohol of drugs in herstel, maar dat betekent ook niet dat er geen andere verslaving is.

Onlangs heb ik een aantal vrouwen ontmoet die besloten hebben om OA-vergaderingen bij te wonen omdat ze nu verslaving en 12 Step Recovery begrijpen en geloven dat ze op gevaarlijk terrein zijn. Dit zijn geen vrouwen die extreem overgewicht hebben, maar zich realiseren dat ze op een ongezonde manier eten en ik heb het niet per se over voeding. Ze gebruiken voedsel zoals ze alcohol of drugs gebruiken. Dat vertaalt zich naar wanneer zij gelukkig zijn, wanneer zij droevig zijn, wanneer zij alleen zijn, wanneer zij met anderen zijn; met andere woorden, non-stop!

Een van mijn zeer jonge vrienden in herstel is zwanger van haar eerste kind. Voordat ze zwanger werd, had ze het gevoel dat ze problemen had met eten. Ze verstopte het 's nachts zelfs in haar slaapkamer. Nu het niet meer om haar gaat (wat ik haar constant vertel), moet ze goed eten en eten. Maar ze hoeft niet 24 uur per dag te eten omdat ze geen 24 uur per dag honger heeft. Begrijp me niet verkeerd. Haar voeding is van het grootste belang, maar ik heb het over de echte redenen waarom ze constant eet. Zij is degene die het onderwerp benaderde omdat ze diep van binnen wist dat ze zich niet op haar gemak voelde met haar eetgewoonten. Ze heeft OA-vergaderingen bijgewoond omdat ze weet dat als AA haar nuchter kon krijgen, OA, door dezelfde 12 stappen te volgen, haar zou kunnen helpen met haar te eten. In feite had ze maanden geleden gepland om een ​​stap vier en vijf te doen op basis van haar eetgewoonten en nu heeft ze een OA-sponsor om haar te helpen.

Als ik het heb over eten, heb ik het niet alleen over te veel eten. Ik heb het over onvoldoende eten. Dit is niet noodzakelijkerwijs in de anorexia categorie en ik heb het ook niet over boulimia. Dit zijn op zichzelf staande ziekten en moeten door professionals worden behandeld. Ik heb het erover dat ik nogal geobsedeerd ben door gewicht tot het punt waar eten niet leuk is. Dit is de persoon die zichzelf elke ochtend weegt, calorieën telt die ze niet hoeft te tellen, regelmatig traint en het in redelijk goede staat is. Maar het is gewoon niet goed genoeg. Aangezien ik mijn fouten in het verleden aan jullie allemaal heb ontmaskerd, kan ik nu niet stoppen. Het type persoon dat ik hier beschrijf, ben ik. Ik weet dat er velen zoals ik zijn, maar ik probeer dit niet te persoonlijk te maken.

Geobsedeerd zijn met voedsel (meestal te veel eten) of geobsedeerd zijn door gewicht (onder eten) zijn beide problematisch. Psychologische en emotionele problemen maken deel uit van beide. Dit zijn altijd de redenen waarom we eten of niet eten. Het gaat om zelfbeeld en zelfrespect en in het geval van de geobsedeerde persoon met het gewicht moet het perfect zijn of op zijn minst beter dan het gemiddelde. Het komt erop neer dat stap één, toegegeven dat we machteloos zijn over voedsel, voor beide groepen werkt, maar op een andere manier. Ik ben misschien net zo verslaafd om NIET te eten als de persoon die verslaafd is om te eten. Ik kan een excuus maken om niet te eten en iemand anders kan een excuus maken om te eten. We zien er aan de buitenkant misschien anders uit, maar onze binnenkant is vrijwel hetzelfde.

Ik ontving een leuk boekje van Carl "Tuchy" Palmieri getiteld "The Food Contrarian". Het is "Citaten voor mensen die herstellen van of omgaan met eetproblemen". Het is een leuk boek met citaten, gedichten en gezegden met een focus op de 12 stappen, de beloften, tradities en natuurlijk onze hogere macht. De heer Palmieri schrijft in zijn intro dat hij ons uitnodigt om te lezen "in de geest van wat werkt en de rest verlaat". U kunt meer informatie over het boek krijgen op www.booksurge.com. Ik denk dat je het leuk en inspirerend zult vinden.

Als je al in OA bent en de stappen werkt, hoop ik dat je de weg naar herstel vindt of hebt gevonden dat de weg naar herstel niet eenvoudig is, maar met de hulp van het programma, de sponsor en Higher Power is er niets dat je niet kunt Doen. Voor mensen zoals ik in een ander herstelprogramma ... nou, ik moet terug naar de tekentafel en een aantal van mijn stappen herwerken zodat ik "eten" kan schrappen uit mijn lijst met verslavingen. Ik deed het met alcohol en ik deed het met nicotine en voor ons allemaal is het vooruitgang geen perfectie!

Namaste’. Mogen jullie je reis in vrede en harmonie lopen.

Video-Instructies: Annelies Stoop met morbide obesitas blijft friet eten ook na levensreddende gastric bypass operatie (Mei 2024).