Dorcas, een bijbelvrouw
Dorcas, ook wel Tabitha genoemd, is een nieuwtestamentische vrouw van de Bijbel. Je vindt haar verhaal in het boek Handelingen, hoofdstuk 9, verzen 36 tot 42. Hoewel er niet veel over haar wordt verteld, is het weinige dat genoeg wordt gezegd om aan te tonen dat ze een godvruchtige vrouw was die geliefd en gerespecteerd was in de christelijke gemeenschap van Joppa.

We weten dat ze Christus volgde omdat de Bijbel haar beschrijft als een discipel en we weten ook dat ze erom bekend stond dat ze goed deed en de armen hielp. In het Acts-verhaal werd ze ziek en stierf. Haar vrienden waren verwoest. Ze hadden iemand verloren van wie ze hielden en die een belangrijk deel van de familie van gelovigen was. Ze geloofden echter dat God iets zou doen. Zozeer zelfs dat ze mannen stuurden om de twaalf mijl naar de stad Lydda te reizen, om de apostel Petrus te vinden en hem te vragen onmiddellijk te komen.

Toen Peter kwam, brachten ze hem rechtstreeks naar de bovenkamer waar ze het lichaam van Dorcas hadden geplaatst. Alle weduwen waren daar, rouwend. Ze stonden om Peter heen te huilen en toonden hem de gewaden en andere kleding die Dorcas had gemaakt.

Peter stuurde iedereen de kamer uit, ging op zijn knieën zitten en bad. Toen zei hij: "Tabitha, sta op." Ze opende haar ogen en ging rechtop zitten. God had haar leven hersteld. Peter nam haar bij de hand, hielp haar overeind en presenteerde haar aan haar vrienden.

Haar Griekse naam, Dorcas, betekent 'het vrouwtje van een reebok', 'een gazelle' en 'embleem van schoonheid', net als haar Aramese naam, Tabitha.

De bijbeltekst vertelt ons niet of ze fysieke schoonheid bezat, maar we weten dat ze mooi was in de ogen van God en in de ogen van de weduwen en de armen die ze hielp.

1 Timotheüs 2: 9-10 zegt dat vrouwen respect moeten verkrijgen, niet door fysieke schoonheid, maar door de goede daden die geschikt zijn voor vrouwen die God aanbidden.

Jakobus 1:27 legt uit dat pure religie, in de ogen van God, is dat we voor wezen en weduwen zorgen in hun nood en onszelf niet aangetast door wereldse waarden.

Het werk van Dorcas om kleding te maken en de armen te helpen klinkt misschien onbeduidend in vergelijking met de uitstekende werken van de apostelen, maar ze waren voldoende om de liefde van haar gemeenschap te verkrijgen en genoeg dat God geschikt achtte om haar leven te herstellen. Het is onze liefde voor God en de liefde die we met anderen delen die ons mooi maakt in Gods ogen. Dorcas was een goede vrouw die zo geliefd was bij de familie van gelovigen dat ze om een ​​wonder baden en God het schonk.


Iets om over na te denken:
  • Wat is jouw bijdrage aan jouw kerk? Aan de armen in jouw gemeenschap? Voor weduwen en wezen?
  • Welk schijnbaar onbeduidend talent of vermogen bezit u dat veel zou betekenen voor iemand in nood?






  • Klik hier