Hedendaagse kunstenaars Koons & Perucchetti
Jeff Koons is een begrip geworden - vooral bekend van 'Balloon Dog' en andere dierenfiguren. Mauro Perucchetti is een in Italië geboren kunstenaar die de serie 'Jelly Baby' heeft gemaakt en sociale en politieke kwesties aanpakt. Ik zal werken van beide popartiesten bespreken.

Jeff Koons zou de 'koning van kitsch' kunnen worden genoemd - het reproduceren van beelden met culturele en populaire aantrekkingskracht. Wie kan zijn ballondieren of "Michael Jackson and Bubbles" weerstaan? Toen was er recentelijk zijn openbare installatie "Balloon Flower (Red)" in 7 World Trade Center, NY.

Of je hem nu leuk vindt of niet, Koons heeft zo'n bekendheid verworven met zijn ballonsculpturen dat in januari 2015 "Balloon Rabbit", "Balloon Swan" en "Balloon Monkey" werden tentoongesteld in de 19e-eeuwse galerijen in het Louvre, Parijs.

Koons heeft toegegeven dat zijn kunsthelden waren: Salvador Dali (met wie hij een bijeenkomst in NYC had), Marcel Duchamp (die zijn gebruik van ready-mades zoals: "New Hoover Convertibles" heeft beïnvloed), en Pablo Picasso, wiens schilderij "La Soupe" ("The Soup") inspireerde Koons 'sculptuur "Gazing Ball (Charity)."

In sommige werken van Koon vind ik humor en de aantrekkingskracht ervan op kinderen en volwassenen - maar ik vind zijn serie 'Made in Heaven' onsmakelijk (geen woordspeling bedoeld).

De laatste tentoonstelling van het Whitney Museum voordat hij naar zijn nieuwe locatie verhuisde was: "Jeff Koons: A Retrospective" dat liep van 27 juni-18 oktober 2014, met enkele van de minder seksueel expliciete "kunstwerken" van de "Made in Heaven" serie, en werden gelabeld: "niet voor minderjarigen."
In essentie was dit p ** n (relaties tussen Jeff en ex-vrouw Ilona) onder het mom van kunst.

Ik verwacht dat een gevierde kunstenaar zoals Koons zich met decorum gedraagt. Zijn "Balloon Dog (Orange)" (1994-2000) verkocht voor maar liefst $ 58,4 miljoen - de hoogste prijs betaald voor werk van een levende kunstenaar.

Ik denk dat Koons zijn ego en eros heeft toegestaan ​​te vertroebelen wat de meeste kunstenaars willen: goede kunst produceren. Is hij gewoon een andere kunstenaar die het publiek heeft "bedrogen" door te denken dat alles wat hij produceert "artistiek" is?

In het boek van Sarah Thornton, "33 Artists in 3 Acts", gefascineerd door de persona van een kunstenaar, en haar vraag aan de kunstenaar onbeantwoord laat, zegt ze: "Dan komt het bij me op dat Koons misschien denkt dat zijn persona belangrijk maar niet significant is."
Is het werk van Koon belangrijk voor een externe waarnemer? Ja. Is het belangrijk in de kunstgeschiedenis? Misschien.

Ik las voor het eerst over Mauro Perucchetti in het première-tijdschrift "The Harvard Business Review" (januari-februari 2015). Ik was geïntrigeerd door zijn "Jelly Babies" en nam contact op met zijn PR-directeur: vrouw en muze Lorena - om meer te leren over het gepigmenteerde urethaanharsmateriaal dat het kenmerkende medium van Perucchetti is geworden.
Lorena heeft een achtergrond in de kunstwereld, maar concentreert zich nu alleen op het promoten van haar man en zijn werk. Ze wonen nu in Londen.

Het duurde vele jaren voordat Perucchetti het materiaal perfectioneerde - met behulp van gepigmenteerde hars - dat geen andere kunstenaar op zo'n grote schaal gebruikt. Lorena verklaarde dat het meer dan 4-5 maanden kost om een ​​enkele levensgrote "Jelly Baby" te produceren met zijn glasachtige doorschijnende kwaliteit.

Op YouTube stelt Perucchetti in zijn "Ode aan kunst" dat zijn inspiratie voor "Jelly Babies" voortkwam uit de maatschappelijke kwestie van klonen in de jaren negentig: klonen en religie, klonen en medische ethiek.

Hij is een zelfbenoemde Hip Pop-artiest, maar zijn kunst kan ook worden omschreven als Minimalistisch en Conceptueel.
"Smoked Skull" met een veelkleurige helm, "Flying Pig" met Swarovski kristallen vleugels en "Lucifer", een Jelly Baby met hoorns en staart zijn slechts een kleine weergave van het oeuvre van de kunstenaar.

Lorena Perucchetti vertelde me dat ze gelooft in de kracht van liefde, omdat de wereld van vandaag is ondergedompeld in oorlog.
Mauro nam het voortouw en wil de universele behoefte aan mededogen verspreiden. Dus met dat thema in gedachten, hebben veel van zijn solo-shows de titel "Power of Love".

Ik vind vooral zijn beelden leuk: "Harten met handgranaten" (geïnspireerd door Lorena) op acrylpaneel. Ik denk dat het een sterke politieke verklaring aflegt: liefde versus oorlog, en toch vertegenwoordigt het ook de kwetsbaarheid van het menselijk hart.

In 2013 kreeg Perucchetti een openbare installatie van zijn "Jelly Baby Family" buiten het Louvre, Parijs tijdens FIAC (Paris Art Fair).

De onderstaande foto is afkomstig van de kunstenaar Mauro Perucchetti.
 foto Parijs Openbare installatie voor het Louvre1_zpswswmaaxe.jpg

Er was een galerijtentoonstelling in Londen met popartiestpictogram Andy Warhol naast het werk van het toekomstige kunstpictogram Mauro Perucchetti.

Perucchetti werkt momenteel met Imago Gallery in Californië, Sponder Gallery in Florida, Madison Gallery in La Jolla en trad onlangs toe tot De Re Gallery in Los Angeles, die hem in september 2015 een aanstaande soloshow zal geven.

Levensgrote sculpturen van "Jelly Baby Family" worden vanaf 1 mei 2015 in Italië tentoongesteld op de Expo in Milaan.
In de VS zullen een openbare installatie in West Hollywood, CA (naast het Pacific Design Center) en MOCA twee monumentale Perucchetti-sculpturen presenteren voor LA Pride.

Het is duidelijk dat popartiest Andy Warhol het werk van deze twee hedendaagse kunstenaars heeft beïnvloed.
Ik twijfel er niet aan dat Jeff Koons en Mauro Perucchetti ons de komende jaren zullen 'verrassen en verrassen' met meer opmerkelijke sculpturen.

Je kunt de kunstdruk "Balloon Dog (Red)" van Jeff Koons bezitten.

Video-Instructies: Jeff Koons & Pharrell: Affirmation Abstraction Acceptance | ARTST TLK™ Ep. 11 Full | Reserve Channel (Mei 2024).